เพลงรอ ลมหวีดหวิวพริ้วมาม่านฟ้าหม่น แต่ใจคอยของคนยิ่งหม่นกว่า แว่วเสียงขลุ่ยบรรเลงคล้ายเพลงลา คิดถึงสาวบ้านนาที่ห่างกาย ยินเสียงขลุ่ยบรรเลงเพลงว้าเหว่ โปรดลมเห่หานางที่ห่างหาย ฟังเสียงขลุ่ยทอดเสียงเพียงเดียวดาย โอ้ใจชายไร้ฝันต่างวันวาน แว่วขลุ่ยครวญบรรเลงบทเพลงโศก จึงเห็นโลกมืดไปในทุกด้าน เพราะหัวใจเฉื่อยชามาเนิ่นนาน ด้วยพ้นผ่านคืนวันกับการรอ โอ้ว่าทิพย์เทวีของพี่เอ๋ย เจ้าล่วงเลยไปไกลอยู่ไหนหนอ หรือเจ้าลืมอดีตรักเคยถักทอ ลืมทั้งเสียงขลุ่ยคลอลืมบ้านนา เมื่อลมแรงกระชั้นมาคราฟ้าหม่น กลีบดอกไม้ร่วงหล่นบนลานหญ้า เสียงขลุ่ยครวญบรรเลงบทเพลงลา สามปีกว่าไม่มีข่าว...ของสาวน้อย แต่งตอนนั่งฟังเสียงขลุ่ย พจนารถ ๓๒๒ หน้าบ้านพักหาดแม่รำพึง และได้อ่านประกอบเสียงขลุ่ย พจนารถ ๓๒๒ ก่อนแยกลากันในวันนั้น จอมยุทธเมรัย เสาร์ ๗ เมษายน ๒๕๕๐   Create Date : 12 เมษายน 2550 2 comments Last Update : 12 เมษายน 2550 11:45:29 น. Counter : 1406 Pageviews. Share Tweet

แอบมาอ่าน อีกแล้วคะ มาบ่อยมากแต่ไม่เคยทักทาย วันนี้ เลยมาสวัสดี เป็นทางการนะคะ   โดย: mameehanako 13 เมษายน 2550 16:21:52 น.

กลอนแปลง.... หลับนิรันดร์เถิดหนา บนฟ้ากว้าง พรมน้ำค้างพร่างชื้นละอองใส อาบโสมส่องโลมแสงละลานใจ กับดาวไกล เรียงรายบนชายฟ้า   โดย: ar-moo 30 สิงหาคม 2554 10:28:10 น.