***....ฟ้าใส..กับหัวใจเดินดิน..***(14)
ผมพยายามมองลอดช่องประตูออกไปเพื่อจับตามองผู้ต้องสงสัย ของผม ภาพที่ผมเห็นคือร่างบอบบางที่คุ้นเคยยืนอยู่ที่โต๊ะของผม ในมือถือน้ำส้มขวดเล็ก ๆ แบบเดียวกับที่มักจะวางอยู่บนโต๊ะผมเสมอ เธอก้มลงหยิบกระดาษสีขาวแผ่นเล็ก ๆ ที่สอดอยู่ด้านหลังของกระเป๋าสะพายสีดำขึ้นมาวางไว้บนโต๊ะก่อนจะวางขวดน้ำส้มทับลงไป ผมมองภาพนั้นด้วยหัวใจเต้นแรง นั่นไง ผู้ต้องหา ของผม ไม่ต้องสงสัยแล้วว่าใช่หรือไม่ แต่คือเธอ นางฟ้าของผม
ผมเห็นเธอเดินไปที่โต๊ะของเธอ และมอง ของฝาก ของผมอย่างแปลกใจ ก่อนสีหน้าจะเปลี่ยนเป็นตกใจเมื่อเธอหยิบกระดาษโน้ตที่ผมแนบไว้พร้อมกับ ของฝาก นั้นขึ้นมาอ่าน ผมเดินกลับไปนั่งที่โต๊ะ หายใจเข้าลึก ๆ นับหนึ่งถึงสิบพลางบอกตัวเองว่า ถึงเวลาแล้วไอ้ไตรเอ๊ย จากนั้นผมก็เดินไปเปิดประตูห้องพักพนักงานออกกว้าง ฟ้าสะดุ้งเฮือก ในมือเธอยังถือกระดาษโน้ตนั้นไว้ ก่อนจะวางลงและพูดเสียงสั่น ๆ
พี่ไตรมาแต่เช้าเลยค่ะ
จ๊ะ ฟ้าก็มาเช้านะ มาแต่เช้าแบบนี้บ่อยหรอ ผมถามฟ้าเสียงเรียบ ๆ สายตาของเราสบกันอยู่ครู่ใหญ่ก่อนที่ฟ้าจะเป็นฝ่ายหลบตาไป
ก็ไม่บ่อยหรอกค่ะ เอ่อพี่ไตรทราบหรือเปล่าคะว่าใครเป็นคนเอาของพวกนี้มาให้ฟ้า ฟ้าพูดพลางชูถุงน้ำเต้าหู้ขึ้น
เอ หรือว่าจะเป็นคนเดียวกับที่เอาซุปไก่มาให้พี่นะ ผมทำหน้าไม่รู้ไม่ชี้
พี่ไตรน่ะ จะเป็นคนเดียวกันได้ไง ฟ้าตอบพร้อมกับค้อนผม
อ้าว ทำไมล่ะ ผมยังคงทำเหมือนไม่รู้ต่อไป
พี่ก็อยากรู้นะ จะได้ไปบอกว่าเลิกเอามาให้พี่ได้แล้ว ยังไงพี่ก็ไม่ได้ทานของเค้าอยู่ดี
ค่ะ ฟ้าจะบอกเค้าให้ ฟ้ากระแทกเสียงใส่ผม เพลงพยายามจะหันหน้าหนี
ฟ้ารู้จักเค้าด้วยหรอ บอกพี่มานะว่าเค้าเป็นใคร ผมคาดคั้น
ฟ้ายกมือขึ้นปิดปากตัวเอง ใบหน้าหวานซีดเผือด
เอ่อ
ฟ้าไม่รู้หรอกค่ะ
บอกพี่มาเถอะฟ้า พี่ว่าพี่รู้นะว่าใครที่เป็น ผู้ประสงค์ดีของพี่ ผมจ้องหน้าฟ้าในขณะที่เธอพยายามหลบตา
Create Date : 09 มิถุนายน 2548 |
|
2 comments |
Last Update : 9 มิถุนายน 2548 0:06:56 น. |
Counter : 212 Pageviews. |
|
|
|
ในที่สุด น้องฟ้าจริงๆด้วย