Autumn in NZ: วันสุดท้ายเดินเล่นใน Christchurch

Christchurch- Bangkok

สำหรับวันนี้ก็จะเป็นวันสุดท้ายในทริปเที่ยวเกาะใต้นิวซีแลนด์ของ khimyo& friends แล้วนะคะ

เชคเอาท์ออกจากที่พักประมาณแปดโมงครึ่ง ขอฝากกระเป๋าทิ้งไว้ที่ YMCA แล้วก็เอารถไปคืนที่ออฟฟิศของเอเพ็กซ์ เช้านี้รถน้อยมาก เพราะเป็นเช้าวันอาทิตย์ ส่วนใหญ่ชาวเมืองเค้าก็ยังไม่มีใครออกจากบ้านกัน ขับรถหลงไปบ้างนิดหน่อยแต่ยังกู้กลับคืนมาตามเส้นทางเดิมได้ มีเพื่อนเป็นเนฯที่แสนดี ทริปนี้เวลาเที่ยวก็ดูแผนที่เอาค่ะ เส้นทางขับง่ายมาก เราใช้แผนที่กันจริงๆจังๆเพื่อหาทางไปต่อ อยู่สองเมือง คือ ที่ควีนส์ทาวน์และไคร์สเชิร์ชนี่แหละค่ะ ก่อนจะคืนรถก็เติมน้ำมันให้เต็มถังก่อน ตอนคืนก็ไม่มีขั้นตอนยุ่งยาก คืนกุญแจ แค่นี้...ก็เสร็จเรียบร้อยค่ะ

จากนั้นก็ใช้วิธีเดินกลับเข้ามาที่ตัวเมือง ใช้เวลาเดินไปถ่ายรูปไปก็ซัก 20 นาทีได้ ตอนนั้นยังไม่มีร้านรวงเปิดเท่าไหร่ ก็เลยกลับมาถ่ายรูปกันที่ Cathedral square กันอีกครั้ง


รถรางวิ่งผ่านมาพอดี


Tram หรือรถรางที่ CHC มี 2 สี สีแดงเอาไว้นั่งโดยสารอย่างเดียว ส่วนสีน้ำเงินใช้เป็นห้องอาหารเคลื่อนที่ชมเมือง


กะมาดูเค้าเล่นหมากรุก แต่ว่า...ตัวหมากมันถูกล็อคอยู่


ตั้งแต่มาที่นี่ ยังไม่ได้เข้า i-site ที่ CHC เลย (ที่จริงสมควรเข้าตั้งแต่วันแรกแล้ว) ก็เลยเข้าไปสำรวจด้านใน แล้วก็เข้าไปจองรอบลงเรือถ่อ(punting) จุดบริการเรือถ่อใน CHC มี 2ที่ คือ ในเมืองและในสวน Botanic garden ซึ่งทั้งสองที่ก็ต่างถ่อเรือในแม่น้ำเอวอนเหมือนกันแหละ แต่จะได้คนละอารมณ์กัน ราคาค่าเสียหาย 20 NZDต่อคน ตอนแรกเราก็ตั้งใจว่าจะไปลงเรือที่สวน แต่เนื่องจากโลเคชั่นในสวนมันฮิตกว่า ทำให้รอบเต็ม ว่างอีกทีสี่โมงเย็น (ป่านนั้นอิชั้นก็อยู่บนฟากฟ้าซิดนีย์แล้วย่ะ) ก็เลยต้องเลือกไปขึ้นในเมืองแทน ได้รอบ 10.30น. เดินไปไม่ไกลจาก i-site 5 นาทีก็ถึงแล้ว

และแล้วก็เดินมาถึง...


ถ่ายตอนมีลำอื่นสวนมาพอดี ลักษณะ คือ จะมีชายหนุ่ม(คัดหน้าตามาแล้ว..จัดว่าหล่อ) ยืนอยู่ท้ายเรือ แล้วใช้ไม้ยาวๆดันพื้นให้เรือไปในทิศทางที่ต้องการ เค้าก็เลย เรียกว่าถ่อเรือ แม่น้ำเอวอนไม่ลึก เล็กกว่าคลองแสนแสบบ้านเราซักสี่เท่า


ทิวทัศน์สองข้างทาง สงบร่มรื่น เดี๋ยวเราก็ต้องกลับเรือกลับไปเส้นเดิมที่มาแหละค่ะ ขามายังถ่อเรือตามน้ำ แต่ขากลับนี่ทวนน้ำ ใช้แรงเยอะเหมือนกัน ยิ่งช่วงที่น้ำตื้นมากๆ ท้องเรือมันจะขูดไปกับพื้นน่ะ เรือลำของเรามีผู้โดยสาร 5 คน นึกแล้วสงสารคนถ่อเรือเลยอ่ะค่ะ


ระหว่างล่องเรือ ก็สำรวจพฤติกรรมเป็ดในแม่น้ำไปด้วย เป็ดเยอะมากๆ แถมไม่กลัวคนเลย


พอขึ้นจากเรือ ก็เดินทางต่อไปยัง Christchurch Botanic Garden เป็น the must อีกอย่างหนึ่งของเราในทริปนี้ค่ะ อยู่ข้างโรงแรมที่พักเลย เราแอบแว๊บไปใส่เสื้อหนาวเพิ่มด้วย เพราะวันนี้ลมแรงเชียว

ระหว่างการเดินทาง ก็จะผ่าน Art Gallery อยู่มุมสี่แยกตรงข้ามกับ Art Centre


วันอาทิตย์มีตลาดนัด ที่ Art Centre


แล้วก็จะมีซุ้มอาหารขายด้วย วันนี้เราก็ได้ทานอาหารรสชาติที่คุ้นเคยส่งท้ายก่อนกลับเมืองไทย นั่นก็คือ ข้าวผัดซอสแม็กกี้กับไก่ทอดแบบแห้งๆกรอบๆ (คล้ายไก่ทอดหาดใหญ่)จากซุ้มแถวนี้แหละค่ะ อร่อยมากมายสบายกระเป๋า ราคา 6 เหรียญเอง ซื้อเป็นกล่องแล้วก็เอาไปทานในห้องอาหารของ YMCA นั่นแหละค่ะ ขอทานอาหารในที่อุ่นๆหลบหนาวหน่อยนึง


มีแรงแล้วก็เดินต่อ มาถึงสวนพฤกษศาสตร์แห่งไคร์สเชิร์ชแล้วค่า
นี่คือ อนุสาวรีย์ของ William Sefton Moorhouse เป็นผู้บุกเบิกทำทางรถไฟในนิวซีแลนด์ และได้รับเกียรตินำเอาชื่อนามสกุลมาตั้งเป็นชื่อถนนสายหลักใน CHC คือ ถนน Moorhouse นั่นเอง


สีฉูดฉาดเชียว ตึกด้านหลังก็คือ พิพิธภัณฑ์เมือง CHC


ต้นไม้ใหญ่ๆทั้งนั้น


ลองเทียบกับตัวเราดูสิ...


ใบไม้เปลี่ยนสี


ขอมอบดอกไม้ในสวน ที่หอมอบอวลสู่ชน... (ขออภัยหากมีน้องๆคนใดไม่รู้จักเพลงนี้)


รู้แล้วว่า คนในเมืองเค้ามาหลบกันที่นี่นี่เอง คนในสวนคึกคักทีเดียวค่ะ มีกิจกรรมพักผ่อนหย่อนใจกันตามแต่ละคน บ้างก็นอน อ่านหนังสือ นั่งฟังเพลง พาลูกมาเล่น มาเดินออกกำลังกาย เคยไปสวนสาธารณะที่เมืองจีนนี่คนละอารมณ์กับแบบนี้เลย อันนั้นจะมีคนมาพักผ่อนเยอะเหมือนกัน แต่จะจับกลุ่มเป็นชมรม หรือกลุ่มที่มีความสนใจเหมือนกันมาทำกิจกรรมกัน แบบอลังการงานสร้างมากๆ ร้องเพลง เต้นรำ เล่นไพ่ เจี๊ยวจ๊าวสุดๆ สรุป ชอบคนละแบบ แบบที่ CHC ก็แบบเหงาๆ ที่ปักกิ่งก็สนุกสนาน


ได้เวลาอันควรก็เดินกลับไปที่โรงแรมเพื่อขนของไปสนามบินกัน ซึ่งโรงแรมที่พัก ก็คือ ตึกสีเท่าที่เห็นนั่นแหละค่ะ


สำหรับขากลับไปที่สนามบิน เราจะไม่นั่งรถเมล์แล้วนะ ขอพัฒนาคุณภาพชีวิตขึ้นมาอีกหน่อยด้วยการนั่งรถชัตเทิลบัสกลับดีกว่า นัดเค้ามารับที่โรงแรมตอนบ่ายโมง เค้าก็จะวนรถไปรับคนที่โรงแรมอื่นๆที่มีเวลานัดใกล้เคียงกับเราด้วย แล้วก็พาไปส่งสนามบิน ราคา 25 NZDต่อ3คนค่ะ สะดวกสบายมาก วิธีการจองก็บอกให้พนักงานที่เคาเตอร์โรงแรมจัดการให้

จากนั้นก็นั่งเครื่องบินของสายการบินเอมิเรตส์ EK419 กลับประเทศไทยอย่างสวัสดิภาพ แถมยังมีเรื่องดี ตอนขึ้นเครื่องที่ซิดนีย์ได้อัพเกรดไปนั่งชั้น Business โดยพร้อมเพรียงกันทั้งสามคนเลยค่ะ เรียกได้ว่ากินอิ่ม หลับสบายไม่มีสะดุด ตื่นอีกทีก็ถึงสุวรรณภูมิซะแล้ว

เดี๋ยวคราวหน้าจะมี Bonus blog รีวิวโรงแรมและค่าใช้จ่ายของทริปนี้ไว้ให้ด้วย เผื่อเป็นทางเลือกให้เพื่อนๆที่กำลังจะไปหรือมีความคิดที่จะไปเที่ยวได้ตัดสินใจง่ายขึ้น แบบที่เราเคยได้อ่านประสปการณ์ของหลายๆท่านที่ไปเที่ยวมาก่อนเราแล้วเอามารีวิวในบลอกค่ะ

Create Date : 14 พฤษภาคม 2552		0 comments
Last Update : 15 พฤษภาคม 2552 1:01:54 น.
Counter : 1980 Pageviews.
Share Tweet