จากวันนั้น...ถึงวันเน้...
เกือบๆ 10 กว่าปีที่แล้วในห้องเรียนห้องเล็กๆ แห่งหนึ่งในจังหวัดเชียงใหม่ ตัวผม เฮ้ย ไอ้เหน่ง!!! เมิงกินอะไรคนเดียวว่ะ ไม่แบ่งเพื่อนๆกันมั่งเลย เพื่อนๆ เออว่ะแอบกินคนเดียวขอให้ท้องเสียนะเฟ้ยไอ้เหน่ง เออพวกมึงจะกินกันใหมล่ะ มาดิ ครี้มูกนี่!!~ อ่ะ ตัวผม และเพื่อนๆ เฮ้ย!!! เมิงกินครี้มูกได้ไงว่ะ ไอ้เหน่ง ไอ้เหน่ง พวกเมิงอ่ะ รู้น้อยไปกูค้นพบว่าครี้มูกคนเราเนี้ย อุดมไปด้วยวิตามิน กินไปแล้วจะทำให้สมองดี สมองทึบแบบพวกมึงอ่ะ ต้องหมั่นแคะ และหมั่นกินให้เยอะๆจะได้ฉลาดๆ ตัวผม และเพื่อน 555+++ มันบ้าไปแล้วพวกเราไปเล่นกันดีกว่า ไอ้เหน่งกินครี้มูก ไอ้เหน่งกินครี้มูก ไอ้เหน่งกินครี้มูก ***** ล้อกันมาอีก 10 กว่าปี 555+++***** วันนี้เรามาเจอกันอีกครั้ง ไอ้เหน่ง เฮ้ยหวัดดีเพื่อนๆ เป็นไงกันมั่งว่ะ ตัวผม เออสบายดีว่ะ !! เพื่อน เออชีวิตก็เรื่อยๆว่ะ เออแล้วไอ้เหน่งมึงอ่ะ ทำงานที่ใหนว่ะเดี๋ยวนี้ ไอ้เหน่ง กรูเหรอ !! ตอนนี้เป็น แพทย์ผู้เชี่ยวชาญ ด้านสมองที่โรงพยาบาลหนึ่งว่ะ ชีวิตก็เรื่อยๆทำงานก็ไม่หนักมาก เงินเดือนก็ โอเคแหละพอมีซื้อบ้าน ตอนนี้ก็หลังที่ 3 ละรถก็กะว่าจะซื้ออีกซักคันเอาไว้เผื่อคันอื่นๆเสีย แฟนก็ตอนนี้ก็มีเข้ามาให้เลือกเรื่อยๆว่ะ แต่ยังไม่อยากจะเลือกต้องดูกันยาวๆๆ ชีวิตกรูก็มีแค่นี้แหละแล้วพวกมึงละ เล่าให้กรูฟังมั่ง เด่ ว่ะ ตัวผม และเพื่อน (คิดในใจ รู้งี้กินครี้มูกตั้งแต่เด็กก็ดีว่ะ) ????????????? |
short call
![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ขอแค่พื้นที่เล็กๆ ไว้เขียนอะไรๆ สักเล็กน้อย Group Blog All Blog
|
|||
Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved. |