ฉันได้บัตรเชิญเข้าสวนน้ำฟรีจากป่าป๊าตั้งแต่ก่อนคุณแด๊ดกับแม่กลับเมืองไทยอีก จู่ ๆ ป่าป๊าก็เดินตรงรี่เข้ามายื่นซองจดหมายสีขาวปึกหนาประมาณ 0.5 ซม.ให้ฉัน บอกว่าให้ฉันชวนน้องคานิไปว่ายน้ำด้วยกัน หม่าม้าทำทีเสียดายเกิดอยากไปขึ้นมาเมื่ออ่านระเบียบการของโบรชัวร์ที่แนบมา โอเคไปกับหม่าม้าก็ได้ แต่ในใจคิดว่าหม่าม้าจะไปแน่เร้อ....

แต่มีอุปสรรคนานับประการ จนกระทั่งนาทีสุดท้าย เมื่อฉันตรวจดูวันหมดอายุของบัตร พระเจ้าช่วยกล้วยหักมุกเชื่อม บัตรเชิญหมดอายุวันอาทิตย์ที่ 2 นี่แล้ว อย่ากระนั้นเลย ต้องรีบโทรไปจิกน้องคานิ ชวนไปว่ายน้ำกันวันพฤหัสที่ 30 เมื่อรู้แน่ชัดแล้วว่าหม่าม้าทำเป็นกั๊กที่เอาไว้ จริง ๆ ไม่คิดจะไปหรอก

หน้าร้อน ๆ ตับแตกมาป็นเดือน ๆ บทที่มันจะหนาว มันก็หนาวขึ้นมาอย่างไม่มีปี่มีขลุ่ย แล้วจำต้องมาหนาววันที่ฉันจะไปว่ายน้ำในสระกลางแจ้งเสียด้วย

คืนวันพุธเมื่อไปกินข้าวบ้านใหญ่ตามปกติ ป่าป๊าก็เอากระดาษโน็ตมาวาด ๆ อธิบายที่ขึ้นรถบัสของ Yokohama Country Club หน้าสถานีให้ฉัน เป็นรถคันที่ป่าป๊าใช้เวลาไปไดรฟ์กอล์ฟ และออกรอบเสมอ (จริง ๆ สนามอยู่ใกล้บ้านมาก ๆ ขับรถไป 10 นาทีถึง แต่เดินไม่ไหว เพราะมันขึ้นเขา) ป่าป๊าว่าขึ้นฟรี เพราะเป็นบริการของทางสนามกอล์ฟ ป่าป๊าอธิบายเสียยืดยาว พร้อมวาดแผนที่มาอย่างละเอียด ปรากฎว่าที่ขึ้นหาง่ายมาก ๆ และอยู่ใกล้กว่าที่ฉันคิดอีก

นอกจากฉันและน้องคานิแล้ว ยังมีหนุ่ม ๆ สาว ๆ คนอื่นขึ้นอีก ฉันเห็นหนุ่มคนหนึ่งถามคนขับรถว่า

"รถไปสนามไดรฟ์กอล์ฟหรือไม่" ก็แสดงว่าวันธรรมดาอย่างนี้คงมีคนไปไดรฟ์กอล์ฟกันเยอะเหมือนกัน (ยังงง ๆ ว่าไม่ต้องทำงานทำการกันหรืออย่างไร)

ฉันให้น้องคานิช่วยถามคนขับว่ารถคันนี้จะจอดที่Gorden Pool หรือไม่ คนขับบอกว่าจอด แล้วเมื่อถึงจะบอกให้รู้

คลับที่ตั้งสระว่ายน้ำอยู่ตรงข้ามกับสนามไดร์ฟกอล์ฟ ฉันพยายามชะเง้อคอมองดูสนามกอล์ฟที่ป่าป๊าเป็นสมาชิกอยู่ อารามด้วยความไม่เคยไป เฉิ่มคิดเหมาเอาเองว่าสระว่ายน้ำคงจะอยู่ในสนามออกรอบ ประมาณตีกรรเชียงก็คงจะเห็นลูกกอล์ฟลอยไปลอยมา โรแมนติกน่าดู(ไม่มีฉุกคิดเล้ย...ว่า...แบบนั้นมันคงอันตราย ใครจะยอมลอยคอเอาหัวโหม่งรับลูกกอล์ฟล่ะ)

บัตรเชิญที่ฉันได้มาฟรี 2 ใบ ในบรรดาบัตรเชิญที่ไม่ฟรีแต่ลด 500 เยน (อีก 5ใบ)นี้เป็นบัตรเชิญที่ฉันคาดว่าคนที่เป็นสมาชิก Yokohama Country Clubได้รับแจกฟรี (จริงหรือเปล่าก็ไม่รู้ เดาเอา ฮี่ๆๆ) เพราะป่าป๊าได้มาฟรี แต่ส่วนที่ฉันไปลอยคอกับน้องคานินั้นอยู่ในส่วนYokohama Sportsman Clubซึ่งจนบัดนี้ฉันก็ยังไม่ได้ถามป่าป๊าเลยว่ามันเกี่ยวข้องกันยังไง หรือว่ามันจะเป็นเครือเดียวกัน?

ดูในโบรชัวร์แล้ว Garden Pool ฟังดูดี๊ดี...น่าไปจริง ๆ ก้าวแรกที่รถบัสพาเราไปทิ้งไว้หน้าการ์เด้น พูล...ดูกว้างขวางดี เดินเข้าไปสอบถามตรงเคาน์เตอร์ประชาสัมพันธ์ ยื่นบัตรเชิญให้ พนักงานไม่ถามอะไรเลย สงสัยเคยชินแล้วที่ช่วงเชงเม้งแบบนี้บัตรผีชนิดนี้เข้ามาเยอะ

ฉันกับน้องคานิก็เดินตามป้ายอก จนไปถึงห้องล็อกเกอร์ เป็นห้องที่เล็กมาก ๆ เล็กกว่าฟิตเนสที่ฉันเป็นสมาชิกแบบ 1 ต่อ 10 เลยทีเดียว (ทำไมดูโกโรโกโสแบบนี้วะ) หากจะใช้ล็อกเกอร์ต้องหยอดเหรียญ 200 เยนลงไป แล้วเปิดปิดได้รอบเดียว หากเผลอลืมของทิ้งไว้ ก็ต้องหยอดอีก 200 เยน ทำยังกะล็อกเกอร์ตามสถานีรถไฟ

เดินตามทางเดินออกมา เจอลานโล่งแจ้ง เห็นสระว่ายน้ำสีฟ้าใสตัดกับท้องฟ้าที่แสนขะมุกขะมัวด้วยสีเมฆฝน (วันนี้ท้องฟ้าไม่เปิด) แค่นั้นยังไม่พอ สายฝนโปรยปรายเป็นละอองลงมานิด ๆ ด้วย

"จะไหวมั้ยพี่ หนาวเหมือนกันนะเนี่ย" น้องคานิเริ่มขนลุกขนชัน เพราะผอมแห้งแรงน้อยเป็นทุน

พวกเราเดินเลยสระวงกลม(คาดว่าเป็นสระเด็ก)ไป เอาข้าวของไปวางไว้บนเก้าอี้นอน แล้วเดินไปอาบน้ำฝักบัวที่มีไว้ข้างสระ ลมเย็นกรรโชกมาวูบหนึ่ง ทั้งฉันและน้องคานิรีบปีนบันไดลงสระ อืมม...น้ำในสระอุ่นกว่าอากาศข้างนอก หากมากันตอนอาทิตย์ที่ 2 ของเดือนสิงหา คงจะสุขี เพราะอากาศกำลังร้อนเปรี้ยงได้แช่น้ำเย็นสบาย เหมือนขึ้นสวรรค์

ตัวสระใหญ่ทำเป็นรูปคล้าย ๆ เครื่องหมายcomma คือกลม ๆ แล้วมีหางลากลงไป สระใหญ่ทีเดียว เอาเป็นว่าหากจะว่ายตัดกลางสระ ก็คงจะหอบเล็ก ๆ (ปกติฉันจะว่ายสระความยาว 25 เมตร ไป-กลับไม่น้อยกว่า 20 รอบ หากวันไหนอึด ๆ ก็จะว่ายถึง 40 รอบ) ทั้ง ๆ ที่ น่าจะนับได้ว่าตัวเองอึดพอสมควรแล้ว มาเจอสระนี้ที่ไม่มีลู่แบ่ง หาจุดเริ่มต้นจุดปลายทางไม่เจอ ว่ายเบี่ยงเฉียงโย้ชอบกล...สุดท้ายเมื่อน้องคานิเริ่มเต้นฟุตเวิร์คในน้ำ ริมฝีปากเปลี่ยนเป็นสีม่วง จึงชวนกันขึ้น

เด็ก ๆ ยังดำผุดดำว่ายอย่างไม่รู้สึกหนาว เกิดเป็นเด็กก็สนุกแบบนี้ หน้าร้อนก็ทนไหว หน้าหนาวก็ไม่ยี่หระ..ไม่เหมือนคนแก่ ๆ อย่างเรา ๆ

ในโบรชัวร์เขียนไว้ว่ามีร้านอาหารไทยSawasdeeอยู่ในGarden Pool ด้วย มันเป็นร้านอาหารไทยร้านเดียวกับแถวใกล้บ้านฉัน คนละสาขาเท่านั้น ฉันไม่คิดว่าจะขายอาหารไทยในสถานที่แบบนี้ได้มากหรอก

ก่อนจะเดินเข้าตัวอาคารเห็นประตูกระจกใสอยู่ทางซ้ายมือ ลองเปิดเข้าไปดู เป็นสระว่ายน้ำในร่ม แถมมีสระน้ำวน (จากุชชี่) 2 สระ น้ำอุ่นเสียด้วย ยังไม่ทันจะเปลื้องผ้าขนหนูคลุมไหล่ออก เจ้าหน้าที่ก็เดินตรงมาหาเรา

" บัตรเชิญใบนี้สามารถใช้สระว่ายน้ำนี้ได้มั้ยคะ" น้องคานิถามเจ้าหน้าที่

"ขอประทานโทษด้วยค่ะ ต้องสมาชิกเท่านั้นถึงจะมีสิทธิ์ใช้ค่ะ"

แล้วเราก็เดินคอตกกันออกมาจากสระน้ำอุ่นในเรือนกระจก มองเห็นป้ายที่ติดไว้ที่ประตูก่อนเข้าว่า "member Only" ก็ยังจะริอาจเข้าไปผึ่งไออุ่นอีก ห้องอาบน้ำในห้องล็อกเกอร์มีอยู่เพียง 2 ห้องเท่านั้น ฉันกับน้องคานิจึงระเห็จตัวเองออกมาอาบในห้องอาบน้ำแบบประตูบานพับ(เอาน้ำล้าง ๆ เฉย ๆ ไม่ได้ฟอกสบู่) อาบเสร็จก็เข้าไปแต่งตัวในห้องล็อกเกอร์ ใช้ไดร์เป่าผมที่เขียนไว้ 1200 วัตต์ แต่ขอโทษลมเอื่อยมาก....นึกในใจสงสัยมันเป็นห้องที่ทางclubจัดเตรียมไว้ให้คนนอกใช้แน่ ๆ เพราะมันดูอนาถาเหลือเกิน

ไอ้ที่หวังมาดูสนามออกรอบของป่าป๊าก็ไม่ได้เห็น (เพราะอยู่คนละซีก) จะว่ายน้ำให้ฉ่ำปอด ก็สั่นแหง่ก ๆ สุดท้ายก็ไปยืนที่ป้ายรถบัส รอรถมารับไปส่งหน้าสถานี แล้วเดินกลับบ้าน

ช่วงเวลาที่สนุกของวันเห็นจะเป็นตอนที่น้องคานิแวะไปซื้อไก่KFC 4 ชิ้น เฟร้นช์ฟราย 2 ถุง แล้วฉันก็ซื้อโดนัทที่ Mister Donuts 10 ชิ้น เอากลับมากินกันที่บ้านฉันก่อนน้องคานิกลับบ้านไปตอน 3 ทุ่มกว่านั่นแหล่ะ

เมื่อวันเสาร์ไปกินข้าวบ้านใหญ่ตามเคย หม่าม้ารีบถามว่าไปgarden poolเป็นไงบ้าง พอฉันเล่าให้ฟัง ดูหม่าม้าโล่งอกและดีใจที่ตัดสินใจไม่ไปกับฉัน แต่ฉันก็บอกป่าป๊าว่า

"เป็นประสบการณ์ที่ดีค่ะ ขอบคุณมากค่ะป่าป๊า"

*หากจะฝากข้อความ เชิญที่ guest book นะคะ*

mahalo

Create Date : 02 กันยายน 2550
Last Update : 2 กันยายน 2550 18:02:51 น.		0 comments
Counter : 912 Pageviews.
Share Tweet