แววมยุรา บทประพันธ์ของ พนมเทียน สำนักพิมพ์คลังวิทยา . ผมพอจะรู้เรื่องคร่าวๆ บ้างแล้วว่าเรื่องนี้เป็นอย่างไร แต่คนเรา...พอยิ่งรู้ ก็ยิ่งอย่างจะรู้อีก ว่า สยุมภว์ ทศพล เขาจะทำอย่างไร นิสัยใจคอเป็นแบบไหน . การเริ่มต้นที่สนใจเรื่องนี้จริงๆ ก็คงเป็นเพราะท่านชายสดายุนั่นแหละครับ ก็ด้วยว่าการกล่าวขวัญนั้น ติดค้างในใจผมมาเสียหลายปี ว่าทำไมสาวๆ ในยุคยี่สิบปีก่อน ถึงชอบท่านชายสดายุกันนัก แม้ว่าในเรื่องนี้ท่านชายจะมาในบางช่วงบางตอน แต่กลับทำให้ผมตื่นเต้นเสียจนล้นอก . ยิ่งเปิดมาตอนแรกๆ เลย ยิ่งตื่นเต้น เพราะผมไม่รู้จักท่านชายสดายุจากนวนิยายเรื่องอื่นมาก่อน มารู้จักและอ่านครั้งแรกก็เรื่อง แววมยุรา นี้ . มีหลายอย่างที่ผมตื่นเต้นไปกับหลายบทหลายตอนในหนังสือ ไม่ว่าจะเป็นโลกในสมัยกึ่งพุทธกาล สถานที่ในยามราตรีที่ผมไม่รู้จัก ลักษณะการพูดคุย หรือการใช้ชีวิตในแต่ละวัน แม้จะผ่านมาสักหลายเวลาแล้ว ก็ยังแปลกใหม่สำหรับผม . ผมทอดเวลาอ่านให้ช้า แต่บางเวลาที่อยากรู้อยากเห็นมากเข้า ก็อ่านจนลืมตัว เป็นความรู้สึกดีที่ยากจะกล่าวถูก ทำให้เพ้อภวังค์ตกหลุมช่วงเวลาเหล่านั้น จนอยากให้มันยืดยาวออกไป . พอมีเรื่องราวเรื่องสัตว์เอย พรรณไม้เอย ก็อดคิดไปถึงเพชรพระอุมาเสียมิได้ อ่านไป รู้สึกราวกับว่ามีผู้ใหญ่ที่อบอุ่นใจดีมาสาธยายเรื่องราวที่น่าสนใจให้เราฟัง . เป็นความรู้สึกดีเช่นนี้เสมอมาเวลาอ่านงานเขียนของคุณพนมเทียนท่านครับ Create Date : 30 มีนาคม 2567 Last Update : 30 มีนาคม 2567 11:32:54 น. 0 comments Counter : 516 Pageviews. Share Tweet

ผู้โหวตบล็อกนี้...

คุณสายหมอกและก้อนเมฆ, คุณhaiku, คุณnewyorknurse, คุณดอยสะเก็ด