วันที่ 10 ม.ค 2558 ภรรยาชวนไปสวัสสดีปีใหม่น้าสาวเขาที่นครนายก เพราะว่าช่วงปีใหม่ ผมและภรรยาก็กลับไปบ้านที่มหาสารคาม แต่ว่าน้าสาวติดธุระไม่ได้กลับไปด้วย ก็เลยถือโอกาสมาสวัสดีปีใหม่ย้อนหลังที่บ้านของแกเลย อีกทั้งยังเป็นวันเด็กแห่งชาติด้วย ถือโอกาสพาเด็กๆ เที่ยวไปในตัวเลย ซึ่งความจริงก็ไม่เด็กแล้วแหละครับอายุ 15ปี กันหมดแล้วแต่ในสายตาเรา ยังไงก็ยังเด็กอยู่ดี... วันนั้นตอนแรกว่าจะไปแล้วก็กลับเลย แต่ว่าภรรยาเขาอยากไปพักผ่อนหย่อนใจต่อ ซึ่งน้าสาวก็บอกว่าในนอนค้างที่บ้านเขาเลย แต่ว่าทางผมเองก็เกรงใจ เพราะว่าไปกันทั้งครอบครัวเลย มีทั้งแม่ทั้งน้องสาวด้วย สู้ไปหาที่พักเองที่นครนายกก็มีตั้งเยอะ ที่ราคาไม่แพงมาก น้าสาวแกก็เลยแนะนำ ให้ไปพักที่ลุงอ๊อดทะเลวิวรีสอร์จ เพราะว่าเป็นเพื่อนกันกับน้าสาว น้าสาวก็เลยเป็นธุระติดต่อให้#เสร็จสรรพเรียบร้อย หลังจากได้ที่พักแล้ว ก็จะเอากระเป๋าไปเก็บก่อนแล้วค่อยกลับออกมาทานข้าวเย็นกับน้าสาว ผมจำได้แต่น้าสาวแกบอกทางให้ไป ผมก็ขับไปตามที่น้าเขาบอกแหละครับ แต่ว่าหลง...555 ขับไปจนถึง วังรี รีสอร์จเลยครับ ซึ่งความจริงลุงอ๊อดทะเลวิวรีสอร์จ ถึงก่อนวังรี รีสอร์จร่วมๆ 10กม. เห็นจะได้ ก็ไม่รู้ขับผ่านไปได้ยังไง แต่ไหนๆ ก็ไหนๆ ก็เลยแวะเที่ยว ในวังรีรีสอร์จซักหน่อยครับ ซึ่งทาง วังรี รีสอร์จเขาก็ไม่ได้ว่าอะไร เราก็เลยขับรถวนเล่นกันอยู่ซักพักใหญ่ครับ เรียกว่าพื้นที่ใหญ่มาก ร่มรื่น สวย ต้นไม่เยอะครับ แต่ราคาที่พักก็น่าจะสูงตามไปด้วยนะครับ เราวนรถเล่นอยู่ประมาณ 15นาที ก็ขับย้อนกลับออกมายังลงอ๊อดทะเลวิวรีสอร์จ ซึ่งครั้งนี้ไม่หลงแล้วครับ... บรรยายกาศก็เป็นตามรูปเลยครับ มีบ้านอยู่ประมาณ ไม่เกิน 10หลัง มีหลังเล็ก หลังใหญ่ ตามจำนวนคนที่มาพัก และตามกำลังทรัพย์ของแต่ละคนครับ ซึ่งลุงอ๊อดแกก็มีเต้นท์ให้บริการด้วย อากาศเย็นพอใช้ได้ เพราะช่วงนั้นยังเป็นช่วงฤดูหนาวอยู่ และสวนลุงอ๊อดก็มีภูเขาล้อมรอบก็เลยทำให้อากาศค่อนข้างเย็น แต่สิ่งแรกที่ผมสงสัยมากก็คือ ทำไมลุงแกไม่คิดที่จะปลูกต้นไม้ให้มันเยอะๆ จะได้ร่มเงา และธรรมชาติมากขึ้น แต่ก็ถึงบางอ้อ ก็ตอนที่ได้นั่งคุยกันช่วงเย็นๆ ว่าที่ไม่ปลูกต้นไม้ใหญ่ๆ เยอะๆ เหมือนอย่างรีสอร์อื่นนั้นก็เพราะว่า งานอดิเดกของลุงอ๊อดแกนั่นเอง ไม่ใช่ว่าแกจะรับตัดไม้ทำลายป่านะครับ แต่งานอดิเดกของแกนั่นก็คือแกชอบเล่นเครื่องบินเล็กเป็นชีวิตจิตใจเลยครับ 
และเครื่องบินเล็กของแกก็สร้างขึ้นมาเองด้วย ไม่ธรรมดาใช่ไหมครับ ซึ่งแกก็บอกว่ารีสอร์จของแกจะเป็นศูนย์รวมของเหล่านักเล่นเครื่องบินเล็ก ที่เดินทางมาจากกรุงเทพฯ สระบุรี นครนายก ลพบุรี ชลบุรี และที่อื่นๆ เพื่อมาพักผ่อน มาแลกเปลี่ยน และเรียนรู้เรื่องของเครื่องบินเล็ก และนี่เป็นเหตุผลที่แกมีต้นไม้สูงๆ ทึบๆ ไม่ได้ ต้องเป็นลานกว้างๆ โล่งๆ อย่างที่เห็น ลุงอ๊อดยังเล่าให้ฟังอีกว่า แกหลงไหลในเครื่องบินมาตั้งแต่เด็กๆ แล้ว
สมัยก่อนเครื่องบินบังคับวิทยุลำละเป็นหลักหมื่นบาท แกก็ค่อยๆ เก็บเงินซื้อมาเล่น จะกระทั่งปัจจุบันนี้ราคาเหลือแค่หลักพันบาทต้นๆ แถมมีรุ่นใหม่ออกมา สามารถติดกล้องถ่ายรูป สามารถบินขึ้นไปเก็บภาพได้ด้วย แกเห็นเพื่อนๆ ในชมรมเอามาจากกรุงเทพฯ แบบไม่ต้องใช้รันเวย์ในการออกตัว และตอนลงจอดด้วย (ลุงแกคงหมายถึง โดรน DRONE) เมื่อปีก่อนก็น่าจะมีแล้ว แต่ว่าอาจจะยังไม่ฮิตเท่าปีนี้ คิดว่าปีนี้ลุงอ๊อดแกคงจะไปหาซื้อมาเป็นเจ้าของเรียบร้อยแล้วล่ะมั้งครับ 
นั่งคุยกับลุงแกแป๊บเดียว ผมก็รู้สึกว่าลุงอ๊อดแกเป็นคนอัธยาศัยดี คุยเก่ง ชอบเล่าเรื่อง ชอบสอน ขนาดผมพึ่งรู้จักกับแกประมาณชั่งโมงเศษ แกก็เอาเครื่องบินเล็กออกมาสอนให้ผมหัดบิน หัดเล่นแล้วครับ ฟ้ามืดซะแล้ว สมกับเป็นฤดูหนาวจริงๆ กำลังได้ความรู้เรื่องเครื่องบินเล็กอยู่เลย ภรรยาผมก็ให้ขับรถพาไปบ้านน้าสาว เพราะน้าสาวโทรมาตามให้ไปทานข้าวเย็นกัน ก็เลยต้องขอตัวลุงแกออกมา... พอกลับมาอีกที ก็ 2ทุ่มกว่า ก็ทยอยอาบน้ำและเข้านอนกัน อยากบอกว่าอากาศหนาวเลยทีเดียวเท่าทีจำได้ สำหรับท่านใดที่สนใจในเรื่องเครื่องบินเล็ก หรืออยากจะไปพักผ่อนแบบชิวๆ โอบล้อมด้วยขุนเขา มีที่เที่ยวและกิจกรรมอื่นๆ รองรับ ใกล้กรุงเทพฯ แล้วละก็ ลุงอ๊อดแกรอต้อนรับทุกคนอยู่ครับ รับรองไม่แพง และไม่ผิดหวัง
คนที่อายุเยอะๆ ชอบเล่าเรื่องอดีตเสมอ
| Create Date : 14 สิงหาคม 2559 |
| Last Update : 14 สิงหาคม 2559 9:23:51 น. |
|
1 comments
|
| Counter : 2920 Pageviews. |
 |
|
