จากวันนั้น 27 มิถุนายน 2551
คุณยายเจ้าหน้าที่ ก็ขอเพียงแค่สำเนาทะเบียนสมรสที่เป็นภาษาไทยเท่านั้น และขอดูต้นฉบับเป็นพิธี พร้อมทั้งประทับตราของกงสุลลงในสำเนาของใบทะเบียนสมรส
จนปานฉะนี้ก้ปาเข้าไปตั้ง 23วันล่วงมาแล้ว ยังไม่มีอะไรคืบหน้าเลย ดำเนินการนานจังเลย
ที่เรียกคุณยายเจ้าหน้าที่ก็เพราะว่า วันที่เราไปยื่นขอวีซ่านั้น คุณยายเจ้าหน้าที่ธอ
1.ไม่แน่ใจว่าค่าวีซ่าที่เราขอเท่าไร จะเก็บเราในอัตราที่เกิดกว่าความจริง ดีที่ทางกงสุลไม่รับบัตรเดบิด เราเลยไม่ต้องจ่ายเกินค่าวีซ่า แกเปิดดูในสมุดชำระค่าวีซ่าก็ไม่เจอ เราเลยต้องกลับไปใหม่อีกครั้ง
2.ไม่ประทับตราของกงสุลในเอกสารทุกใบที่เอาจากเรา เราต้องบอกให้คุณยายทำด้วย
3.หยิบพาสปอร์ตผิดๆ ถูกๆ แทนที่จะหยิบของสามีของเราไปถ่ายเอกสาร กลับหยิบของเรา
แต่ก็บริการดี อัทยาศัยดี
ด้วยเหตุนี้ แผนการ์ณที่วางใว้ก็ต้องล้มเลิก วันหยุดของสามีในสัปดาห์ที่ผ่านมาเลยอยู่บ้านกันทั้งอาทิตย์ ก็ดีเพราะเราทั้ง 2 ก็เพิ่งจะกลับมาจากประเทศอินโดฯเมื่อกลางเดือนมิถุนายนนี้เอง และตัวเราเองก้ไม่ค่อยอยากไปที่ไหนเท่าไรนักด้วย ชอบที่จะอยู่โยงเบ้านมากกว่า

ขอให้ได้เร็วๆนะ

ดิฉันก็เพิ่งได้มาหนึ่งปี ขอที่สถานทูตสวีเดนในลอนลอด เขาดันลืมเขียนตรง remark ไม่แน่ใจว่าจะใช้ได้รึเปล่า