ขอให้ปาร์โก้ได้นอนเล่น นั่งเล่น มีความสุขกะเพื่อนๆบนสวรรค์ค่ะ

ขอแสดงความเสียใจกับการจากไปของปาร์โก้ด้วยนะคะ
เค้าไปสบายแล้ว
พี่เกี๊ยมส่งความรู้สึกดีดีไปให้เค้า
และพยายามรักษาสุขภาพกายและใจของตัวเองให้มาก ๆ
เค้าจะได้ไปสู่สุคติ สู่ภพที่ดีโดยไม่มีอะไรกังวลและเป็นห่วง
นะคะ..

เศร้าจังค่ะ

หลับฝันดีนะจ๊ะ น้องปาร์โก้

เสียใจด้วยค่ะ เสียใจด้วยใจจริง เราเคยผ่านความรู้สึกนี้มาแล้ว เข้าใจดีค่ะ เพราะเขารัก และ ซื่อสัตย์ กับเราด้วยใจจริง ไม่เสแสร้ง

ขอแสดงความเสียใจด้วยนะครับพี่ตาอ้วน

เศร้าจัง
ตาอ้วนยังไม่ต้องรีบตามปาร์โก้ไปนะ

มานั่งเป็นเพื่อนนะครับพี่

ขอแสดงความเสียใจด้วยนะคะ

แต่ป่านนี้คงวิ่งเล่นบนสวรรค์แล้ว
อย่างที่คุณตาอ้วนบอกนั่นแหละ
อย่าห่วงเลยนะคะ
เป็นไปตามวัฎสงสาร

สวัสดียามเช้าครับพี่ตา้อ้วน

อรุณสวัสดิ์ครับพี่ตาอ้วน

เสียใจด้วยนะค่ะพี่เกี๊ยม

สวัสดียามเช้าครับพี่ตาอ้วน

น่าสงสารจังคะ ...

ขอให้น้องเค้าไปสู่สุขคตินะคะ

ผมมีหมาอยู่ตัวนึงเหมือนกันชื่ออ้ายบอด
มันกัดกับเพื่อนของมันข้างรั้วไม่รู้โดนอะไรมา ตามันบอดก็เลยเรียกว่าได้บอด มันเองดูเหมือนจะชอบชื่อนี้อยู่เหมือนกัน เรียกทีไร แม้มันอยู่ไกลๆก็วิ่งมาหา
ตอนนั้นทำงานอยู่กรุงเทพ นานๆจะกลับบ้านที
จากวันเป็นหลายปี ไอ้บอดเริ่มแก่ลงๆ แต่ในขณะเดียวกัน มันก็ได้เป็นหัวหน้าหมาในละแวกบ้าน
หลายครั้งที่กลับบ้านหมารุ่นใหม่ มันไม่คุ้นหน้าผม หลายตัวช่วยกันหอนช่วยกันเห่า
ผมต้องตะโกนเรียกไอ้บอด ให้มาปราบเหล่าสุนัขใหม่พวกนั้น และไอ้บอดก็ทำได้
วันนึงผมกลับบ้านอีกครั้ง ไอ้บอดไม่ออกมารับ หมาตัวอื่นก็เงียบ แม่บอกว่าไอ้บอดมันป่วย แล้วก็อายุมากด้วย เดินไม่ใหว
ผมกะว่าบ่ายๆจะเดินออกไปหามัน จะไปดูมันหน่อย แล้วผมก็ไปนอนอยู่ในเปลหลังบ้าน
ตื่นขึ้นมาเพราะเท้าไปเขี่ยถูกอะไรสักอย่างเหมือนหัวหมา และก็เป็นหมาจริงๆ มันคือไอ้บอดของผม
สภาพของมันเดินไม่ได้แล้ว มันไช้ขาหน้าตะกุยดินเพื่อให้ตัวมันขยับเดินหน้าไปทีละน้อย ในขณะที่ขาหลังรูดไปกับพื้น
มันคงได้ยินเสียงผมเรียก แต่ออกมาต้อนรับไม่ใหว แต่ก็ได้พยายามแล้ว ถึงแม้จะช้าไปบ้าง
บอดเอ๊ย ภาพที่เห็น มันดันน้ำในตาพ่อ ไหลออกมาตั้งเยอะ
และเมื่อได้กลับบ้านอีกในครั้งต่อมา ไอ้บอดก็ไม่อยู่ไห้เรียกหาอีกแล้ว

เสียใจด้วยนะคะ

เราเองเคยมีประสบการณ์นี้ค่ะ เนื่องจากหมาที่เลี้ยงใว้อายุแค่ปีเดียว เกิดป่วยโดยไม่ทราบสาเหตุ เมื่อพาไปหาหมอๆบอกว่าเป็น ไวรัสขึ้นสมอง เตรียมจองโลงได้เลย เราน้ำตาไหลทันที ทำไมหมอต้องพูดขนาดนั้น พอเห็นเราร้องไห้ยังบอกว่า เราเป็นเอามากนะ เราไม่เข้าใจเลยหมาก็เป้นสมาชิกตัวหนึ่งในบ้านของเรา มันจะตายเราเสียใจ มันผิดตรงไหน เราว่าหมอคงไม่เคยเลี้ยงสัตว์ เพียงแค่เอาการรักษาสัตว์มาหากินเท่านั้น หมอร้านนั้นเราก็ไม่เคยไปรักษาสัตว์อีกเลย

ป่านนี้พี่เกี๊ยมคงมีความสุขกับลูก ๆ บนสวรรค์แล้วสินะ
แต่อย่าลืมส่งกำลังใจมาให้น้อง ๆที่ยังอยู่ทางนี้ ตามที่เราเคยคุยกันไว้ด้วยนะ
หลับให้สบายนะจ๊ะพี่ชาย
ลาก่อน....