ดึกดื่นคืนนี้มีเรา
นั่งเฝ้านับดาวดารดาษ
ยากนักหักใจไม่อาจ
ตัดขาดเสน่หาอาลัย

              ฝังจำฝังใจไว้ฝัน
แม้วันปีผ่านนานไฉน
เจ็บร้าวก็ยอมตรอมใจ
หม่นไหม้อ้างว้างกลางราตรี

                 คืนนี้มีดาวพราวฝัน
ใจนั้นมันเศร้าเหลือที่
ดึกยังนั่งร่ายบทกวี
ปลอบใจดวงนี้ที่ตรม

               จะหลับอย่างไรได้เล่า
ทั้งเหงาทั้งเศร้าเหลือข่ม
เดียวดายขณะใครได้ภิรมย์
ขอจมอยู่อ้างว้างอย่างเคย

               

เกรียงไกร หัวบุญศาล

๐๓.๒๘ น. ๒๘ มกราคม ๒๕๕๖

Create Date : 29 มกราคม 2556
Last Update : 29 มกราคม 2556 14:32:31 น.		1 comments
Counter : 910 Pageviews.
Share Tweet