|
"ให้มันจบในรุ่นเรา" ฮ่า ฮ่า ฮ่า ไม่ได้หมายความแบบที่น้องๆ ยุคใหม่เขาหมายถึงกันนะครับ ในที่นี้หมายถึงธุรกิจของครอบครับ ธุรกิจบางครอบครับที่จะต้องหายไปเมื่อหมดรุ่นใด รุ่นหนึ่งไป...
ผมเคยมีเพื่อนที่ที่บ้านขายข้าวหน้าเป็ด เป็นเป็ดย่างอบน้ำผึ้งที่ผมคิดว่าอร่อยพอๆ กับเจ้าดังๆ เจ้าหนึ่งที่อยู่ในหลายๆ ห้างเลยทีเดียว ร้านของเพื่อนผมตั้งอยู่แถวๆ สี่แยกบ้านแขก หลังจากที่เรียนจบ ป.ตรีมาด้วยกัน ก็แยกย้ายกันไปทำงาน เพื่อนผมก็อยู่ในโรงงานแถวๆ บางปะอินมานานกว่า 20ปี ปล่อยให้พ่อกับแม่ขายข้าวหน้าเป็ด จนกระทั่งวันหนึ่ง ก็ขายไม่ไหว และร้านก็ต้องปิดตัวลงไป ข้าวหน้าเป็ดที่แสนอร่อยร้านนึง ในราคาทีคนธรรมดาสามารถจับต้องได้ ก็หายไปจากประเทศไทย...  เคยถามเพื่อนผมเหมือนกัน ว่าทำไมไม่สืบต่อธุรกิจครอบครับ เพื่อนก็บอกว่าพ่อกับแม่ บอกว่าอาชีพที่ทำมันลำบากมาก เป็นอาชีพของคนที่ไม่มีความรู้เขาทำกัน เพราะว่า พ่อกับแม่เพื่อนไม่จบชั้นประถม เลยอยากให้ลูกๆ เรียนหนังสือสูงๆ เท่าที่จะทำได้ และได้อาชีพการงานที่ดีกว่าที่พ่อ แม่ทำ จะได้ไม่ลำบาก ซึ่งก็มีความคิดคล้ายๆ กันหมด ไม่ว่าจะเป็น พ่อแม่ของผมเองก็เช่นกัน แต่สำหรับผมต่างไปตรงที่ว่า พ่อผมก็ทำงานเป็นลูกจ้างเขามาตลอดทั้งชีวิต ส่วนแม่ผมก็เป็นแม่ค้าขายเสื้อผ้าตามตลาดนัด ซึ่งเคยเหมือนกันที่จะสืบต่อธุรกิจของแม่ แต่ว่าแม่ก็ไม่ให้ ไล่แต่ให้ไปสมัครงาน บางครั้งก็ไม่ค่อยจะเข้าใจผู้ใหญ่เหมือนกัน ทำไมถึงอยากให้ลูกๆ ไปเป็นลูกจ้างเขาจัง ทำไมไม่อยากให้ลูกเป็นเจ้าของกิจการของตัวเองไม่เข้าใจจริงๆ เมื่อเวลาผ่านไปเรื่อยๆ จนตอนนี้ผมเองก็เกินกว่าความเป็นผู้ใหญ่แล้วมองย้อนกลับไปในอดีต และมองคนที่อยู่รอบข้าง น้องๆ รุ่นใหม่ในที่ทำงาน บางคนพ่อกับแม่ก็มีร้านอาหารบ้าง มีร้านก๋วยเตี๋ยวชื่อดังบ้าง ก็หวังดีว่าถ้าเป็นไปได้ ก็อยากให้สืบทอดธุรกิจต่อจากพ่อแม่ ด้วยความที่พ่อแม่ผมไม่มีกิจการใดๆ ส่งต่อให้และตัวเองก็รับจ้างเขามาตลอดชีวิต จึงอยากให้น้องๆ รุ่นใหม่รักษาธุรกิจของครอบครัวเอาไว้ แต่ก็ดูเหมือนว่าจะไม่ได้รับความสนใจจากเขามากเท่าไหร่ อาจจะเป็นเพราะว่าเป็นเด็กพึ่งจบใหม่ ยังอยากทำงานในสายอาชีพที่ตัวเองเรียนจบมา และอาจจะเห็นว่าอาชีพที่พ่อแม่ทำอยู่นั้นลำบาก และจะเป็นอาชีพสุดท้ายที่จะเลือกทำ ผมเองก็เข้าใจในความลำบากของพ่อแม่ แต่ถ้าเราเป็นลูก เราก็ควรที่จะได้เคยช่วยเหลือพ่อแม่ทำอยู่บ้าง ดังนั้นการหาวิธีการต่อยอดทางธุรกิจ โดยนำความรู้ที่ได้เรียนมา นำมาต่อยอดร่วมกับธุรกิจที่บ้านเช่นนำเทคโนโลยีเข้ามาช่วยบริหารจัดการ นำความรู้ที่ได้เรียนมาปรับปรุงคุณภาพของสินค้า/บริการ โดยเราอาจจะไม่ต้องลงมือทำเองในทุกขั้นตอน  แต่เราจะเป็นผู้บริหารแทน เพราะว่าถ้าเราเคยช่วยพ่อกับแม่ทำงานในทุกๆ ขั้นตอนมาแล้ว รู้อยู่แล้วว่าต้นทุนเท่าไหร่ ซื้อวัสดุมาจากไหน แต่ละวันขายได้เท่าไหร่ กำไรเท่าไหร่ ขั้นตอนไหนที่จะต้องเป็นความลับ ขั้นตอนไหนสามารถเปิดเผยได้ ขั้นตอนไหนที่ต้องปรับปรุง ขั้นตอนไหนที่สามารถนำเทคโนโลยีมาต่อยอดได้ อะไรคือสิ่งที่พ่อกับแม่ขาดไป แต่ว่ามีในรุ่นของเรา ก็นำมาปรับปรุงเปลี่ยนแปลงให้เป็นไปตามยุค ตามสมัย นำหลักการทางสถิติ ที่ได้เรียนมา มาจับกับธุรกิจที่บ้าน อะไรประมาณนั้น
ยิ่งถ้าหากว่าเป็นร้านที่มีชื่อเสียงด้วยแล้ว การจะต่อยอดทางธุรกิจก็อาจจะไม่ใช่เรื่องยาก เช่น อาจจะขายแฟรนไชส์ หรือเปิดสาขา 2 สาขา 3 แต่ก็อาจจะไม่ใช่เรื่องง่ายเช่นกันในเรื่องของเงินทุน แต่ถ้าหากว่าร้านมีชื่อเสียงจริงๆ มีหลายๆ เว็บไซท์เข้ามารีวิว มีลูกค้าเยอะ การที่จะนำชื่อเสียงของร้านมาเป็นเครดิตในการขอกู้ยืมเงินจากธนาคารเพื่อนำมาเป็นทุนก็น่าจะไม่ใช่เรื่องที่จะเป็นไปไม่ได้
หวังเป็นอย่างยิ่งว่าบล๊อกนี้ จะช่วยให้ลูกๆ เด็กยุคใหม่ เลือกอาชีพเพื่อต่อยอดธุรกิจของพ่อแม่เป็นอันดับแรก ก่อนที่จะเลือกไปทำงานกับคนอื่นในอาชีพที่ตัวเองได้เรียนมาแต่ก็เป็นได้แค่ "ลูกจ้าง" บ้าง อย่าให้ธุรกิจของครอบครับเราจบลงในรุ่นพ่อแม่เราเลย หรือจะพูดให้ถูกคือ ธุรกิจนั้นจบลงในรุ่นเรานั่นแหละ เพราะเราไม่ต้องการที่จะทำต่อ...#อย่าให้จบในรุ่นเรา #ทุกอาชีพมีเกียรติ By: KCAN
| Create Date : 04 พฤษภาคม 2566 |
| Last Update : 4 พฤษภาคม 2566 17:20:57 น. |
|
0 comments
|
| Counter : 394 Pageviews. |
 |
|
