ไปเช็กไม่ได้เช็คอากาศ

ตั้งแต่ไปเที่ยวเช็กครั้งแรกเมื่อ 5 ปีที่แล้ว หลังจากนั้นกรุงปราก เมืองหลวงของประเทศนี้ก็ได้กลายเป็นเมืองสุดโปรดในยุโรปของผมมาโดยตลอด จำได้ว่าตอนนั้นชอบมาก มากจนเดินไปกลับจากโรงแรมไปย่าน Old Town ทุกวัน เดินกันจนจำทางได้ดี รู้ว่าร้านอะไรอยู่ตรงไหนและขายอะไร


มาคราวนี้ได้พักโรงแรมในละแวกเดิม คือ แถว Venceslas Square ซึ่งเต็มไปด้วยโรงแรมเก่าใหม่คละเคล้ากัน แต่ทำเลดี มีรถไฟใต้ดินผ่าน แถมเดินเล่นไม่ถึงสิบนาทีก็ถึง Old Town Square ย่านท่องเที่ยวหนึ่งเดียวของเขาแล้ว


มองไปรอบๆ ตัวและจากหน้าต่างโรงแรม เกือบทุกอย่างยังเหมือนเดิม ไม่ว่าจะเป็นฝั่งพิพิธภัณฑ์แห่งชาติที่อยู่บนเนิน


หรือฝั่ง Old Town ที่จะมีซุ้มขายไส้กรอก เบียร์ และขนมทอด


สิ่งที่จะแตกต่างไปจากเมื่อ 5 ปีก่อน คงเป็นสภาพอากาศที่ขมุกขมัวและฝนตกแทบจะตลอดเวลาที่ผมอยู่ที่นั่น ต้องใส่เสื้อกันหนาวกันสองสามชั้น ส่วนแดดจัดใต้ฟ้าครามที่จะถ่ายเป็นแบ็คกราวน์ให้ภาพปราสาทราชวังอันลือชื่อต่างๆ ของปรากออกมาสวยคมก็ลืมไปได้เลยครับ


แต่มาแล้ว ไม่ไปชมปราสาทราชวังก็กะไรอยู่ จึงได้ใช้เวลาว่างที่มีไม่มากนักแวะวนไปเก็บภาพ


เริ่มจากนาฬิกาโบราณย่านเมืองเก่าที่ผู้คนจากทั่วสารทิศยังคงมาเฝ้ารอมันตีบอกเวลาต้นชั่วโมง เพื่อจะได้เห็นตัวตุ๊กตุ่นหุ่นกระบอกออกมาร่ายรำ สังเกตว่ามีนักท่องเที่ยวผิวเหลืองหัวดำที่พูดเสียงดังเหมือนทะเลาะกันเยอะขึ้นมาก


จากนาฬิกายักษ์มองไปทางขวาจะเจอโบสถ์ Our Lady Before Tin ชื่อแปลก หน้าตาแปลก แต่ถ่ายรูปกลางคืนออกมาสวยมาก จนแล้วจนรอดก็ยังไม่รู้ว่าใครคือ Tin และ Lady เป็นของใครกันแน่


เดินผ่านถนน Parizska ที่ชื่อจำง่ายคล้าย Paris และแน่นอนว่าเต็มไปด้วยร้านรวง...ลวงคนไปซื้อสินค้าที่แพงมากเสียจนทำให้ผมนึกถึงเด็กแอฟริกาพุงโลก้นปอดมีแมลงวันตอมปากรอรับอาหารบริจาคทุกทีไป


เอาเป็นว่าเดินผ่านถนน Parizska แบบรีบๆ ไม่ต้องมองซ้ายมองขวาให้เสียสมาธิจนสุดก็จะเจอแม่น้ำ Vltava ซึ่งเป็นแม่น้ำที่ยาวที่สุดในเช็ก


ชนแม่น้ำแล้วอย่าเดินต่อไปล่ะ ตกแม่น้ำไปโดนห่านรุมทึ้งแน่ ชนแม่น้ำแล้วเลี้ยวซ้ายเลาะแม่น้ำไปครับ


อีกสักหนึ่งเหนื่อยก็จะเจอสะพานชาร์ลหรือ Charles Bridge อันมีชื่อเสียง ใครมาแล้วไม่มาเดินเบียดเสียดคนข้ามสะพานนี้ เค้าจะว่ามาเกือบถึงปรากเอาได้


เดินเบียดเสียดกว่าแต่ก่อนเยอะ ผมมือนึงจะถ่ายรูป มือนึงกอดเป้กันคนล้วง มือนึงจะรับโทรศัพท์ ทุเรศทุรังดูไม่จืด


สะพานสร้างโดยพระเจ้าชาร์ลที่เท่าไหร่ไม่ทราบเมื่อหลายร้อยปีที่แล้ว จึงตั้งชื่อว่างั้น


ถ้าท่านสามารถเดินไปเรื่อยๆ ได้มากกว่าครึ่ง กม. ก็จะเดินข้ามสะพานอย่างสบาย


ทุกช่วงจะมีรูปปั้นต่างๆ พร้อมด้วยตำนานเท็จบ้างแต่งขึ้นบ้าง ให้นักท่องเที่ยวได้สัมผัสและถ่ายรูปเป็นที่ระลึก


เคยแอบงงว่าทำไมเขาไม่ห้ามนักท่องเที่ยวไม่ให้สัมผัสรูปปั้น มาถึงบางอ้อคราวนี้ว่ามันเป็นรูปจำลองจากของจริง ซึ่งบัดนี้ไม่รู้ไปอยู่บ้านใครแล้ว


ข้ามสะพานจากฝั่ง Old Town ไปก็จะถึงฝั่งเมืองชั้นใน


มีร้านสวยๆ และอะไรน่ารักน่าเก็บภาพหลายอย่าง หรือจะล่องเรืออย่างที่เวนิสก็จัดได้


วิวที่จะต้องเตะเบ้าตาท่านแม้ท่านเป็นคนที่มองข้ามอะไรง่ายๆ คือ วิวปราสาทปรากซึ่งสร้างอยู่บนยอดเขา มองเห็นจากแทบทุกที่ในปราก


มองจากสะพานชาร์ลยิ่งสวย ยิ่งพลบค่ำถ่ายคู่กันแสงรับกันดีมาก


เห็นเหมือนใกล้แบบนี้ เตือนว่าอย่าเดินไปเชียว นอกจากท่านมีเวลาหลายชั่วโมงและมีกล้ามเนื้อขาที่แข็งแรงเป็นพิเศษ นั่งรถบัสหรือรถรางเอาเถิด


เพราะไปถึงแล้วยังต้องเดินชมข้างในอีก จำได้ว่าครั้งที่แล้วนั่งรถขึ้นแล้วจะเดินลง เดินกันขากะเผลกเป็นเด็กหัดเดินแล้วยังไม่ถึงพื้นราบเลย แต่ถ้าท่านมั่นใจในกล้ามเนื้อ เอ็น ไขข้อ และไข่ดันของท่าน ก็ be my guest


ปราสาทปรากตามประวัติเป็นวังของกษัตริย์ในสมัยก่อน ปัจจุบันใช้เป็นสำนักประธานาธิบดี


เสียดายห้องสวยๆ หลายห้องไม่ได้เปิดให้เข้าชมและสมบัติที่ตกทอดมาหลายชิ้นไม่ได้นำออกแสดง


ตั้งอยู่ที่สูง วิวสวย แถมยังเป็นเจ้าของตำแหน่งปราสาทโบราณที่มีขนาดใหญ่ที่สุดในโลกของกินเนสบุกด้วย


ข้างในโบสถ์ภายในปราสาทมีกระจกสีที่วิจิตรสวยงามใช้ได้ ไม่ได้เข้าไปสัมผัสใกล้กว่านี้เพราะเขาจะเก็บตังค์


วันดีคืนดีโบสถ์นี้ก็จะถูกใช้เป็นสถานที่แสดงคอนเสิร์ตครับ จะว่าไปก็ดีนะ ดีกว่าปล่อยให้ผุพังแล้วไม่มีเงินทำนุบำรุง


ชาวเช็กและผู้รักในประเทศเช็กมักจะพูดด้วยความภาคภูมิใจว่าถึงความสวยงามของกรุงปรากจะกระจุกตัวอยู่ในพื่นที่เล็กๆ แต่มันก็เป็นของออรินจิ ไม่ได้ปรับเติมเสริมสร้างใดๆ เลย เรียกว่าหน้าสด ไม่เคยผ่านมีดหมอ หลายตึกจึงมีอายุหลักร้อย ก็คงโชคดีด้วยที่นาซีไม่บอมบ์ถล่มจนราบพนาสูญเหมือนหลายประเทศในแถบนี้


มาเช็กครั้งที่แล้วซื้อเครื่องแก้วคริสตัลเจียระไนไปฝากคนรู้ใจ มาครั้งนี้ก็อดไม่ได้อีก แต่ซื้อไปฝากเพื่อนขึ้นบ้านใหม่แทน


มาครั้งที่แล้วจำไม่ได้ว่าได้ดื่มเบียร์เช็กไปบ้างหรือเปล่า อาจจะดื่มมากจนจำไม่ได้ว่าได้ดื่ม คราวนี้ตั้งใจดื่มเบียร์เช็กที่เขาว่าอร่อยที่สุดในสามโลก ผมดื่มแล้วอารมณ์ดีและเรอเสียงดังเหมือนเดิม เลยไม่แน่ใจว่าเบียร์อร่อยต้องยังไง แต่ ผอ. นักชน(จนประกันไม่รับ)ของผมบอกว่าผ่านเกณฑ์


ไม่นานนักก็ถึงเวลาพี่ไทยอพยพ ขนข้าวของสัมภารกย้ายประเทศโดยรถไฟชั้นหนึ่ง ซึ่งผมได้จินตนาการล่วงหน้าไปต่างๆ นาๆ เพราะคำว่า "ชั้นหนึ่ง" และ "รถไฟในยุโรป"


แต่เมื่อรถไฟเคลื่อนขบวนเข้ามาเทียบชานชลา จึงได้ประจักษ์แจ้งว่ารถไฟในยุโรปไม่ได้หมายความว่ารถไฟหัวกระสุนเสมอไป ลบล้างความคิดโง่ๆ ของผมไปจนหมดสิ้น


บอกลาพี่ ป. และเพื่อน ป. ขึ้นรถไฟหัวปืนฉีดน้ำมุ่งหน้าไปยังประเทศต่อไป ล็อคเป้าหมาย ออกเดินทาง!

บทสรุปส่วนตัวหลังจากกลับจากเช็กครั้งนี้ คือ การได้เห็น กิน หรือทำอะไรครั้งแรก มันจะสวยงาม อร่อยและตื่นเต้นกว่าครั้งอื่นๆ เสมอ เช็กในปี 2556 ก็ยังคงสวยงามอยู่ แต่ไม่ดึงดูดใจผมเหมือนเมื่อมาครั้งแรกอีกแล้ว ชวนให้นึกถึงคำพูดของเพื่อนร่วมงานคนหนึ่ง เขาบอกว่าหลายที่ในโลกเหมาะกับการท่องเที่ยวแค่เพียงครั้งเดียว 

Create Date : 05 ตุลาคม 2556		0 comments
Last Update : 5 ตุลาคม 2556 12:58:10 น.
Counter : 1829 Pageviews.
Share Tweet