เล่าละไม..

<<
ตุลาคม 2552
 123
45678910
11121314151617
18192021222324
25262728293031
 
7 ตุลาคม 2552
 

ผู้ชายหล่อ..

บ่ายแก่มากๆ
มูลนิธิชัยพัฒนา สวนสมเด็จฯ เพชรบุรี


..ที่ตั้งอยู่ที่ไหนไม่รู้ เพราะปิ๋มหลับแทบจะตลอดทาง ตื่นมาเมื่อมีเสียงบอกว่าใกล้ถึง..
อันที่จริง มาแบบ ตามเค้ามาเรื่อย ไม่รู้หรอกว่ามาที่ไหน ทำอะไร มีอะไรให้ชมบ้าง ..คนพามาบอกแค่ว่า"มากินข้าวห่อใบบัวที่สวนสมเด็จ"
ตอนแรก นึกว่าเป็นวิทยาเขตของมหาลัยซะอีก

ข้างใน.. บอกตามตรงว่าถูกจริตเป็นอย่างมาก
เหมือนบ้านสวนมีต้นไม้เยอะๆ เขียวชอุ่มพุมไสว มีต้นไม้ มีนาข้าว แอบได้ยินเสียงไก่แว่วมา

เวลาที่ไป แทบไม่ได้ทำอะไรมากไปกว่า เดินตามทางไปถึงจุดที่ทางศูนย์เตรียมข้าวห่อใบบัวไว้ให้
ทีแรก ปิ๋มอิมเมจิ้นถึงข้าวอบที่มีเครื่องเคราผัดคลุก ห่อมาในใบบัว(เหมือนในโลตุส)
แต่ของที่นี่.. เหมือนปิ่นโตใบบัวมากกว่า

(แทนภาพประกอบ เปิดห่อไปชั้นแรก เจอกับข้าวอันประกอบด้วย ปลาทูทอด น่องไก่ทอด แตงกวา มะเขือ แล้วก้ไข่ต้มยังไม่แกะเปลือกวางบนใบบัวอีกชั้น
พอยกชั้นนี้ออกก็เป็นข้าวสวย)


คลาสสิคค่ะ คลาสสิคมาก.. น้ำพริกอร่อยทีเดียว (ถ้าไม่ติดว่าปลาทูมันเล้กกก เล็ก..จนนึกว่าเป็นปลาทูเด็ก)

หลังจากอิ่มหนำสำราญ เจ้าหน้าที่ประจำศูนย์ ซึ่งเป็นชายหนุ่มท่าทางสบายๆมายืนแนะนำศูนย์ให้ฟัง พร้อมสไลด์ประกอบ(เวลาล่วงไปมาก แล้วฟ้าก็เริ่มครึ้ม)

หนึ่งในกลุ่มถาม
"พี่จบอะไรคะ ถึงมาทำงานนี้"
"ผมจบพัฒนาชุมชนครับ"
"แล้วอย่างนี้นี่เรียกว่าอาสาสมัครรึเปล่าคะ"
"แรกๆผมเป็นอาสาครับ แต่ตอนนี้เค้าบรรจุให้เป็นเจ้าหน้าที่ ก็ได้เงินเดือนแล้วครับ"
"เป็นข้าราชการเหรอคะ"
"เปล่าครับ เป็นเจ้าหน้าที่ประจำศูนย์ มูลนิธิไม่ใช่หน่วยงานราชการครับ"
"แล้วสวัสดิการอะไรพวกนี้ละคะ"
"ประกันสังคมครับ"
"พวกบำเหน็จบำนาญ..."
"ไม่มีครับ..
..... แต่จะว่าไป บำนาญจะเรียกว่ามีก็ได้ อย่างต้นไม้ที่เราพัฒนา ก็เอาไปปลูกที่บ้านได้ เก็บกินจนแก่ ...ดีไม่ดี เราไม่อยู่แล้วแต่ต้นไม้ยังอยู่"

...พี่แกพูดยิ้มๆ แต่ในรอยยิ้ม ปิ๋มเห็นความหมายตามนั้น

...ทุกคนปรบมือแทนสิ่งที่รู้สึก

..ในกลุ่มมีคนพยายามถามเกี่ยวกับเรื่องเงินค่าตอบแทน ...
"เงินยังไงก็สำคัญครับ อย่างน้อยๆได้มา มันก็เอามาพัฒนาศูนย์ได้"

....ปิ๋มรู้ตัวว่ากำลังยิ้มข้างเดียว กับผู้ชายที่หัวใจหล่ออย่างมาก

หลังจากนั้น พี่แกก็เล่าเรื่องที่ไม่มีในสไลด์ ด้วยท่าทางเหมือนคนกำลังแนะนำ"บ้าน"ของตัวเอง
ไม่รู้ว่าคิดไปเองไหม แต่ปิ๋มรู้สึก ว่าการใช้ชีวิตที่ศูนย์ของผู้ชายคนนี้ คือที่ที่เค้ารักใคร่จริงๆจังๆ

ท้ายของการนำเสนอ พี่แกเล่าว่าตอนนี้กำลังทำบ้านพัก สำหรับแขกที่สนใจมาพักผ่อน คล้ายๆรีสอร์ท ทั้งสำหรับหมู่คณะ หรือกลุ่มเล็ก ที่อยากมาแบบสบายๆ กันเองๆ มีแค่ไม่กี่หลัง

รายได้ ..ก็นำมาพัฒนาศูนย์ต่ออีกนั่นแหละ..

สำหรับใครที่รู้จริตปิ๋ม...
รู้ใช่ไหม ปิ๋มคิดอะไร...





Create Date : 07 ตุลาคม 2552
Last Update : 7 ตุลาคม 2552 16:11:24 น. 3 comments
Counter : 276 Pageviews.  
 
 
 
 
อืม คิดแบบเดียวกันรึป่าวค๊า


เห็นด้วยเลยค่ะ หล่อจริงๆ
 
 

โดย: โยเกิตมะนาว วันที่: 7 ตุลาคม 2552 เวลา:17:06:00 น.  

 
 
 
ชื่อมูลนิธินี่....

ที่ชะอำรึป่าวค่ะ

คุ้นๆชื่อนี้จัง...^^

ปล.อ่านเรื่องที่คุณเล่าแล้วแอบคิดว่า เป็นผู้ชายที่หล่อทางด้านความคิดมากๆเลย ^^
 
 

โดย: มองด้วยตา...หาไม่เจอ วันที่: 7 ตุลาคม 2552 เวลา:19:34:50 น.  

 
 
 


คนหน้าตาธรรมดา

แต่เวลาทำอะไรดี ๆ

ความหล่อเหมือนพ ิ่มขึ้น 10 เท่าเลยเนอะค่ะ

เคยเจอเวลาขึ้นรถเมลืเเล้วเค้าลุกให้นั่ง อ่าค่ะ

 
 

โดย: @ชิล ๆ (Lee Zinzear ) วันที่: 8 ตุลาคม 2552 เวลา:9:21:37 น.  

Name
* blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Opinion
*ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet

monsil
 
Location :


[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




.. คนละคนกับที่เป็นนักเขียนนะคะ ..
[Add monsil's blog to your web]

 
pantip.com pantipmarket.com pantown.com