นวนิยาย Novels
<<
เมษายน 2551
>>
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
21 เมษายน 2551
.........................................นี่เราทำอะไรอยู่?.........................................
พวกเสื้อแดงเชียงใหม่ ถามจริง มึงรักเชียงใหม่ หรือรักนายหัว(ขวด)ของมึงกันแน่?
/*-*/*-*/*-*/ ไม่มีการเริ่มต้นใด ที่ง่ายไปเสียทุกอย่างหรอก /*-*/*-*/*-*/
/*-*/*-*/*-*/*-*/*-*/*-*/*-*/*-*/*-*/*-*/ --- ล า อ อ ก ---/*-*/*-*/*-*/*-*/*-*/*-*/*-*/*-*/*-*/*-*/
/*-*/*-*/*-*/ หนักใจเรื่องหมาข้างบ้าน กับคนเลี้ยง ที่คิดจะขู่ผมด้วยลูกปืน... /*-*/*-*/*-*/
/*-*/*-*/*-*/ Charice pemPengco กับแรงบันดาลใจ ระดับผู้ใหญ่สะดุ้ง /*-*/*-*/*-*/
/*-*/*-*/*-*/ ไอเดียหนะเหรอ ไม่ตาย กรูก็คิดใหม่ได้ (เรื่อยๆ) เฟ้ย! /*-*/*-*/*-*/
/*-*/*-*/*-*/ คนขับแท็กซี่ ผู้มีฝัน /*-*/*-*/*-*/
/*-*/*-*/ สนทนาปัญหาโลกแตก กับ Kijjaz แห่ง Monotone Group /*-*/*-*/
/*-*/*-*/*-*/ What's goin' on? God's only know.../*-*/*-*/*-*/
.........................................นี่เราทำอะไรอยู่?.........................................
/*-*/ คืนอันชวนเคลิ้ม และเสียงปลายสายจากชายขี้เหงา (แถมเมารักมานิดๆ) /*-*/
/*-*/โปรดรับทราบด้วยนะครับว่า นี่คือบล็อกส่วนตัว มิใช่บล็อกตอบปัญหารถยนต์ (เรียนคุณ Mama&OngOhm)/*-*
มีนาคม เดือนแห่งความวุ่นวายที่แสนเหงา
....................................ศุกร์ บ้าๆ ของคน บวมๆ คนหนึ่ง..................................
..................................ใจเขา ใจเรา......................................
/*-*/*-*/*-*/ ในที่สุด เพลงใหม่เพลงแรกของผมในรอบ 4 ปี ก็เสร็จสิ้น! /*-*/*-*/*-*/
/*-*/การลาจาก อันน่าจดจำ กับการเดินทางต่อของชาวไทย / และ/ "ช่วยเลิกพูดจากับผมแบบนี้เสียทีเหอะ" /*-*/
/*-*/*-*/*-*/ การเดินทาง บทใหม่ ที่กำลังจะเริ่มขึ้น /*-*/*-*/*-*/
/*-*/*-*/*-*/ รักแห่งสยาม...กับความไม่น่าจะเป็นที่เกิดขึ้นไปซะแล้ว /*-*/*-*/*-*/
......................................................?.............................................
/*-*/*-*/*-*/ หรือนี่จะเป็น ต้นตอของความรู้สึก? /*-*/*-*/*-*/
/*-*/*-*/*-*/ ผมต้องบ้าไปแล้วแน่ๆเลย /*-*/*-*/*-*/
ความรู้สึกตอนนี้.....และชีวิตช่วงนี้
/*-*/*-*/ โฆษณา ที่หลอนนนนนนนน จิตเหลือเกิน เจ้าหุ่นบ้า /*-*/*-*/
/*-*/*-*/*-*/ กู เกลียด พ่อ กู ชิบหายเลยในบางที /*-*/*-*/*-*/
/*-*/*-*/ กูเกลียด ไอ้พวก "รากหญ้าเกรียนๆ" /*-*/*-*/*-*/
/*-*/*-*/*-*/ กลับมาเปิดบล็อกอีกครั้ง ในวันที่ทุกอย่างคงไม่เหมือนเดิม /*-*/*-*/*-*/
/*-*/*-*/*-*/ เ บื่ อ ว้ อ ย /*-*/*-*/*-*/
/*-*/*-*/*-*/ ความจริงคือสิ่งไม่ตาย เข้าใจไหม /*-*/*-*/*-*/
/*-*/*-*/*-*/ ปูมิโกะ จัง......./*-*/*-*/*-*/
/*-*/*-*/*-*/ สำรวจหัวใจ จนพบ อะไรๆ ชวนให้คิด /*-*/*-*/*-*/
/*-*/*-*/*-*/..................ไม่รู้จริงๆ......................../*-*/*-*/*-*/
/*-*/*-*/*-*/ ขี้ใจน้อย......? /*-*/*-*/*-*/
/*-*/*-*/*-*/ อีกด้านหนึ่งของ ความ ดื้อ /*-*/*-*/*-*/
/*-*/*-*/*-*/ หยุด ไม่ได้ แล้วละ งั้น ก็ รักเลยแล้วกันนะ /*-*/*-*/*-*/
/*-*/*-*/ รายงานสด เท่าที่พอจะอัพเดทได้ จากสถานการณ์ คืนวันนี้ 20 กันยายน 2549 /*-*/*-*/
/*-*/*-*/*-*/ บทสวดแผ่เมตตา ถึงพวกที่มาด่าผมในห้องรัชดา /*-*/*-*/*-*/
/*-*/ ถึงผมจะหยาบคายที่ปาก แต่ไม่ได้หยาบคายที่สันดานชั่วเหมือนหัวควยของจุลินทรีย์บางตัว! /*-*/
/*-*/*-*/*-*/ รถมีปัญหา หรือคนกันแน่ที่มีปัญหา ? /*-*/*-*/*-*/
/*-*/*-*/ Toyota Corona ทะเบียน ฉน.3691 กทม ไม่ทราบว่าจะรีบไปเคารพศพบุพการีคุณเหรอครับ? /*-*/
/*-*/*-*/*-*/ ถึงหนุ่มน้อย ผู้น่ารักคนนั้น คนที่ทำให้ผมเดินดู MotorShow อย่างเป็นสุข/*-*/*-*/*-*/
/*-*/*-*/*-*/ Munich : คุณแก้แค้นแล้ว...ได้อะไรบ้าง? /*-*/*-*/*-*/
/*-*/*-*/*-*/ ว่าด้วยเรื่องของ "ตัวเหี้ย ในห้องรัชดา" /*-*/*-*/*-*/
/*-*/*-*/*-*/ เบื่อ 23.50 น. @ 31/12/2005 /*-*/*-*/*-*/
/*-*/*-*/*-*/ ส่งท้ายปี กับเรื่องดีๆ ที่ยังมีให้คำนึง /*-*/*-*/*-*/
/*-*/*-*/*-*/ Fortuner และความวุ่นวายต่างๆ จากมุมมองของผม และคำด่าถึงไอ้เกย์ gboard บางตัว/*-*/*-*/
/*-*/*-*/*-*/ ว่าด้วยเรื่องของผม กับ HONDA /*-*/*-*/*-*/
/*-*/*-*/*-*/ ถ่ า น ห ม ด /*-*/*-*/*-*/
ถึง (ห)มารผจญ...ทุกตัว
ขอด่าคน "ที่คิดว่าตัวเองเก่งและแน่"
2005_04_26_เส้นทางสายดนตรี ที่ขาดหายไป
2005_04_12_เรื่องลับๆ อันแสนจะปวดขมับ
2005_03_31_เมฆดำที่กำลังเคลื่อนคล้อย
2005_02_24_ชีวิตหลังความตาย.....?
2005_02_09_เส้นทางสายเปลี่ยว
2005_01_28_ ค ว า ย
2005_01_23_สำนึกสาะรณะ สำนึกส่วนรวม กับ สำนึกส่วนตัว
วันดีๆอีกวัน กับ
2005_01_04_วันนี้ (5 ม.ค) ทดลองขับ Mazda 3 ที่คลื่นวิทยุ AM1269 บ่าย 2 โมง ยาว 2 ชม. ครับ
2004_12_31_ประกาศถึงการเปลี่ยนแปลงในชีวิตกระผม
2004_12_24_ขอเจิม ประเดิมบ้านใหม่
.........................................นี่เราทำอะไรอยู่?.........................................
วันอาทิตย์ที่ผ่านมา
ผมทำในสิ่งที่ผมไม่คิดว่าจะต้องทำ แต่ก็ต้องทำ
คือการ นอน
มันไม่แปลก ถ้าจะบอกแค่ว่านอน
แต่... คงไม่กี่คนมั้ง ที่จะนอนต่อเนื่อง จากคืนก่อน
อาจจะถูกปลุกให้ตื่นขึ้นมา ขับรถพาพ่อไปฉีดยากันบาดทะยัก
กลับมาเปลี่ยน ไดร์ฟ A แผ่น 3 นิ้วครึ่งรุ่นโบราณกาลที่ออฟฟิศของพ่อยังใช้อยู่
จากนั้นก็ไปนอนต่อ นอนยาวๆจนถึง 2 ทุ่ม 45 จึงถูกปลุกให้ตื่นไปกินสุกี้หน้าปากซอย
เหมือนที่ทำมาเช่นทุกวันอาทิตย์
ด้วยเหตุทั้งหมดนั้น ทำให้ผม กลายมาเป็น ปู่โสมเฝ้าเน็ตเอาตอน ตี 4 ณ ป่านนี้
ขนมปังปิ้ง 2 แผ่น ใส่ปากเข้าไป แต่เหมือนไม่มีอะไรดีขึ้น
กล้วยน้ำว้า 5 ลูก ใส่ปา่กเข้าไป แต่ไม่มีอะไรดีขึ้น
การกิน ไม่ได้ช่วยให้อะไรดีขึ้น
ผมกำลังเผชิญหน้ากับปัญหาที่ไม่คุ้นเคยเลย
นั่นคือการ "นอนไม่หลับ"
..........................
3 ปีเศษๆ มาแล้วสินะ ที่ผมจัดรายการวิทยุ
มันเ้ป็น 3 ปีที่เต็มไปด้วยทั้งประสบการณ์ใหม่ๆ ทั้งดีและไม่ดี
มันเป็น 3 ปีที่ผมต้องเตรียมพร้อมตลอดเวลา กับการแก้ไขสถานการณ์เฉพาะหน้าต่างๆ
และหลายครั้ง ทุกอย่างกลับแย่ลงไปกว่าที่คาดเอาไว้จนผมเองก็ทำอะไรไม่ถูกไปเลย
มันเป็น 3 ปีที่ไม่ได้ทำให้ผมกระดิกตัวทำสิ่งอื่นใด หรือแม้แต่คิดจะไปเที่ยวที่ไหนได้มากมายนัก
เพียงแต่ตอนนี้
ยอมรับว่า เหนื่อย เบื่อกับชีวิต ในหลายสิ่งหลายอย่างมากๆแล้ว
เหนื่อยกับวงการภาพรวมที่มันเป็นอยู่เสียดื้อๆ
เหนื่อยกับผู้คน ที่เบื้องหน้าอาจเหมือนดูดี แต่สุดท้าย เบื้องลึกมันก็ไม่ได้แตกต่างกันมากนักหรอก
เหนื่อยกับการต่อสู่ กับความคิดของผู้คน
บางคนอาจบอกว่า จะต่อสู้ไปทำไม
ถูกของเขาคนนั้นที่อาจจะคิดเมื่อได้อ่านประโยคข้างบน
แต่ถ้าไม่มีใครลุกขึ้นมาทำอะไรบ้าง
ทุกอย่างที่มันติดลบอยู่อย่างนี้ มันก็คงไม่มีทางดีขึ้นได้
เพียงแต่ ช่วงนี้ เหมือนว่าทุกสิ่ง ช่างไม่เป็นใจเอาเสียเลย
งาน ออกมาไม่เป็นไปตามที่ตั้งใจเลยสักอย่าง
หนังสือพ็อกเก็ตบุ๊ค ความรักของรุ่นน้องคนหนึ่ง ถูกเลื่อนไปถึงตุลาคม
และเวลานี้ ชีวิตของตัวเจ้าของเรื่อง ก็กำลังแขวนอยู่บนเส้นด้ายมากๆ
งานสัมมนารถใหม่ในอนาคตครั้งแรกที่ AIS นึกยังไงไม่รู้มาเป็นโต้โผจัดให้
ไม่ประสบความสำเร็จเลย สรุปได้ว่า สาเหตุมาจาก จัดงานชนกับงานอื่นๆที่สำคัญกว่า
เราทุกฝ่ายรีบร้อนกันเกินไป แต่ถ้าถมว่ามีครั้งต่อไปอีกเมื่อไหร่ อย่ามาถามครับ
คงไม่มีอีกแล้วละ
แม้กระทั่งการแสดงความคิดเห็นอะไรก็ตาม ในโลกของอินเตอร์เน็ต ที่ เป็นตัวของตัวเองแทบไม่ไ่ด้เลย ไม่เหมือนอย่างที่เคยเป็น
อยากพัก.....
นี่ถ้าทุกวันนี้ ไม่มีคนมาจ้างให้ไปขับรถเที่ยว ผมคงไม่ได้ไปที่ไหนเลย
และถึงต่อให้ขับรถเที่ยว แต่มันก็คือการทำงานอยู่ดี
ผมกลายเป็นคนที่เคยชินกับการวางแผน และเดินทางไปตามจุดหมายที่กำหนดเอาไว้
เพื่อให้เสร็จสิ้นภาระกิจโดยเร็ว แทนที่จะได้ใช้เวลา ปล่อยอารมณ์ ให้เปิดรับความสุข
จากภายในใจด้านสว่าง ซึ่่งพยายามทุบกำแพงดังโป๊กๆ ให้จิตในด้านมืดรับรู้เสียบ้าง
แต่นั่นก็ยังดีกว่าไมไ่ด้ไปที่ไหนเลย
และก็ยังต้องขอบคุณคนที่มาจ้างอยู่ดี งานแบบนี้ ใช่ว่าใครจะทำก็ได้
ผมรู้แต่ว่า ตอนนี้ ผมไม่อยากทำงาน
อยากใช้เวลาที่เหลือในช่วงเดือนพฤษภาคม หยุดพัก
ทำอย่างมากคือรายการวิทยุ
รีวิวทุกรายการที่ค้างอยู่ จะ งดให้หมดไปก่อน....?
ผมตกอยู่ในสภาพที่ไม่เหลือแรงบันดาลใจให้ทำอะไรต่อไป
และผมไม่รู้แล้วว่า ผมควรจะทำอะไรต่อไป
นอกเหนือไปจาก ทำทุกสิ่งทุกอย่างที่มันต้องทำอยู่ในชีวิตประจำวันทุกวันนี้ ให้ดีที่สุด
แล้วมันเพื่อใครกันละ?
เพื่อตัวผมเอง? ไม่ละ เพราะผมไม่มีความสุขนี่ จะบอกว่าเพื่อตัวเองก็ไม่ใช่
เพื่อคนอื่น เพื่อให้ทุกอย่างยัง run ต่อไปได้ นั่นอาจใช่
แต่
ถ้าผมไม่มีความสุข
แล้วผมจะทำงานดีๆออกมาได้อย่างไร
ผมจะสร้างความสุขให้คนรอบข้างได้อย่างไร?
ความสุข มันเกิดขึ้นได้ด้วยใจเราเอง
แต่...
ยอมรับว่า ตอนนี้ผมอ่อนแอเกินกว่าจะสร้างสุขให้กับตัวเองได้แล้วละ
Create Date : 21 เมษายน 2551
Last Update : 21 เมษายน 2551 4:14:21 น.
7 comments
Counter : 868 Pageviews.
Share
Tweet
แรงบันดาลใจหดหาย สามารถเกิดขึ้นได้เป็นประจำและสม่ำเสมอนะคะ
บางทีถ้าตอบตัวเองได้ว่า ตอนนี้เรากำลังทำอะไรอยู่กับชีวิตเรา
อาจจะแก้ปัญหาอะไรหลาย ๆ อย่างให้ดีขึ้นมาก็ได้นะ
สิ่งที่เราทำอยู่เป็นสิ่งที่เรามีความสุขจริง ๆ หรือเปล่า
เป็นสิ่งที่นำไปสู่เป้าหมายในอนาคตหรือไม่
เป็นเพื่อนบลอคคนนึงที่ผ่านมา และขอเป็นกำลังใจให้นะคะ
โดย:
นางสาวดุ่บดั่บ
วันที่: 21 เมษายน 2551 เวลา:6:51:42 น.
อืม มาให้กำลังใจค่ะ
ส่วนตัวอ่านรีวิวดีๆของคุณบ่อยมาก เป็นเครื่องมือที่ดีในการตัดสินใจซื้อเลย รถที่ใช้อยู่ก็เลยถูกใจจัง ยังไงก็ขอบคุณไว้ตรงนี้เลยนะคะ
โดย:
DropAtearInMyWineGlass
วันที่: 21 เมษายน 2551 เวลา:7:23:39 น.
กำลังใจมีอยู่ทุกที่
แม้จะมาจากคนที่เราไม่รู้จัก
แต่ก็ยังถือว่าเป็นกำลังใจที่ดี
อิอิ สู้ๆนะค่ะ
โดย:
zalitalin
วันที่: 21 เมษายน 2551 เวลา:10:57:11 น.
เราเคยเป็นแบบนี้ เชื่อว่าทุกคนเคยเป็น แต่ทุกอย่าอยู่ที่ใจ
ลองคิดใหม่สิ กลับมุมไปเลยว่า ความสุขหาได้ง่าย
แค่เห็นใบไม้หวิว ก็คิดว่า มันคุยกะเราแล้ว สุขใจจะตายไป..
โดย:
ไร่ปลายตะวัน
วันที่: 21 เมษายน 2551 เวลา:11:29:28 น.
เป็นกำลังใจให้คุณจิมมี่นะครับ
บางทีอาจจะทำงานหนักเกินกำลังแล้วมั้งครับ
โดย:
REX-REX
วันที่: 21 เมษายน 2551 เวลา:17:20:44 น.
มาให้กำลังใจครับ
ทำในสิ่งที่เราชอบนี่แหละครับ
ดีที่สุด
โดย:
กระต่ายไม่ขูดมะพร้าว
วันที่: 22 เมษายน 2551 เวลา:22:37:12 น.
ผมคนนึงก็เบื่อกับงานเต็มที่เหมือนกันครับ
กับงานออกแบบที่ทำมาตลอดเวลา 6 - 7 ปี
ที่ผ่านมา
มุมมองลูกค้าเจ้าของบ้าน มักจะสวนทางกับ
คนออกแบบเสมอ ทั้งๆที่ผมเอง ก็ลดตัวเอง
ลงมาเพื่อหาจุดสมดุลทุกครั้งไป
ยิ่งปรับตัวมาก ทุกวันนี้ก็เลยกลายเป็นเสีย
สมดุลของตัวเองไป ตามใจเข้าว่า แต่ก็เอาเหอะ
บ้านของเขา ก็เป็นธรรมดา
แต่... ผมเองก็จะไม่นำเสนออะไรใหม่ๆแปลกๆ
ให้อีกแล้ว เพราะมันจะกลายเป็นการยัดเยียด
ให้กับเขา ถ้าเขาคิดแบบนี้ ก็เปล่าประโยชน์
ยิ่งโดยเฉพาะเวลาเสียงรอบข้างนั้น พูดแบบนั้น
แบบนี้มา ผมเองก็อยากจะบอกเสมอว่า นี่บ้านคุณ
หรือบ้านเพื่อนคุณ บ้านคุณหรือบ้านคุณพ่อคุณแม่คุณ
แต่มันก็ไม่สามารถจะพูดได้จริงไหมครับ
อึดอัดกับการทำงาน คงทำอีกซักพักใหญ่แล้วคงจะ
ขอห่างๆกับวงการนี้เหมือนกัน
เวลาเราทำอะไรแล้วมันเป็นแบบนี้มันน่าชวนให้
ปวดหัวใจ เหนื่อยใจ จริงๆนะครับคุณ JIMMY
โดย:
experimental
วันที่: 28 เมษายน 2551 เวลา:9:31:18 น.
Name
* blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Opinion
*ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
JIMMY
Location :
[ดู Profile ทั้งหมด]
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 2 คน [
?
]
ge-or-ge
Mr. Fusion
มรกตนาคสวาท
ton99
หมาร่าหมาหรอด
panumas05
HeaVeN BeLL
Gun !!
จอมแก่นแสนซน
lady deathstrike
new kid in town
Tamaraw
เกย์หงุดหงิด
mm_takky
justopor
น้องชายคนเล็ก
นายเซอร์ ซูปเปอร์น้ำข้น
Jele
red_fox_jo
Karin^_^!!!
ถัง
-3_บาท_50-
lustful
merveillesxx
GayKrub
shame_of_sins
TzOzOzN
GondoraS
mamacup
Webmaster - BlogGang
[Add JIMMY's blog to your web]
Bloggang.com
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 2 คน [
บางทีถ้าตอบตัวเองได้ว่า ตอนนี้เรากำลังทำอะไรอยู่กับชีวิตเรา
อาจจะแก้ปัญหาอะไรหลาย ๆ อย่างให้ดีขึ้นมาก็ได้นะ
สิ่งที่เราทำอยู่เป็นสิ่งที่เรามีความสุขจริง ๆ หรือเปล่า
เป็นสิ่งที่นำไปสู่เป้าหมายในอนาคตหรือไม่
เป็นเพื่อนบลอคคนนึงที่ผ่านมา และขอเป็นกำลังใจให้นะคะ