เฮ๊ย!! พอถึงเวลาจริง ๆ ก็ไม่กล้าขอลางานเจ้านายอ่ะ
รู้สึกปอดแหกขึ้นมายังไงก็ไม่รู้  เวลาก็ลดน้อยนับถอยหลังเข้าไปทุกที

เป็นคนไม่ชอบการเผชิญหน้า ไม่ชอบการติดต่อสัมพันธ์กับคน
ถ้าเลือกได้จะติดต่อโดยไม่เผชิญหน้า ไม่ว่ากับเรื่องอะไรก็ตามแต่
แม้กระทั่งการติดต่อกับธนาคาร หลายรายการที่เลือกจะไม่ต้องเดินไปติดต่อที่เคาเตอร์ได้จะไม่ไปเด็ดขาด

กับเพื่อน ๆ ก็เหมือนกัน เลือกที่จะส่งเป็น sms e-mail มากกว่าการโทรหา
ถ้าเป็นเพียงแค่การแจ้งให้ทราบและไม่จำเป็นเท่าที่ควร

กับเจ้านายยิ่งแล้วใหญ่ ทำงานมา 3 ปี มีอะไรติดต่อทาง sms  e-mail ตลอดมา
แม้บางเรื่องเจ้านายบอกเอาไว้ว่าให้โทรหา ก็ยังเลือกที่จะส่ง e-mail
ไม่เคยได้โทรหาเจ้านายก่อนเลย มีแต่เจ้านายโทรมาจึงจะได้คุย
แรก ๆ ลาป่วยก็ยังส่งเป็น sms แจ้งเจ้านาย หลัง ๆ มาก็หายตัวไปเฉย ๆ
......ลูกน้องบังเกิดเกล้าเสียจริง

หลาย ๆ ครั้ง มีเรื่องจำเป็นที่จะต้องโทรติดต่อคนนั้น คนนี้ ที่นั่น ที่นี่
ถ้าไม่ด่วนมากที่สุดก็จะดองเอาไว้ จนใกล้วินาทีสุดท้าย
ณ วินาทีสุดท้ายนั้นก็กลั้นใจกดสายซะให้จบ ๆ เรื่องกันไป

ก็มันไม่อยากโทร ไม่ชอบโทรอ่ะ แต่หลาย ๆ ครั้งก็ต้องทำใจ
ทำใจแบบไม่รู้สึกรู้สาด้าน ๆ ชา ๆ ที่ว่าไม่ชอบโทร แล้วก็โทร ๆ ไปซะให้มันเสร็จ ๆ ไปซะ
ไม่ต้องดองเก็บเอาไว้ให้ลำบากใจ

นอกจากคนในครอบครัว เพื่อนร่วมชั้นเรียน ก็ไม่ค่อยได้โทรหาใคร
เพื่อนกลุ่มอื่น ๆ ก็ใช้วิธีการติดต่อทาง e-mail  MSN  facebook SMS เอา
หลายสายที่โทรมาก็เลือกที่จะไม่รับสายซะงั้น
ถ้าพิจารณาแล้วเห็นว่าคนนี้โทรมาเมาท์แน่ ๆ
เพราะแต่ละคนที่โทรมาส่วนมากจะคุยยาว ถ้าปรึกษาปัญหา กรณีนี้ก็ฟังได้
แต่ถ้าจะโทรมาเมาท์แบบไร้สาระทีละนาน ๆ ละก็ นาน ๆ จะรับสายทีเหมือนกัน
ดูอารมณ์ก่อนว่าอยากจะฟังไหม๊ เวลาคุยโทรศัพท์จะเป็นฝ่ายฟังมากกว่าฝ่ายพูด
.
.
ว่าด้วยเรื่องจะขอลางานเจ้านาย ....
ปกติก็ไม่ค่อยได้เจอะหน้าเจอตาเจ้านายอยู่แล้วถ้าไม่ใช่การประชุม
ก็คงต้องโทรไปขอหรือไม่ก็ e-mail เหมือนเดิม
แต่พิจารณาดูแล้วการส่งเป็น e-mail เหมือนเคยจะไม่ค่อย ok เท่าไหร่
เพราะครั้งนี้เป็นการขออนุญาตไม่ใช่การแจ้งให้ทราบ

พูดไปพูดมาเหมือนกับว่ามันเป็นเรื่องใหญ่ในชีวิตมากเลยนะเนี๊ยะ
กับอีแค่การโทรศัพท์ไปขอลางานเจ้านาย
แค่โทร ๆ ไปก็หมดเรื่องหมดราว จะได้รู้ว่าขอได้หรือไม่ได้
ถ้าเกิดไม่ได้จะได้ว่ากันต่อไป...

สรุปว่าที่เขียน ๆ มาเนี๊ยะก็เพื่อจะถ่วงเวลาการโทรออกไปนั่นเอง 555+

เฮ้อ!!! เขียนจบแล้วซิน่ะ ถึงเวลาต้องกดหมายเลยโทรออกแล้วสิ
ใจมันตื่นเต้นยังไงก็ไม่รู้  ....ไม่ได้เวอร์ จริง ๆ น่ะ  เฮ้ออออออ!!!