เมื่อไร้ใครจะรัก เป็นอะไรหรือเจ้าเหงาใช่ไหม ไม่มีใครเคียงอยู่ป็นคู่ฝัน ตาเหม่อลอยคอยใครหรือไรกัน ตั้งแต่เช้าจวบตะวันผันตกดิน แม้ค่ำคืนก็ผวาพาให้ตื่น วันต่อคืนถอนหายใจไม่สุดสิ้น แหงนมองดาวยิ่งเหน็บหนาวในใจจินต์ เฝ้าถวิลสร้างวิมานซ่านซึ้งใจ เมื่อเจ้าไร้ใครจะรักหักใจเจ้า ยอมใจเหงาอีกหลายกาลผ่านหม่นไหม้ คราแหลกร้างร่างสลายมลายไป รู้สึกใดล้วนดับกับห้วงกาล แม้จะรักแม้จะหลงปลงสังเวช รู้แห่งเหตุทั้งนอกในก้าวให้ผ่าน เหมือนน้ำค้างหล่นแตกดับกับดินดาน เพียงกล้าหาญยอมตัดใจละลายระทม. เกรียงไกร หัวบุญศาล ๒ เมษายน ๒๕๕๒   Create Date : 02 เมษายน 2552 9 comments Last Update : 2 เมษายน 2552 9:29:45 น. Counter : 473 Pageviews. Share Tweet

ความเหงาเป็นทั้งรางวัลและบทลงโทษ บางทีมนุษย์ก็สร้างสรรค์ศิลปกรรมจากอารมณ์ที่ยากจะบรรยายเช่นว่านี้   โดย: sarntee 2 เมษายน 2552 12:21:55 น.

เห็นด้วยว่า.. การไม่มีใครจะให้รัก... แย่ยิ่งกว่าการที่ไม่มีใครมารัก ......................................   โดย: mutcha_nu 2 เมษายน 2552 12:46:00 น.

คุณsarntee ขอบคุณครับที่แวะมาอ่าน ************* คุณmutcha_nu ยินดีที่รู้จักครับ   โดย: huaboonsan 2 เมษายน 2552 15:55:05 น.

สวัสดีค่ะ ขอมาอ่านกลอนเพราะๆ นะคะ   โดย: พธู 2 เมษายน 2552 21:23:35 น.

ขอบคุณครับคุณพธู   โดย: เกรียงไกร IP: 58.64.56.43 3 เมษายน 2552 14:33:04 น.

แวะมาเยี่ยมค่ะคุเกรียงไกร หวังว่าสบายดีนะคะ จำตู่ได้ป๊าวววววว.... อ๊ะ...ยิ้มหวานๆ   โดย: pataree 14 เมษายน 2552 18:40:14 น.

สวัสดีครับคุณตู่ จำได้ครับ หายไปนานเลยครับสบายดีนะครับ   โดย: เกรียงไกร IP: 124.120.7.229 22 เมษายน 2552 23:59:48 น.

โดย: pataree 28 เมษายน 2552 17:39:47 น.

ดีค่ะ ขอบคุณที่่ลงบทกลอนนะคะ อยากทราบประวัติผู้แต่งจังค่ะ ได้มั้ยคะ   โดย: mint IP: 203.113.115.70 2 กรกฎาคม 2552 8:51:39 น.