มองมือตัวเองค่ะ แล้วมันนึกถึงตอนที่เค้าจับมือเราอยู่ ...

เศร้าจัง เฮ่อ

 

นางฟ้า(จอมแก่น) กับหมาหน้าดำ ^^

เคยสงสัยแบบนั้นเหมือนกัน

แล้วก็เคยทำเองเหมือนกัน

ตอนนั้นไม่ได้ตั้งใจเลียนแบบหนัง แต่มันไปของมันเอง
อย่างเช่นเผลอเอามือลูบภาพถ่ายของแฟนเก่าที่ติดอยู่บนบอร์ดประกาศ (ทำน้ำตาคลอเบ้า)

อีกฉากก็ประมาณว่า

เรามองคนที่เราชอบอยู่คนหนึ่งที่อยู่ฝั่งตรงข้ามถนน
มองๆๆ ทำท่าว่าจะเดินไปหา
ตอนนั้นพอดีติดไฟแดง และมีรถใหญ่ๆ คันหนึ่งมาบังเพียงไม่กี่วินาที
พอรถแล่นไป คนๆ นั้นก็หายไปซะแล้ว

ตอนนั้นคิด...
โอ้ว
ชีวิตเหมือนนิยายรักอกหักน้ำเน่าจริงๆ

เอ นึกไม่ออกแฮ่ะ เหมือนจะไม่เคยทำอะไรกระชากอารมณ์

ต้าย อาการไม่ดีป่าวค่ะเนี้ย

มันคงออโตเมติก แบบที่คุณปิ๋มสงสัยนั่นแหละค่ะ

เพราะถ้าคนเราตกอยู่ในสถานการณ์เหมือนในหนัง....อารมณ์เดียวกับคนที่อยู่ในหนัง...มันเป็นแบบนั้นจริง ๆ นะคะ

ถึงจะไม่เหมือนตัวอย่างที่คุณปิ๋มยกมา..แต่ก็เข้าใจอารมณ์และความรู้สึก ณ เวลานั้นดี...ในเวลาที่อยู่ห่างไกลกัน ไม่เข้าใจกัน คิดถึงกัน...เวลาจับต้องข้าวของของเค้า.....ได้กลิ่นสบู่ น้ำหอม หรือแป้งที่เค้าใช้....ใจมันจะขาดเสียให้ได้...

แง้....

ไม่ได้ตั้งใจจะทำให้เศร้า...