อาหารมื้อแรกของวันใหม่นี้ก็เกือบจะเที่ยงแล้วล่ะ
เติมพลังด้วยเมนูหน้าตาเหมือนจะแปลกดี
มันคือขนมปัง แต่เหมือนขนมปังสด เพราะมันไม่แห้งเหมือนขนมปังทั่ว ๆ ไป
ต่อด้วยกานไปนั่งจิบชาเมาท์กันที่สวนสาธารณะเล็ก ๆ
พ่อแม่ต่างพาเด็กมาเล่นสนามเด็กเล่น
ส่วนผู้ใหญ่ทั้งหลายก็ตั้งวงชากัน
จากนั้นก็ถูกนำตัวต่อเรือไปอีกซักที่หนึ่ง
เดี๋ยวจะมีเพื่อนขับรถมารับ....รับไปส่งกลับบ้านกลับช่องซะที -_-!
เวลา 11 วัน มันช่างผ่านไปเร็วเสียเหลือเกิน
.....ฉันยังไม่อยากกลับบ้านนนนนน!!!!
เดินไปท่าเรือ ข้างในท่าเรือคนเยอะแยะมากมาย
ก็เลยไม่ได้ชักภาพเลยสักแซะ
นั่งเรือไม่นานนัก ประมาณ 20 นาที ก็ขึ้นฝั่ง
เรือก็ยังคงแล่นต่อไปยังท่าอื่น ๆ แต่เป้าหมายของเราสิ้นสุดลงที่นี่
แต่ละคนต่างก็เดิน ๆ ๆ ๆ ไปตามเป้าหมายของตัวเอง
เพื่อนยังขับรถมาไม่ถึง ท่าทางจะได้รอนาน งั้นกินไอติมรอที่ร้านมาดู
ปกติไม่ค่อยเห็นคนที่นี่กินเครื่องดื่มใส่น้ำแข็ง
ก็เพิ่งเห็นนี่แหละ พนักงานเอาน้ำเย็นมาเสริฟพร้อมน้ำแข็งเล็ก ๆ หนึ่งก้อน :P
กินไอติมจนหมดถ้วยแล้วก็รอต่อไป
นั่งกันจนเมื่อยก้นแล้วววว ย้ายที่กันดีกว่า
เพื่อนบอกชมวิวรอซักแป๊บบบบบ
แป๊บยาวจังนะเธออออออ
จากนั้นเพื่อนก็ขับรถฝ่าขบวนรถติดไปที่หนึ่ง
ที่รถติดเพราะถนนมันแคบมาก และรถก็เยอะ
ทุกคนต่างมาที่เดียวกัน....มันคือ ฟลอร์ย่า
ว่าแต่ว่าเขามาทำอะไรกันเยอะแยะ
แล้วก็ได้คำตอบ มันคือจุดชมวิว (อีกแล้ว)
แต่เป็นวิวเครื่องบินร่อนลง
ที่นี่อยู่ใกล้ ๆ สนามบิน
จะมีเครื่องบินร่อนเครื่องลงให้เห็นแบบนี้แหละ
มันจะมาปรากฎตัวให้เห็นไกล ๆ สุดลูกตาทุก ๆ 2 วินาที
มีบรรยากาศรอบ ๆ ให้ดูอีกมากมาย แต่อากาศค่อนข้างร้อนก็เลยไม่เดิน
อารมณ์เซ็ง ๆ ด้วย เซ็งที่ต้องกลับบ้านแล้วสิเรา ><
10 วัน มันผ่านไปไวมาก
นั่งทำใจดูเครื่องบินไปซัก 2 ชม. ก็คงต้องถึงเวลาที่จะต้องลาจากที่นี่
ขากลับผ่านตลาดในร่ม แต่ไม่แวะนะ
เพราะนี่ก็ 6 โมงเย็นแล้ว....ประเดี๋ยวจะตกเครื่อง
เครื่องออกเวลา 20 นาฬิกา
บาย ๆ แล้วเน้ออออ..ตุรกี -_-
แถวเช็คอินยาวเหยียดมาก ใช้เวลาต่อแถวยาวนานเกือบชั่วโมง
ลุ้นแทบตายว่าจะทันไหม๊ ?????
.... แต่ก็ทันแบบวิกฤติในช่วง 30 นาทีสุดท้ายก่อนเครื่องออก ><
See you later as soooon as possible.
^_^
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed 
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 4 คน [?]
