Bloggang.com : เขาพนม : อุทยานแห่งชาติคลองพนม ตอน 2/3

อุทยานแห่งชาติคลองพนม ตอน 2/3

ต่อครับ ต่อจากบล็อกนี้แหละ เมื่ออำลาต้นไม้ใหญ่เส้นทางก็พาคณะมุดลงหุบเขาสูงชัน บางช่วงต้องอาศัยเชือกผยุงตัวกันไถลร่วง ตอนปีนไหล่เขาว่ายากแล้วตอนลงดูจะลำบากทั้งต้องระวังตัวมากกว่าขาขึ้นอีกแน่ะ แข้งขาจึงอ่อนล้าไปตามๆกัน

ก็ดูสิครับแทบหัวปักหัวปำก็ว่าได้ นักเที่ยวป่าจึงคอยให้การช่วยเหลือต่อกันแทบตลอดเส้นทาง มีการรอถ้า ฉุดดึง เหนี่ยวรั้ง เป็นเกราะกำบัง ประเดี๋ยวคนโน้นช่วยคนนี้ ประเดี๋ยวคนนี้ดูแลคนนั้น บางครั้งผู้ใหญ่จะคอยช่วยเด็กๆ บางครั้งเด็กๆก็ช่วยผู้ใหญ่ได้ด้วย ต่างเอื้ออาทรซึ่งกันและกัน น่ารักกันทุกคนเลยครับ เป็นเช่นนี้จริงๆ

นอกจากต้นไม้ใหญ่แล้วระหว่างทางกลับยังมีจุดชมวิวเหนือโขดหินสูงให้ชมอีกด้วย ใครขึ้นไปยืนบนโขดหินสูงถึงจะกล้าอย่างไรก็อดเสียววูบวาบไม่ได้หรอก ยิ่งถ้ามองลึกลงไปข้างล่างแทบจะนั่งยองๆในเดี๋ยวนั้นกันเลยแหละครับ หินอะไรก็ไม่รู้ สูงไม่สูงเปล่า ยังเลียนแบบหอเอนอีกแนะ นึกแล้วเสียวไม่หายเลยนะเนี่ย

นี่ไงครับภาพด้านข้างของโขดหินที่ว่า ถ้าจับภาพส่วนลึกให้เห็นได้น่าจะเน้นอารมณ์เสียววาบๆของคนยืนข้างบนได้ดีกว่านี้แน่นอน เสียดายไม่มีภาพแบบนั้นครับ

ทางเดินบางช่วงผ่านหน้าผาสูงๆแหงนมองคอตั่งบ่า นี่ถ้าทำเป็นจุดปีนเขาให้นักปีนเขาไต่ขึ้นไปรับลมชมวิวที่ด้านบนก็น่าจะดีนะ นักผจญความสูงคงมากันไม่ขาดสายแน่ๆเลยครับ ห้อยเชือกให้ระโยงระยางอย่างเถาวัลย์พวกนี้ก็น่าจะดี พลาดท่าร่วงหล่นคงพอไขว่คว้าอาศัยเชือกเส้นข้างเคียงได้บ้างอยู่หรอก

จุดชมวิวอีกจุดหนึ่งซึ่งอยู่บนไหล่เขาชายป่า วิวที่เห็นก็ใกล้เคียงกับที่มองจากก้อนหินสูงในภาพบนนั่นแหละ แตกต่างกันบ้างตรงที่มองจากก้อนหินสูงจะมีแนวเขาขนาบอยู่ใกล้ๆทั้งสองด้าน แต่ที่นี่มีเพียงด้ายขวามือด้านเดียวน่ะครับ

ลงจากไหล่เขามาหน่อยก็มีเนินดินโล่งๆสูงๆให้เดินชมกันอีกจุดหนึ่ง หลายๆคนถ่ายภาพเป็นที่ระลึกกลับมาด้วย คนกลุ่มนี้ก็เช่นกัน เห็นภาพแบบนี้แล้วทำให้นึกถึงนิยายล่องไพรของ น้อย อินทนนท์ (ครูมาลัย ชูพินิจ) เลยครับ ศักดิ์ สุริยากับตาเกิ้น ตัวละครดังในเรื่อง พาคนอ่านเดินป่าภจญภัยไปร้อนเอ็ดเจ็ดย่านน้ำ อ่านแล้วเพลินไพรเป็นอย่างดี

หรือไม่ก็นิยายเพชรพระอุมาของพนมเทียนไปโน่นเลย ดูเอาเถิดว่าเสี่ยงภัยอย่าระพินทร์ ไพรวัลย์กับดาริน วราฤทธิ์และบุญคำหรือไม่ ขึ้นไปซะสูงเชียว นี่ถ้าหามุมภาพให้ดีๆ สามารถทำให้เห็นว่าสูงเสียดฟ้าแลดูอลังการแหละครับ

การไต่ลงจากเนินสูงไปยังพื้นล้าง บางช่วงก็ต้องอาศัยบันไดค่อนข้างดิ่ง สูงชันร่วม 20 เมตรน่าจะได้ คนกลัวความสูงยากนักจะกล้าลง ในคณะมีน้องอยู่คนหนึ่งผิวไม่ได้ขาวมากนักหรอก แต่เมื่อเห็นราวบันไดสีหน้าของเธอขาวขึ้นทันตาเห็นเลย ท้ายสุดก็ต้องเดินอ้อมเนินลงไปตามใจปราถนา ดูๆก็น่าสงสารเธอแหละ ขาสั่นตั้งแต่ชะโงกหน้าดูราวบันไดแล้วครับ

เย็นใกล้ค่ำแล้วแต่นักถ่ายภาพยังหาเหยื่ออยู่เรื่อยๆ ลุงแมวนักถ่ายภาพระดับอาจารย์เดินท่อมๆไปเก็บภาพนี้มา โดยไม่รู้ตัวว่ามีการปาปารัสซี่ภาพก้นโด่งๆของตัวเองเข้าแล้ว อิอิ

พูดถึงบุคคลิกบางท่าของนักถ่ายภาพเนี่ยส่วนใหญ่ใครเห็นมักขำกลิ้งกันทั้งนั้นแหละ คุณๆลองนึกดูเถิด บ้างโก้งโค้งกันก้นโด่ง บ้างเกี่ยวขาห้อยหัวลงที่ต่ำกว่าเพื่อจะเอาภาพให้ได้ จะเสี่ยงกันอย่างไรบางคนก็ยังจะทำกัน บ้างฉีกขาอ้าซ่าจนเอนขาแทบขาด แอ่นหน้าแอ่นหลังแทบจะล้ม เอี้ยวตัวบิดศีรษะจนเกือบไปอยู่ด้านหลังก็มี สารพัดจำทำกันครับ ใครไม่เชื่อเวลาเค้าถ่ายภาพลองแอบสังเกตุดูสิ

กลับมาถึงที่ทำการเต้นท์ซึ่งวางผิดที่ยังไม่ได้เคลื่อนย้าย แถมท่านพี่บางรายขอพักสักแป๊บนึงอีกต่างหาก อิอิ เหนื่อหนักล่ะสิท่า เก็บภาพเป็นหลักฐานซะเลยนิ

ลานกางเต้นท์จริงๆอยู่หลังเนินขึ้นไปอะครับ เป็นสนามหญ้ากว้างขวางพอสมควร พักนอนชมดาวได้สบาย กลางคืนหลายคนจึงนั่งชมดาวกันที่นั่นแทบไม่หลับไม่ได้นอน

หนูน้อยสองสาวไม่ได้เดินป่ากับเขาหรอ พ่อติดราชการระดับชาติ จึงตามมาถึงช้ากว่าใครเพื่อน แต่โด๊ปน้ำเหมือนกับน้าๆป้าๆลุงๆที่เหนื่อยหนักมาจากราวป่าเช่นกัน สงสัยอร่อยแน่เลย เราสบตาแล้วยังไม่เข้าใจอีก ไม่รู้หรือไงว่าเราคอแห้งกลับมา อยากกินเย็นๆหวานๆเหมือนกันแหละ น่าจะแบ่งๆกันมั่งนะ กลืนน้ำลายไปตั้งหลายอึกแล้วรู้เปล่า

อิ่มหนำมื้อค่ำกันแล้วก็ออกไปติวไปสอนไปเรียนการถ่ายภาพบางรูปแบบ “เขียนภาพด้วยแสง” มีลุงแมว นายศักดิ์ นายมูชุเป็นครูฝึก มีลุงเขาเป็นตัวกวนทั่วไป นอกจากนั้นฟังๆฝึกๆไปตามเรื่อง

นี่ไงครับ ภาพตัวอย่างฝึกสอน อิอิ หัวใจทำไมเบี้ยวๆนะนั่น กลั่นมาจากใจแน่เลย สาวๆที่เกี่ยวข้องต้องระวังแล้วครับ หัวใจแบบนี้อันตรายๆ

ตกตึกก็ไปฝึกถ่ายดาวกันมา สามอาจารย์ท่านเดิมเป็นคนสอนตามเคย ลุงเขาก็ก่อกวนอย่างต่อเนื่อง ภาพนี้เป็นของอาจารย์ศักดิ์ครับ ใช้สปีดถ่ายภาพเป็นชัตเตอร์ B สายลั่นชัตเตอร์ก็ไม่เอามา ไม่พร้อมเลยนะอาจารย์ จึงต้องเหนื่อยกับการทำตัวแข็งทือใช้มือกดปุ่มชัตเตอร์ค้างนิ่งและนาน นานหลายนาที อิอิ ดีนะที่ไม่มียุง ไม่งั้นดาวร่วงพราวและน้องเอ๋ย เอิ๊กๆ

ก็ปิดท้ายบล็อกนี้ไว้ที่ดาวพราวฟ้าละกันครับ บล็อกหน้ายามเช้ามีอะไรบ้าง เราค่อยไปชมกันต่อนะ สวัสดีครับ

Create Date : 05 กุมภาพันธ์ 2552

Last Update : 6 กุมภาพันธ์ 2552 10:52:38 น.

23 comments

Counter : 4211 Pageviews.

ว้าวววว...ชอบบบบ....ดอกหญ้า สวยๆๆๆๆค่ะ

โดย: B-girl IP: 118.173.11.215 วันที่: 6 กุมภาพันธ์ 2552 เวลา:11:20:37 น.

B-girl
- นกชอบเหรอ งั้นลุงแนะนำให้ไปขอจากลุงแมวอะครับ พร้อมมื้อเที่ยง 1 มื้อ รับรอบอิ่มแน่ เอิ๊กๆ

โดย: เขาพนม IP: 203.113.0.206 วันที่: 6 กุมภาพันธ์ 2552 เวลา:11:31:52 น.

โอ้โห...สุดยอดความลำบากเลยค่ะลุงเขา
ถ้าไปด้วย คงเดินไม่ไหว

แต่ได้อารมณ์เดินป่าจริงๆ...

ภาพที่ 5 เพชรพระอุมาชัดๆ หุหุ...

เห็นอย่างนี้แล้ว อยากเขียนนิยายรักที่เกี่ยวกะป่าอีกซักเรื่องเลย

คิดพล็อตดีๆอยู่...คิดมาครึ่งปีแล้ว ยังคิดไม่ออกอะ

โดย: ทากชมพู

วันที่: 6 กุมภาพันธ์ 2552 เวลา:11:40:22 น.

ทริปนี้มาเป็นซีรี่ย์เกาหลีเลยน่ะครับลุงเขา มีตั้งสามตอน รอติดตามครับ คนที่ขึ้นไปยืนบนโขดหินนั้นเก่งจังน่ะครับลุงเขา เหมือนฮีโร่เลยครับ

โดย: Mushu IP: 118.173.13.208 วันที่: 6 กุมภาพันธ์ 2552 เวลา:11:46:46 น.

อิอิ .. ชอบมากค๊าาาา
ถ้าให้เป็นดารินนะ ชอบมากกว่านี้อีก
อิิอ

โดย: on the road to mars.. IP: 58.137.132.198 วันที่: 6 กุมภาพันธ์ 2552 เวลา:12:40:18 น.

สวัสดีค่ะลุงเขาพนม ขอเป็นสมาชิกด้วยคนนะคะ ภาพสวยจังค่ะ อยากมีโอกาสไปเที่ยวด้วยริปหน้ทจังค่ะ ทริปหน้าขอไปด้วยนะ อยากได้ครูเก่งๆสอนด้วยค่ะ

โดย: เกร็ดทรายสีเงิน IP: 124.121.135.79 วันที่: 6 กุมภาพันธ์ 2552 เวลา:20:47:16 น.

ตรงบันไดนั่นลุงปีนขึ้นไปไหวเหรอ เหลือเชื่อ อิอิ

โดย: เนระพูสี

วันที่: 6 กุมภาพันธ์ 2552 เวลา:22:01:31 น.

มาตามชมและเที่ยวต่อครับ
น่าสนุกนะครับ

โดย: ลุงแอ๊ด

วันที่: 6 กุมภาพันธ์ 2552 เวลา:22:40:05 น.

สวัสดีค่ะ คุณลุงเขาพนม
แวะมาชมภาพค่ะ
ดีจังเลยนะคะ ได้ไปชมวิวธรรมชาติสวยๆแบบนี้
แต่การเดินทางคงเหนื่อยน่าดูเลยนะคะ
ชอบภาพสุดท้ายจังเลยค่ะ
มีดวงดาวระยิบระยับสวยจังค่ะ

โดย: พี่สาว (พอที

) วันที่: 6 กุมภาพันธ์ 2552 เวลา:23:00:55 น.

ภาพที่เป็นวิวภูเขาสวยงามมากเลยครับ
เพิ่งรู่ว่าบ้านเราก็มีทิวเขาที่สวยงามแบบนี้ด้วย
รออ่านตอน 3 อยู่ครับ

โดย: อยากเห็นบอลไทยไปบอลโลก IP: 125.24.100.0 วันที่: 7 กุมภาพันธ์ 2552 เวลา:7:11:18 น.

แวะมาช้าหน่อย ชอบรูปสวยๆที่ลุงเขาถ่ายเสมอนะคะ

โดย: sawkitty

วันที่: 7 กุมภาพันธ์ 2552 เวลา:13:04:20 น.

ลุงเขาขา ตกลงทีน้องปีน ๆ กันขึ้นไปยืนถ่ายภาพวิว ด้านข้างมันเป็นแบบนั้นเหรอลุง ขึ้นไปได้จะได เนี่ยยยย เห็นแล้วเหงื่อตก ซิก ๆ

โดย: mookda-madam IP: 58.147.60.237 วันที่: 7 กุมภาพันธ์ 2552 เวลา:13:10:17 น.

สวัสดีค่ะลุงเขา คิดถึ้งคิดถึงค่ะ (อิอิ ปากหวานมาเลย

)

แค่อ่านก็รู้สึกเหนื่อยแล้วอะลุง
ไปเที่ยวแบบนี้คงมิมีปัญญาอย่างคนอื่นเค้า

เพราะฉะนั้นรอชมภาพจากลุงเขาต่อไปเป็นดีที่สุด อิอิ

หัวใจลุงแมวน่ากลัวจริงๆ หัวใจปรือฉู้ๆ 555

ปล.ลุงเขาสบายดีนะคะ

โดย: ปางหวัน

วันที่: 7 กุมภาพันธ์ 2552 เวลา:22:09:19 น.

หยุดสามวันลุงเขาคงตะลอนๆ อีกล่ะสิเนี่ย
อิจฉา อิจฉา

โดย: เนระพูสี

วันที่: 8 กุมภาพันธ์ 2552 เวลา:9:40:36 น.

B-girl
- ตกลงได้ขอภาพจากลุงแมวรึยังล่ะเนี่ยลุงแมวให้ฟรีไม่ขายหรอก เชื่อดิ

ทากชมพู
- นั่นสิ บล็อกไม่มีนิยายลงตั้งนานแล้วนะเนี่ย คิดถึงเจ้าเล็กแฮะ

Mushu
- คนหลังเขานั่นคารมณ์ประมาณแงซายเลยเหละชุ ก่อกวนใครก็กวนแบบนุ่มๆรายนี้

on the road to mars
- ดารินซะเอวไม่หนามากแถมแข็งแกร่งอีกต่างหาก เดินป่าคนเดียวก็ทำได้ แถมมันตรัยชอบด้วย จะเอาเหรอน้อง คิดให้ดีก่อนนา

เกร็ดทรายสีเงิน
- ยินดีครับยินดีมากเลย เรื่องไปเที่ยวด้วยกันนี่ทำได้อยู่หรอก แต่เรื่องสอนการถ่ายภาพถ้าจะทำยากมากเลย ว่าแต่เกร็ดทรายสีเงินอยู่แถวไหนล่ะ

เนระพูสี
- ถึงตัวอ้วนแต่กำลังมีนะ คนผอมอย่ามาคิดสู่เสียให้ยากเลย โนเวย์..โนเวย์

ลุงแอ๊ด
- สนุกครับลุงแอ๊ด เที่ยวป่าใกล้ๆที่ทำการสบายใจไม่เครียดอะครับ ได้กำลังได้อากาสบริสุทธิ์อีกต่างหาก

พี่สาว
- ดีใจแทนเจ้าของภาพเลยเรา มีคนชอบดาวพราวฟ้านั่นด้วย ลุงก็ชอบภาพนี้ครับสาวครับ จึงขอเค้ามาฝากมาแบ่งกันชม

อยากเห็นบอลไทยไปบอลโลก
- มีสิบอลโลก กลับบ้านวันไหนอย่าลืมแวะไปชมมั่งนะ อช.คลองพนมรอท่าอยู่ครับ

sawkitty
- แน่ะ ! มาช้าจัง แต่ปากหวานแบบนี้ถึงมาช้าลุงก็ไม่ว่าอะไรหรอกครับ อิอิ ขอให้มาเป็นพอ

mookda-madam
- ใช่...ที่มุขดาปีนขึ้นไปยืนก็ตำแหน่งเดียวกะคนเสื้อเหลืองนั่นแหละ ดีนะที่ไม่ชะโงกหน้าลงไปดูเบื้องล่าง ไม่งั้นมีหวังคลานกลับลงมาแน่นอนเลยครับคุณน้อง ลุงคงต้องช่วยโบกพัดลมให้จางจากเธอแน่ๆ เอิ๊กๆ รอดไป

ปางหวัน
- คนหลังเขาก็งี้แหละ อ่านนิดอ่านหน่อยไม่กี่บรรทัดเองบ่นว่าเหนื่อยแล้ว เดี๋ยวเหอะ... เดี๋ยวตัดคะแนนความน่ารักซะเลย

โดย: เขาพนม

วันที่: 8 กุมภาพันธ์ 2552 เวลา:12:38:09 น.

เที่ยวอย่างนี้ ไม่ขอสู้ เหนื่อยและหวาดเสียวมากๆ

ขอดูภาพแทนดีกว่าค่ะ

แล้วสามวันนี้ ไม่ไปเที่ยวถ่ายภาพที่ไหนหรือคะ

โดย: หยุ่ยยุ้ย

วันที่: 8 กุมภาพันธ์ 2552 เวลา:14:30:44 น.

คุ้มค่ากับการสมบุกสมบันเลยน๊าลุงเขาพม

โดย: อุ้มสี

วันที่: 8 กุมภาพันธ์ 2552 เวลา:15:36:10 น.

เป็ยลุงแล้วหรือคะ อิ อิ

โดย: เริงฤดีนะ

วันที่: 8 กุมภาพันธ์ 2552 เวลา:19:57:55 น.

อุทยานแห่งชาติคลองพนมดูจากภาพแล้วยังรักษาความเป็นธรรมชาติไว้ได้ดีมากเลยนะคะ
น่าชื่นใจค่ะ

โดย: BeCoffee

วันที่: 8 กุมภาพันธ์ 2552 เวลา:20:36:39 น.

อยากไปเที่ยวถ่ายรูปบ้างอ่ะค้าบลุงเขา นานเท่าไหร่แล้วนะที่ไม่ได้เที่ยวถ่ายรูปจริงๆ มีแต่เรื่อยเหนื่อยๆ

แต่ไม่เป็นไรผมได้มาดูรูปบล็อกลุงเขาแทนก็แล้วกันครับ

ลุงเขาอ่านเพชรพระอุมาด้วยเหรอ นิยายเรื่องโปรดผมเลย ชอบอนุชา เป็นตัวละครโปรด สนุกมากๆเลยนะครับ

ขอบคุณที่แวะไปเยี่ยมกันนะครับลุงเขา

โดย: pilok

วันที่: 9 กุมภาพันธ์ 2552 เวลา:7:30:19 น.

สวัสดีค่ะลุงเขา ที่เหนื่อยไม่ได้เหนื่อยจากการอ่านนะจ๊ะคุณลุ๊ง
แต่เหนื่อยจากการปืนป่ายแบบลุงต่างหาก กุลสตรีแบบนู๋ทำไม่ได้อะค่ะ ไม่สามารถนิ (555 พูดอะไรออกไปเนี่ยเรา)
อีกอย่างใครบอกว่าอยู่หลังเขา ตอนนี้อยู่บนเขาต่างหาก จะลง ก็ไม่ได้แล้วต้องปืนมันต่อไปอะลุง
แล้วถ้าลุงเขาจะใจร้ายตัดคะแนนความน่ารักก็ได้ค่ะ แต่อย่าลืมเพิ่มคะแนนความน่าเอ็นดูเป็นการทดแทนนะคะ อิอิ

ไปล่ะลุง แว๊บๆมาป่วนพอสดชื่น กำลัง ค้นหา ข้อมูลปวดตาหมดละ
ช่วงนี้ทั้งรายงาน ทั้งจะสอบ ปวดหัวเหม็ด แล้วจะแวะเวียนมาใหม่ค่ะ

โดย: ปางหวัน IP: 125.24.242.54 วันที่: 9 กุมภาพันธ์ 2552 เวลา:9:24:46 น.

ห่างกันแค่กิโลกว่าๆแต่มิเคยได้ไปสัมผัสซะที
ใกล้เกลือกินด่างแท้ๆๆๆ
เพิ่งรู้ว่าบ้านเรามีอะไรดีๆตั้งมากมาย
ปิดเทอมครานี้เพื่อนผองมาเยือน เราค่อยไปพร้อมเพื่อนหละกัน

โดย: ครูของแผ่นดิน ถิ่น88 IP: 118.173.63.35 วันที่: 11 มีนาคม 2552 เวลา:17:55:07 น.

เห็นจุดชมวิวแล้วเสียดายจังเลยที่ไม่ได้ไป

โดย: Prinzknecht

วันที่: 1 กันยายน 2552 เวลา:13:25:37 น.