Bloggang.com : Pang-Pouille :

เที่ยวฮ่องกง เที่ยวประสบการณ์

พ่อแม่ลูกเที่ยวฮ่องกง (ต่อ) วันที่ 8 มกราคม 2555

ไปถึงฮ่องกง ถ้าไม่ช้อปก็เสียเที่ยวแย่

เช้าวันต่อมาเป็นวันอาทิตย์ (Jan 8, 2012) ก็ตกลงกันว่ายังไม่ไปสวนสนุก เพราะกลัวว่าวันอาทิตย์คนจะเยอะ ดังนั้น ก็เลยเริ่มโปรแกรมช้อปปิ้งก่อนเลย ช่วงที่ไปร้านส่วนใหญ่กำลังลดราคาพอดีเลย คุณพ่อแป็งแป็งแนะนำให้ไปที่ Sogo Causeway Bay (铜锣湾)

แป็งแป็งก็ไม่ผิดหวังเลย ซื้อเสื้อผ้าตั้งหลายชุด คุณพ่อแป็งแป็งก็ได้รองเท้าหนังคู่ใหม่ เข็มขัดหนัง และกระเป๋าใส่เงินครบเซ็ต พอเหนื่อยแล้วก็พากันนั่งรถไฟใต้ดินMTR กลับอพาร์ทเม้นต์ ในวันอาทิตย์ คนขึ้นรถไฟใต้ดินมากมายเลย แต่ดูเหมือนจะมีชาวฟิลิปปินส์ ชาวอินโดมากเป็นพิเศษ สงสัยวันหยุดไม่ต้องไปทำงาน ก็เลยนัดเพื่อนออกเที่ยวกันใหญ่ มาฮ่องกงช่วงสองสามปีหลังนี่ เวลาขึ้นรถไฟใต้ดินเหมือนไม่ได้มาฮ่องกง เพราะเห็นแต่พวกสาวฟิลิปปินส์อินโดเต็มไปหมด ดูแปลกตาดีเหมือนกัน

พอลงรถไฟทีสถานีรถไฟซวนวานเพื่อขึนรถบัสกลับอพาร์ทเม้นต์ ก็แวะช้อปเพิ่มเติมอีก วันนี้ถือเป็นวันช้อปจริง ๆ

การกินร้านข้างทาง คือ การกินประสบการณ์ในฮ่องกง

สามคนพ่อแม่ลูกตั้งใจอยากทานบะหมี่เกี๊ยวน้ำฮ่องกงตำรับท้องถิ่นแท้ ๆ วันที่ไปเดินช้อปปิ้งแถว Causeway Bay เดินเรื่อยเปื่อยเข้าซอยไป เจอร้านขายบะหมี่เกี๊ยวเล็ก ๆ เก่า ๆ ดีใจกันใหญ่ว่าได้เจอร้านในใจแล้ว รีบบอกอาก๊อเจ้าของร้านว่าต้องการที่นั่ง 3 ที่ ร้านที่จะเข้าไปทานเล็กมาก มีโต๊ะ 6-7 โต๊ะ แต่ดูดีตั้งแต่หน้าร้าน เพราะมีหน้าหนังสือนิตยสารอะไรสักฉบับลงเรื่องของร้านบะหมี่เกี๊ยวนี้วางอยู่ข้างหน้าด้วย ต้องรอตั้งเกือบสิบนาทีถึงจะมีโต๊ะ

พอเข้าไปก็สั่งบะหมี่เกี๊ยว 3 ชาม พร้อมผักกวางตุ้งลวก ท้อปปิ้งน้ำมันหอย เห็นราคาตั้งแต่หน้าร้านว่าชามละ 30 ฮ่องกงดอลล่าห์ หรือ 130 บาทไทย ราคาสามสิบกว่าฮ่องกงดอลล่าห์นี้พอจะเข้าใจ เพราะเป็นราคามาตรฐานของร้านทั่วไปในฮ่องกง แต่ทีตกใจ ก็คือ ร้านนี้สามสิบฮ่องกงดอลล่าห์ เป็นเกี๊ยวชามเล็กนิดเดียว ขนาดเท่าถ้วยข้าวสวยเส้นผ่าศูนย์กลาง 4 นิ้ว พูดง่าย ๆ ว่าต้องทานสองชามถึงอิ่ม แต่เราก็สั่งมาคนละชามก่อน แต่ด้วยความหิว เลยสั่งเกี๊ยวเปล่ามาอีกชาม กับผักเลือกอีกหนึ่ง ปรากฏว่า มาเพียงแค่สองชาม ก็เลยเตือนเขาให้มาอีกชาม

ตอนเก็บเงิน ต้องไปจ่ายที่เคานเตอร์หน้าร้าน เขาคิดเงินเกินมาหนึ่งชาม แป็งแป็งตกใจบอกว่า อะไรนะ ทำไมกินเกี๊ยวแค่นี้ ราคาเกือบพัน ดีนะที่แป็งแป็งไว และโกวเปียกล้าจะถาม อีกอย่าง ก็รู้สึกแปลก ๆ อยู่แล้ว เพราะโกวเปียมักมีนิสัยคำนวณไว้ก่อน คุยเคลียร์กับอาก๊อเจ้าของร้านตั้งนาน เขาก็คิดว่าเราหลอกเขา เพราะเด็กในร้านเก็บชามไปหมดแล้ว แต่โกวเปียก็ยืนยันกับเขาอย่างหนักแน่น จนเขาหมดปัญญา ยอมคืนเงินให้ 30 ดอลล่าห์ ไปซื้อของหรือจับจ่ายเงินอะไรกับร้านรวงทั่วไปเตือนว่าให้ระวัง

อีกครั้งหนึ่งที่ไปทานข้าวเช้าที่ศูนย์อาหารที่ Discovery Center ใกล้อพารท์เมนต์ ไปซื้อน้ำเต้าหู้ปาท่องโก๋ ทั้ง ๆ ที่เห็นป้ายชัด ๆ ว่า น้ำเต้าหู้ถ้วยละ 4 ฮ่องกงดอลล่าห์ และปาท่องโก๋คู่ละ 4 ดอลล่าห์เท่ากัน ตอนอาเจ๊เจ้าของร้านกดเงิน เขากดแปดดอลล่าห์คูณสอง กลายเป็นว่าเก็บเงินเราเกินเท่าตัว เชื่อว่าเขาตั้งใจโกง เพราะเห็นเราเป็นคนต่างชาติ แต่วันนั้นโกวเปียมัวแต่คิดว่า หลังจากทานข้าวเสร็จแล้วจะไปไหนต่อ เลยเบลอ ๆ อีกทั้งไม่คิดว่าตามศูนย์อาหาร จะมีการโกงเงินได้ นึกได้อีกทีตอนจะเข้านอน แหม สมองวันนั้นไม่ไวเท่าวันที่กินเกี๊ยว เลยถูกโกงไปต่อหน้าต่อตา

เอาเป็นว่า เรื่องนี้สอนให้ใครจะไปทานอะไรในฮ่องกง ให้คำนวณราคาไว้ก่อน และให้ปากไว ถ้าจะให้ดี จงไปซื้อพร้อมเพื่อน เพราะเพื่อนจะได้ช่วยกันคิดด้วย จะได้ไม่ถูกหลอกง่าย ๆ ไง หลังจากสองมื้อนี้แล้ว มื้ออื่น ๆ พวกเราก็จะพากันเข้าไปทานในร้านใหญ่ที่เชื่อว่ามีระบบในการเช็คบิลปกติ เพราะไม่อยากรับประทานประสบการณ์กันอีกแล้ว

Pang-Pouille/Jan 18, 2012



Finance

Create Date : 18 มกราคม 2555

0 comments

Last Update : 19 มกราคม 2555 18:31:19 น.

Counter : 1862 Pageviews.