:: Read Pray Work ::
Love drives out all fears
|
|||||
Black Dagger Brotherhood [Lover Revealed] - J.R.Ward ว่าจะยังไม่อ่านนะ ว่าจะอ่านนิดเดียวนะ ว่าจะเอาแค่อีกบทเดียวนะ สุดท้าย... จบไปซะแล้วอีกหนึ่งเล่ม อ่านเร็วเกินไปรึเปล่าเนี่ย *ความเห็นส่วนตัวนะคะ* เล่มนี้เล่ม 4 แล้วค่ะ กับชุด Black Dagger Brotherhood เป็นเรื่องของมนุษย์คนเดียวคือ บุช โอนีล บุชโผล่มาตั้งแต่เล่ม 1 แล้วค่ะ โดยมีความเกี่ยวพันกับเบธ (ซึ่งตอนนี้เป็นควีนของแวมไพร์ไปแล้ว) ตอนนั้นบุชเป็นตำรวจแล้วก็เหมือนจะพยายามกุ๊กกิ๊กกับเบธ แต่เธอไม่สนใจ สุดท้ายก็เข้ามาพัวพันกับเหล่าหนุ่มๆแวมพ์ ตามจริงแล้วต้องโดนเก็บไปตั้งแต่เล่มแรก แต่วี หนึ่งในหนุ่มแวมพ์ช่วยไว้ บอกให้เก็บไว้ค่ะ บุชเลยได้กลายเป็นหนึ่งในเหล่าวงใน แล้วก็ไปหลงใหลสาวแวมพ์ตั้งแต่เล่มแรกนั่นล่ะค่ะ เล่มนี้ก็โฟกัสที่หนุ่มคนนี้เต็มๆ ได้รู้เรื่องราวชีวิตของเขามากขึ้น แล้วก็แอบลุ้นเหมือนกันว่าสุดท้ายชีวิตของมนุษย์คนนี้จะเป็นยังไง ก็ดีค่ะ ไม่ผิดหวัง แถมปรากฎว่าบุชยังเป็นคนสำคัญของเหล่าแวมพ์ด้วย ต้องลองอ่านกันเอง ไม่ค่อยอยากสปอยล์ 555 อ่านแล้ว... ชอบบุชขึ้นเยอะเลย ตอนแรกๆไม่ค่อยชอบค่ะ เพราะมาวุ่นวายกับเบธ รู้สึกจุ้นจ้านจริ๊ง ผู้ชายคนนี้ แต่อ่านเล่มนี้แล้วรู้สึกเป็นผู้ชายที่ดีทีเดียว รักพวกพ้อง สงสารเหมือนกันเพราะถูกกีดกันไม่ให้ช่วยอะไรหนุ่มๆแวมพ์เท่าไหร่ เพราะความเป็นมนุษย์นี่แหละ บุชก็รู้สึกเหมือนกับมาอยู่เฉยๆ ไม่ได้ทำอะไรเป็นประโยชน์ ประมาณนี้ ก็เข้าใจ แล้วสุดท้ายก็ไปสู้กับพวกเลสเซอร์นี่ล่ะเลยได้เรื่อง 555 มาริสสา แวมพ์สาวที่บุชหลงใหล แล้วเธอก็ชอบบุชเหมือนกัน ตอนแรกเธอถูกกำหนดให้เป็นของ wrath ค่ะ แต่คิงของเราไม่สนใจเธอ มาริสสาเลยมีปม ความไร้เดียงสาทำให้เธอรู้สึกว่าเธอผิดปกติตรงไหนรึเปล่า รู้สึกว่าไม่มีใครต้องการเธอ แล้วความที่อยู่ในสังคมสูงของแวมพ์ทำให้ถูกกำหนดนู่นนี่ บังคับตลอดจนไม่สามารถตัดสินใจอะไรเองได้ แต่สุดท้ายเพราะรักกับบุชเลยถูกน้องชายไล่ออกจากบ้าน แล้วก็เลยได้มีโอกาสใช้ชีวิตของตัวเอง แต่ส่วนตัวรู้สึกว่าเธอจะเป็นคนเจ้าน้ำตาไปหน่อย เอะอะก็ร้อง น้ำตาไหล เป็นนางเอ๊กนางเอกอ่ะนะคะ แต่ก็พอจะเข้าใจเพราะชีวิตของเธอมันก็น่าสงสารจริงๆ มีอยู่ช่วงนึงที่โมโหยัยนี่มาก 555 ---------------------------------สปอยล์--------------------------------- คือไม่อยากให้บุชเป็นอันตราย ก็เข้าใจแต่แหมมม เกินไปหน่อย...ไม่ยอมจะให้ตรวจสายเลือด ไม่ยอมให้เปลี่ยนร่าง สุดท้ายก็ไม่ยอมให้ออกไปสู้อีก ผู้หญิงอะไรจะขนาดนั้น สงสารบุชที่ต้องมาเจอผู้หญิงขี้กลัว แต่ยังดีนะที่สามสาวเชลเลนของหนุ่มๆ มาช่วยคุย สงสารบุชตอนเข้าพิธีเป็นหนึ่งใน brotherhood เสร็จแล้วร้องไห้เพราะมาริสสาไม่อยู่เคียงข้าง... น่าโมโหจริงๆ 555 แต่อยากรู้นิดนึงว่าสุดท้ายพ่อของบุชคือใครกัน?? คงไม่ใช่ wrath แน่ๆ แต่จะเป็นพ่อของ wrath ก็คงไม่ใช่... งง.... ------------------------------------ แต่โดยรวมสนุกดีค่ะ อ่านเพลินดีแล้วก็ชอบ แถมไม่ค่อยมีช่วงเลสเซอร์พูดเยอะ ยิ่งชอบเลย ปกติขี้เกียจอ่านช่วงเลสเซอร์ สงสารวีนิดหน่อย ที่เริ่มออกอาการ 5555 ไม่เป็นไร เล่มหน้าจะเป็นเรื่องของวีละ ต้องลองอ่านดู เล่มนี้ให้ 8/10 ปอลิง ส่วนเรื่องของบุช...............อิ อิ ไปอ่านเอาเอง
โดย: อ้อมกอดของความเหงา วันที่: 20 สิงหาคม 2554 เวลา:18:21:26 น.
5555 พี่อินนี่แฟนตัวจริง... เริ่มอ่านของวีละ 555 หยุดไม่ได้อย่างที่ว่า แวมพ์นี่บทจะถูกใจก็แป๊บเดียวเลยเนอะ แป๊บเดียวก็ลักพาตัวกันเลยทีเดียว เหอะๆ เรื่องบุชจะมีเพิ่มเติมเหรอพี่อิน?
โดย: ~*Sing Praise*~ วันที่: 21 สิงหาคม 2554 เวลา:13:26:26 น.
|
~*Sing Praise*~
Rss Feed Smember ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]
All Blog
Friends Blog
Link |
||||
Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved. |
บอกแล้วว่ายิ่งอ่านยิ่งหยุดไม่ได้ อิ อิ
เพราะทุกปมมันมีให้ติดตามตลอดดด
ยิ่งเล่มหน้าของ วี ยิ่งข้ามช็อตไม่ได้เลย
ชอบมากเวลาวีอยู่กับนางเอกอ่ะ
ยิ่งตอนที่เค้าจะจากกันแล้ววีบอกทุกเรื่องให้นางรู้
ยิ่งแบบ เฮ้ยยยยยย น้ำตาไหลเลยพี่(อาจจะดูเว่อร์ไปนิสสสแต่ตอนอ่านเป็นงั้นจริงๆ อิ อิ)
เล่มวีคือเล่มที่หยิบมาอ่านซ้ำสองรอบอ่ะ
อ่านแล้วทำให้เราเข้าใจวีเพิ่มมากขึ้นเลย