/*-*/*-*/*-*/ หนักใจเรื่องหมาข้างบ้าน กับคนเลี้ยง ที่คิดจะขู่ผมด้วยลูกปืน... /*-*/*-*/*-*/

เมื่อสักครู่นี้

เพิ่งกลับจากทดลองอัตราสิ้นเปลืองเชื้อเพลิงของ S80 E85

กลับมาบ้าน ก็เจอความน่าหงุดหงิด

ก้อนขี้ กองเล็กๆ ไม่ใหญ่นัก แต่มีถึง 2-3 ตำแหน่ง ยังคงกองไว้อยู่หน้าบ้าน

หมาตัวสีดำ ตัวเล็กๆ วิ่งเล่น ป้วนเปี้ยนอยู่แถวหน้าบ้านผม

พอผมวิ่งไล่ เอาแค่ให้ไปพ้นๆหน้าบ้าน แล้วก็หยุด ไม่ได้ไปถึงหน้าบ้านของพวกเขา

แต่แค่นั้นละ คนข้างบ้าน ซึ่งกำลังมาพบปะกันยามค่ำคืนแบบนั้น
ก็พากันมอง

แล้วเจ้าของหมา ก็ออกมา วิ่งเอาไม้กวาดมาไล่ตีหมาตัวเองเข้าบ้าน

ฟังดูมันก็น่าจะดี

ถ้าปากของผู้หญิงเฒ่าคนนี้ ไมได้พูดออกแนวประชดประชันผม

และผมเลือกจะไม่พูดอะไรสักแอะ

แต่ในเมื่อ ไม่หยุด

ระหว่างย้ายรถ เอา S80 เข้าบ้าน ก็เลยเบิ้ลเครื่องรถตัวเอง (ไม่ใช่ S80) ดังลั่นซอยไปสักสองที... หนแรก ตอนเลื่อนรถไปข้างหน้า
อีกหน ตอนถอยหลังเอารถของที่บ้าน เข้าจอดหน้าบ้านตัวเอง

ผมยอมรับว่า ผมมีน้ำโห
แต่ผมได้พยายามเลือกที่จะแก้ไขปัญหาดีที่สุด และเลือกจะจบ

จนกระทั่ง...



ฝ่ายผู้ชาย บ้านนั้น ก็มีการด่าว่า "พ่อ...ง..."

ผมเลือกที่จะนิ่ง พยายามอย่างยิ่งที่จะสงบสติอารมณ์ และไม่เอาพิมเสนไปแลกกับเกลือโดยไม่จำเป็น

แล้วก็มีการขู่เข็ญกันข้ามไปมาระหว่างบ้านนิดหน่อย

ฝ่ายโน้น บอกว่า "แม่ง ถ้าโมโหๆ ข้นมา จะจับกรอกปากด้วยลูกปืนซะเลยนี่"

พ่อผมก็พวกไม่กลัวใคร สวนกลับไปเหมือนกัน

"อย่านึกว่ามีปืนแค่คนเดียว คนอื่นเขาก็มีเหมือนกัน"
(จริงๆ ก็ไม่มีหรอก เฮ้อ....)

และผมกับพ่อ ก็เลือกจะเดินเข้าบ้านไป ปล่อยให้พวกมันยังคงเอาเรื่องของเราไประบายความใคร่ทางปากกันต่อไป

----------------------

Background

คนข้างบ้านนั้น แต่เดิม เป็นคุณยาย ซึ่งผมเรียกว่า แม่ยายจอมซ่าส์
ปัจจุบันนี้ ไม่ทราบว่าหายไปไหนแล้ว จู่ๆ มี 2 คน สามี ภรรยา
มาอยู่อาศัยกันตรงนี้

เป็นชาวบ้าน สามี หน้าตาน่ากลัว ออกแนวมหาโจร เป็นกระเป๋ารถร่วมบริการ
คาดว่าน่าจะอยู่ไม่ไกลจากอู่รถเมล์แถวบ้านผม ซึ่งก็คงจะมีแค่ สาย 48 46 38 132 133 หรืออะไรเทือกๆนี้ ทุกตี 3 จะขี่จักรยานยนต์ของตน ออกไปทำงาน

ภรรยา เป็นแม่บ้าน อายุมากแล้ว อยุ่บ้านตลอด

แต่จริงๆเขาก็ดี คือ บางที ก็ยังอุตส่าห์มาเก็บกวาดขี้ที่หมาของตนมาขี้หน้าบ้านผมไปเก็บให้

แต่เราก็ไม่ค่อยเห็น พอได้เห็น ว่าจะกล่าวขอบคุณ ก็เดินจากไปซะแล้ว

ตอนนี้ ถึงขั้น ขู่เรื่องนี้ขึ้นมา

จะให้ถึงขั้นหาปืนมาไว้ครอบครองสักกระบอกเพื่อป้องกันตัว ป้องกันชีวิตของคนที่เรารัก
ก็ยังคิดหนัก ว่า ชีวิตเราจำเป็นถึงขั้นนั้นแล้วเชียวหรือ?

ทางที่คิดอยู่ คือคิดว่า อยากพูดคุยกันดีๆ ในเช้าวันพรุ่ง
แต่ก็ไม่รู้ว่า จะยิ่งทำให้ทุกอย่างแย่ลงหรือเปล่า

เพราะสมัยก่อน ตอนที่ เจ้าของบ้านคนเก่าอยู่ และเคยมีปัญหาอย่างนี้

ก็คุยกันดี เคลียร์กันดี แล้วปัญหาก็ลดลง

แต่พอมารายใหม่ เราก็ไม่รู้จะพูดยังไงเหมือนกัน
มันเหมือนว่า น่าจะคุยกันไม่รู้เรื่อง

รู้อยู่เต็มอกว่า ปืน และการใช้กำลัง ไม่ใช่ทางออกของปัญหานี้เลย
แต่ จะทำยังไงดีละครับเนี่ย?

เฮ้อ....เซ็ง

Create Date : 04 ธันวาคม 2551		33 comments
Last Update : 4 ธันวาคม 2551 22:43:16 น.
Counter : 1432 Pageviews.
Share Tweet