***..ไปเที่ยวแม่ฮ่องสอนกัน...Sweet November ...At Mae Hong Sorn.(8-12 November 2007)...part 4...***

วันที่4

เราตื่นกันแต่เช้ามืด รีบแปรงฟันล้างหน้า แล้วก็บึ่งรถไปห้วยน้ำดังทันที ทวนคนขับรถคงจะคิดว่ากำลังเล่นหนังเรื่อง initial D หรือเปล่า แบบว่าซิ่งรถจนหวาดเสียว แต่อีกนัยหนึ่งคือเขาคงอยากให้เราไปดูพระอาทิตย์ขึ้นให้ทัน เพราะขณะที่รถของเราวิ่งขึ้นเขาสูงขึ้นไปเท่าไหร่ พระอาทิตย์ก็กำลังจะลอยขึ้นขอบฟ้าเร็วขึ้นเท่านั้น แต่ในที่สุดเราก็มาได้ชมดวงอาทิตย์สีส้มกำลังลอยพ้นทะเลหมอกท่ามกลางทิวสน ทางอุทยานติดป้ายบอกอุณหภูมิไว้ว่า 12 องศา แต่ด้วยความตื่นเต้นกับภาพทะเลหมอกสวย ๆ ตรงหน้าทำให้เราลืมหนาวไปเลย พวกเราเก็บภาพสวย ๆ จนพอใจ แล้วก็รีบเดินทางกลับบ้านพัก ตอนขากลับเราผ่านร้านกาแฟเล็ก ๆ ที่บรรยากาศดีสุด ๆ ชื่อร้าน coffee in love เป็นร้านเล็ก ๆ ที่มองลงไปด้านล่างเห็นเรือกสวนไร่นา ท่ามกลางสายหมอกหนา ด้านหน้าร้านมีป้ายชื่อร้านสูงราว 3 เมตรตัวหนังสือสีแดงสด เราลงไปถ่ายรูปแบบที่ไม่เกรงใจเจ้าของร้าน เวลาในขณะนั้น 8 โมงกว่าเราแวะไปกินโจ๊กสมุนไพรลุงอ๊อดแสนอร่อยแล้วยังอ้อยอิ่งจิบกาแฟสดกับเบเกอรี่รสชาติดีที่ร้าน all about coffee อีกพักใหญ่ ราวกลับยังไม่อยากกลับแต่โปรแกรมวันนี้เรายังต้องเดินทางอีกไกล เราจึงต้องรีบกลับไปเก็บข้าวของเพื่อเดินทางไปเชียงใหม่ เส้นทางที่เรากลับไปทางปางมะผ้า ลัดเลาะไหล่เขา และแวะไปชมวิวสวย ๆ ริมทาง รวมถึงแวะให้พักสำหรับรถและคน(หนูเมารถง่ะ) ด้วยเวลาที่ล่วงเลยมามาก เราจึงไม่สามารถแวะน้ำตกหรือโป่งเดือน หรืออะไรก็ตามที่แพลนไว้ว่าจะแวะ ถึงกระนั้นกว่าจะถึงเชียงใหม่ก็บ่ายสองกว่า พยาธิในท้องก็ร้องเรียก เราแวะตลาดวโรรส กินอาหารจานด่วนง่าย ๆ ก่อนจะแวะส่งโอ๋ที่จะอยู่เที่ยวเชียงใหม่ต่ออีก (อิจฉานะเนี่ย) แล้วคนขับผู้ทรงประสิทธิภาพก็พาพวกเรามาแวะที่กาดทุ่งเกวียน ลำปาง ซื้อของฝากพวกที่กินได้เช่นแค้ปหมู น้ำพริกหนุ่ม ฯลฯ จากนั้นเราก็รีบไปแวะวัดพระธาตุลำปางหลวง เวลาขณะนั้นประมาณห้าโมงกว่าแล้ว ถึงเราจะรู้ว่าการเดินทางไปถึงวัดของเราน่ะจะเข้าไปสักการะพระธาตุที่ด้านในไม่ได้แล้วแต่เราก็ยังอยากไปอยู่ดี ไหว้ด้านนอกก็ยังดีนะ อุตส่าห์มาถึงแล้ว เราเก็บภาพด้านหน้ากันสักครู่ก่อนจะรีบเดินทางต่อไป ฉันแวะซื้อโมจิที่นครสวรรค์ ฝากคนที่บ้าน ในขณะที่พวกเราเดินทางใกล้กรุงเทพฯเข้าไปทุกขณะฉันก็คิดว่าระยะเวลาแห่งความสุขของการท่องเที่ยวร่วมกับเพื่อน ๆ กำลังจะสิ้นสุดลงไปทุกที เวลา 4 วันหมดเร็วไปเหมือนฝัน เพราะการท่องเที่ยวครั้งนี้ฉันเตรียมตัวนานเป็นแรมเดือน ในที่สุดเราก็ถึงกรุงเทพฯกันตอนตีหนึ่ง นับว่าทวนขับรถได้เร็วมากแต่ก็ปลอดภัยมากเช่นกันเพราะไม่มีเหตุการณ์หวาดเสียวเกิดขึ้นสักครั้ง ต้องขอบใจทวนที่ทำหน้าที่คนขับโดยไม่มีข้อแม้อะไร ไม่บ่น ไม่ทำหน้าหงิก แถมยังช่วยพวกเราหาทางตอนหลงอีกด้วย

ท้ายสุดนี้ขอบใจโอมหัวหน้าทัวร์ที่ทำได้ดีที่สุด สนุกที่สุด ทำให้เราได้เห็นทะเลหมอกซะที (หลังจากที่บ่นมาหลายทริป) ขอบใจเจที่ให้นั่งพิงตอนหลับมาตลอดทาง ขอบใจโอ๋ที่ช่วยเป็นตากล้องให้ ขอบคุณคุณแม่ชมพู่ค่ะที่ช่วยให้เราได้อะไรดี ๆ พิเศษ ๆ เสมอ ขอบคุณพี่ชัย ชมพู่ ลี่ เอ็ด อุ๋ม โอม เจ ที่ทำให้รู้ว่าเพื่อนมีความหมายมากมายแค่ไหน ความประทับใจครั้งนี้จะเป็นอีกครั้งหนึ่งที่ถูกบันทึกไว้ในอีกหนึ่งความทรงจำอันล้ำค่าที่พวกเรามีร่วมกัน

ครบรอบ 8 ปีครึ่ง ที่เราเป็นเพื่อนกันแล้วนะ ปีหน้าปีที่ 9 เราจะไปไหนกันดี ?

รักพวกแกเหมือนเดิมน๊า

Create Date : 22 พฤศจิกายน 2550		1 comments
Last Update : 22 พฤศจิกายน 2550 22:30:37 น.
Counter : 601 Pageviews.
Share Tweet