ช๊อปปิ๊ง ช๊อปปิ้ง

ก็เนื่องด้วยคุณ Malaysia Mega Sale เทศกาลดูดตังที่นี่ เราก็ถือโอกาสนี้ไปเดินออกกำลังกายซะหน่อย

จริงๆแล้วตั้งใจจะไปช๊อปตั้งแต่อาทิตย์ก่อน แต่ว่าเมื่ออาทิตย์ก่อนขับรถไปติดอยู่หน้าห้างครึ่งชั่วโมงกว่า กรรมเวร ห้างมีกันห้างเดียวทั้งประเทศหรือไงกันนะ ทำไม๊ทำไมต้องมาห้างนี้กันด้วย นี่อุตส่าห์เลือกห้างนอกเมืองกะว่าคนน้อยสุดๆแล้วนะเนี่ย ถ้าห้างในเมืองจะเป็นยังไงเนี่ยคงติดกันสองสามชั่วโมงเลยมั้ง ยังไม่พอค่ะ พอเข้าไปในห้างรถดันไปติดในที่จอดรถอีกค่ะ หาที่จอดไม่ได้ค่ะ คิดอยู่ข้างในอีก ดิฉันไม่สนแล้วเนื่องจากเคยมีประสบการณ์ติดอยู่ในที่จอดรถห้างนี้มมาแล้วเกือบชั่วโมง ดังนั้นเด็กหญิงเจจึงพยายามเลี้ยวรถกลับวนไปที่เครื่องจ่ายค่าจอดรถยอมเสียตังริงกิดนึง (สิบบาท) กลับบ้านดีกว่าสรุปว่าอาทิตย์ที่แล้วเสียเวลาไปร่วมสองชั่วโมง ไม่ได้ทำอะไรเลย เลยอารมณ์ค้าง

ความพยายามครั้งที่สอง วันจันทร์ที่แล้วหลังเลิกงานจะแว๊ปไปซะหน่อย เอาอีกแล้วค่ะรถติดหน้าห้างไม่ได้ไป แค่นี้ยังไม่พอ วันพุธก็ลองอีกเป็นความพยายามครั้งที่สามเนื่องจากตอนทำงานต้องไปเทสสัญญาณในห้างมาสองวันแล้ว ผ่านแล้วไม่ได้แวะดู จะลงแดง ตอนเย็นเลยขอซัดหน่อยเถอนะ ก็ยังรถติดอีกไม่ได้ไปอีก

เลยมาถึงเมื่อวาน ตั้งใจเต็มที่ ตื่นแต่เช้าตรู่ออกจากบ้าน (สิบเอ็ดโมง) เช้าสุดในชีวิตวันหยุดในรอบกี่ปีดีอ่ะ รถหน้าห้างก็ยังติดอยู่นิดหน่อย แต่ก็น้อยกว่าวันที่ผ่านๆมาเยอะ พอเข้าห้างได้ปั๊ปก็วนขึ้นชั้นบนเลยไปจอดรถแบบเสียตังเพิ่ม ช่างเป็นนวัตกรรมที่สุดยอดจริงๆค่ะ ตั้งแต่มีไอ้นี่มาเราไม่ต้องวนหาที่จอดหรือว่าเดินไกลไปอีกเลย เค้าเรียกว่า preferred parking ชื่อเหมาะจริงๆ ยอมค่ะ เราก็เลือกแบบนั้นแหละ ขี้เกียจวนหาที่จอด

พอดีเมื่อวานในห้างมีงานท่องเที่ยวมาเลย์ด้วย มีจัดซุ้มของจังหวัดต่างๆแล้วก็ขายพวกแพกเกจท่องเที่ยว โรงแรมราคาถูกอยู่ที่ตรงลานแสดงสินค้าของห้าง แล้วก็มีการแสดงการละเล่นพื้นเมือง แต่ว่าเราไม่สน ไม่ใช่เป้าหมายในการมาครั้งนี้ อิ อิ

แว๊ปเข้าร้านเป้าหมาย หู...ป้ายสีแดงละลานตา ถูกใจเจ๊จริงๆ ที่ป้ายราคาจะมีสติ๊กเกอร์ติดอยู่เป็นสี แดง ส้ม เหลือง ม่วง เขียว ตามเปอร์เซนต์ที่ลด ไม่รู้ทำไมต้องใช้สีอย่างนี้ด้วย เหมือนกันทุกร้านเลยอ่ะ หรือว่าเค้าบังคับก็ไม่รู้ จำไม่ได้แล้วด้วยว่าเมืองไทยเป็นสีไร ดูไปดูมาเห็นของที่เล็งไว้แล้วรอลดก็ปลื้มคว้าได้แบบไม่ต้องลองเลยเพราะเคยลองมาแล้วนี่นา แต่ว่าพอเหลือบไปเห็นไอ้ที่ซื้อมาแล้วราคาเต็มแล้วลดนี่ล่ะสิมันช้ำ ยังโชคดีที่วันนี้ไม่ได้ใส่เสื้อแบบเดียวกะที่มีลดราคาอยู่จะเซ็งหนัก เพราะว่าเคยเหมือนกันเมื่อตอนครั้งที่แล้วใส่เสื้อแบบเหมือนที่ลดเลยเป็นเสื้อลายดอกแบบว่าโดดเด่นซะด้วย พอดียืนเลือกของอยู่ใกล้ๆราวที่โชว์ คุณพี่คนนึงเลือกแบบที่เราใส่อยู่ หยิบออกมาเทียบ เหมือนของเราเดะ รีบเดินหนีแทบไม่ทันเลยค่ะ แต่ว่าไม่ใช่หนีทันทีนะ หนีแบบสงวนท่าที เดี๋ยวเค้าจะหาว่าลองแล้วไม่ถอด เฮ้อออ ครั่งต่อๆไปจะไปซื้อทีนึงของเลยต้องมีการเตรียมการแต่งตัวแบบว่าอย่างระมัดระวังเลยล่ะ ก็รู้อยู่แล้วแหละว่าต้องเจอแบบที่เราซื้อไปแล้วมาลดเยอะๆบ้าง เป็นธรรมดาเสื้อผ้า แต่ว่ามันเซ็งนิดๆอ่ะ
...เหมือนโดนหลอก ก็มันเสียดายอ่ะ - -"

แว๊ปอีกเข้าร้านที่ไม่ใช่เป้าหมายแบบว่าที่ปกติไม่ลดราคาไม่เคยซื้อ เดืนดูอยู่ซักพักเตะตากระเป๋าใบใหญ่ สีขาวครึม เฮ้ ใส่โน้ตบุ๊กเราได้พอดีแน่ๆเลย กำลังหากะเป๋าใส่คอมเพราะว่าขี้เกียจแบกกระเป๋าใหญ่ๆตลอด แต่ว่าหันไปหันมาดูป้ายลดราคา ไม่มีป้ายแดงๆแถวนี้เลยนี่ ทำไม๊ทำไม มันต้องเป็นของราคาเต็มด้วยล่ะเนี่ย ดูสิ ขนาดกะลังพอดี ดีไซด์ใช้ได้ มีพวงกุญแจเล็กๆห้อยด้วยเก๋มากกก หิ้วแล้วเหมาะมือสุดๆ โอวว๊าวส่องกระจกแล้วแม๊ทซ์มากกก ต้องลองถามพนักงานดูหน่อยเผื่อมีลด เค้าบอกว่าลดแค่สิบเปอร์เซนต์เองล่ะ เหมือนไม่ได้ลด วางดีกว่าเดี๋ยวอีกไม่กี่เดือนมันก็ลดเชื่อเหอะ เคยมานักต่อนักแล้วอย่างนี้อ่ะ เดี๋ยวจะเสียใจ คือว่าในหัวคิดอย่างงี้อ่ะนะ แต่ว่าด้วยความอยากได้ก็คว้ากระเป๋าไปจ่ายตังเฉยเลย เดี๋ยวนี้กลายเป็นคนทำอะไรไม่ตรงกะความคิดไปซะแล้ว ซื้อมาจนได้
...แง้ โดนหลอกอีกแล้วนี่นา โดนซื้อของราคาเต็ม T_T

ที่นี่ดีอย่างนึงตรงที่ร้านหนังสือ ช่วงที่ลดราคาอย่างนี้หนังสือเค้าก็ลดกะเค้าด้วย มีทั้งสิบห้าเปอร์เซนต์ สามสิบเปอร์เซนต์ หนังสือดีๆที่อยากได้ ปกติก็จะเล็งๆไว้ก่อน แล้วก็มาซื้อเอาช่วงนี้แหละ ดีจริงๆเลย :D

เดินเหนื่อยแล้ว ต้องหาที่นั่งพัก หาไรกินซักหน่อยดีกว่า แว๊ปแอบเข้าไปนั่งหลบอยู่ใน Starbucks ดีกว่า สั่งกาแฟทานซักหน่อย ไม่ได้กินมานานมากๆแล้ว เลยสั่งคาราเมลแมกชิเอโต้ เหมือนเดิมคุณพนักงานก็ยิ้มกว้างทักทาย แล้วก็ถามว่าจะลองรับเป็นแก้วใหญ่พิเศษมั้ย เพิ่มอีกแค่ริงกิดเดียว(สิบบาท) จะได้เพิ่มอีกเยอะมากเลยนะ คุ้มมาก ขนาดต่างกันเยอะมากนะ เชียร์ใหญ่ ไอ้เราก้องงๆอยู่ถามกลับไปว่ามันก็ราคาอย่างนั้นอยู่แล้วไม่ใช่เหรอ ไม่ได้เป็นโปรโมชั่น ไม่ใช่ลดราคาไม่ใช่เหรอ ปกติไม่เห็นเคยถามนี่นา ทำไมอยู่ๆต้องมาเชียร์ด้วยทำอย่างกะชุดแฮปปี้มีลที่แม๊กโดนัลไปได้ นี่มันกาแฟนะคุณ คุณพนักงานก็อัธยาศรัยดีซะ เชียร์ต่อบอกว่าอยากให้เราคุ้มๆ บรา บรา บรา รับขนมหรืออาหารทานเพิ่มด้วยมั้ย เรามีบราวนี่ เค้ก บรา บรา บรา เอ้าเข้าไปเป็นเซเว่นไปซะอีกละ แบบว่าขอให้นึกภาพตามนะคะ เป็นคนมาเลย์อินเดีย ออกแขกๆหน่อย สำเนียงกระดงลิ้นออกเสียงร.เรือซะ ไอ้เราก็ฟังทันบ้างไม่ทันบ้างเค้าเชียร์อะไรนะก็ ค่ะ ค่ะ ไป เอาค่ะ เอาแก้วใหญ่ก็ได้ค่ะ คุณพี่อัธยาศรัยดีเชียร์ซะขนาดนี้หนูก็ไม่ขัดค่ะ ระหว่างยืนรอกาแฟก็ยังเห็นพี่แกอัธยาศรัยดีต่อไปตะโกนสั่งกาแฟ คุยกะคนนู้นคนนี้กันใหญ่ ก็ดูสนุกสนานดี แต่พอกาแฟมาแล้วนี่สิ ...อึ้งค่ะ เห็นกาแฟแก้วใหญ่ๆแล้วพึ่งนึกได้ ก็นี่มันหกโมงกว่าแล้วนี่นา ใครเค้าสั่งกากาแฟแก้วใหญ่ๆขนาดนี้กินกันอีกล่ะเนี่ย เดี๋ยวก็นอนไม่หลับกันพอดี
...อ้าว อย่างงี้ก็ โดนหลอกอีกแล้วนี่หว่า ดูดิเป็นเด็กเชื่อคนง่ายขนาดนี้ - -"

ตอนนั่งๆกินกาแฟอยู่ก็มีคุณลุงจีนมาเลย์คนนึงมานั่งโตะข้างๆ หิ้วถุงGiant มาด้วยวางแหมะอยู่บนโต๊ะ แล้วก็เริ่มเลยค่ะ ควักกล่องโฟมออกมาจากถุง เป็นข้าวกล่อง ต้องขอบอกว่าข้าวจริงๆ ไม่ใช่ขนมหรือว่าของกินเล่น ลุงแกก็ไม่สนใจใครเริ่มโซ๊ยใหญ่อย่างเอร็จอร่อย อืมแต่ว่าแกกินแล้วก็ท่าทางน่ากินจริงๆ พนักงานก็คงมาว่าแกไม่ได้นะ เพราะว่าที่สตาร์บักซ์ก็ไม่มีข้าวขายนี่นา ก็แกอยากกินข้าวน่ะ ก็เลยซื้อเข้ามา ใช่ม๊ะ กินเสร็จเก็บเรียบร้อย คุณลุงก็ควักเนสกาแฟกระป๋องออกมากินด้วย อ้าว แล้วกัน อันนี้ไม่รู้จะแก้ตัวให้ลุงยังไงแล้วนะคะเนี่ย ซื้อมาหมดทุกอย่างอย่างนี้แล้วทำไมคุณลุงไม่ไม่ไปทานเอาที่ฟู๊ดคอร์ทชอง Giant เลยล่ะ เค้าก็มีที่นั่งให้ ไม่เห็นต้องมานั่งที่สตาร์บักซ์เลยนี่คะ แต่ก็เอาเหอะเราจะไปคิดแทนสตาร์บักเค้าทำไมไม่มีส่วนได้ส่วนเสียอะไรกะเค้าซักหน่อย แต่ว่าพนักงานที่นี่เค้าบริการค่อนข้างดี คงไม่มาเดินไล่ลูกค้าในร้านหรอก นั่งต่อไปซักพักจึงถึงบางอ้อค่ะ คุณลุงแกควักโน้ตบุ๊กอออกมานั่งเล่นเน็ท ใช้ Wireless Lan ที่สตาร์บักนี่เอง
...ยกนิ้วให้ค่ะ คุณลุงนี่สุดยอดจริงๆ

ออกไปเดินต่อ ห้างที่นี่ก็แสนดี สี่ทุ่มจริงๆเป็นเวลาปิดห้างแล้ว แทนที่จะประกาศให้เลิกเดินได้แล้ว ไล่ลูกค้าซักหน่อย ที่นี่นี่ไม่มีเลยค่ะ อยากเดินก็เดินต่อตามสบายเลยนะคะ จะว่าไปแล้วคนเดินกันอยู่เยอะยิ่งกว่าตอนเช้าๆซะอีก ...ดีค่ะ ...ไม่ไล่เราก็ไม่ไป เดินต่อไปเรื่อยๆ ๆต่อไปจนถึงห้าทุ่ม อ้าว ก็ยังไม่ไล่อีก แต่ว่าก็ไม่ไหวแล้วล่ะกลับบ้านดีกว่า คนมาเลย์นี่อึดจริงๆ แล้วนี่ถ้ายังมีคนเดินอยู่เรื่อยๆไม่รู้จะเปิดไปถึงตีสองเลยมั้ยเนี่ย ปิดพร้อมผับเลย - -"

หมดพลังหมดตัง หิวข้าว กลับบ้านโซ๊ยมาม่าแล้วก็เพลียหลับไปเลย สรุปว่าสตาร์บักแก้วยักษ์นี่ไม่มีผลกะเด็กหญิงเจแต่ประการใดเลยค่ะ ...ZZZZ

Create Date : 11 สิงหาคม 2548		2 comments
Last Update : 11 สิงหาคม 2548 11:24:02 น.
Counter : 596 Pageviews.
Share Tweet