23/04/2559 วันเผาศพพ่อของเพื่อนสนิทของผมคนหนึ่ง ที่วัดคลองเตยนอก ซึ่งวัดติดกับแม่น้ำเจ้าพระยา และการท่าเรือแห่งประเทศไทยผมเองก็พึ่งจะเคยไปครั้งแรก ส่วนมากก็ไปแค่บ้าน หรือโรงพิมพ์ของเพื่อนเท่านั้น ในระหว่างนั่งรอพิธีกรรม ผมกับเพื่อนก็ไปเดินเที่ยวรอบๆ วัด และก็คุยกันในหลายๆ เรื่อง ก็เลยได้ภาพถ่ายข้างบนนี้มา
วันนั้นเรื่องคุยกับเพื่อนก็มีเรื่องงานพิมพ์ว่าช่วงนี้งานเยอะมั๊ย เพื่อนบอกด้วยใบหน้าเศร้าๆ ว่าแย่ว่ะ... กูนั่งว่างๆ มาอาทิตย์กว่าแล้วงานไม่เข้าเลย ค่าใช้จ่ายก็เท่าเดิมเงินเดือนคนงานก็ต้องจ่ายเหมือนเดิม แย่มากเลย ปกติจะมีงานพิมพ์บิลของท่าเรือก็หายไปเกือบหมด บอกแต่ว่าเศษฐกิจไม่ดี งานแสดงสินค้าที่ศูนย์ประชุมสิริกิตต์ ปกติก็จะมีมาจ้างพิมพ์ใบปลิว แต่เดียวนี้ก็เงียบมาก ไม่ค่อยจะมีงานแสดงสินค้า สงสัยหมดยุคพ่อกู แล้วโรงพิมพ์ของเขาก็คงจะหมดยุคไปด้วย... คงจะต้องเหลือไว้แต่ เพียงความทรงจำ... เพื่อนบอก
ฟังเพื่อนแล้ว ก็รู้สึกเศร้าแทนมัน แต่ก็ไม่รู้ว่าจะช่วยยังไง คงได้แต่เอามาเขียนเป็นบล๊อกเก็บเอาไว้ เพราะไม่อยากให้เหลือเพียงความทรงจำอย่างที่เพื่อนบอก
แต่อยากให้ช่วยๆ กันกระตุ้นเศรษฐกิจกันหน่อย คนที่มีเงิน ก็เอาเงินมาลงทุน เอาเงินมาใช้ อย่าเก็บเงินเอาไว้เฉยๆ . . .
