เมื่อวานนี้เป็นวันอาทิตย์ ตาอ้วนขออนุญาตไปทำงานที่บริษัท ฉันต่อรองว่าทำที่บ้านไม่ได้เหรอ พี่แกว่าขาดเอกสารบางอย่างต้องไปเอาที่บริษัท ฮ่วย...ทำไมไม่หยิบติดมือมาตั้งแต่คืนวันศุกร์เล่าพ่อ

วันเสาร์พี่แกใจดี พาเมียไปช้อปปิ้งซื้อของขวัญอำลาเลี้ยงส่งน้องTokyo Delightที่ห้างTakashimaya (ฉันเป็นตัวแทนพี่ๆเพื่อนๆไปซื้อ) เลยถือโอกาสซื้อของขวัญแต่งงานของน้องแป้งไปด้วยเลย น้องTDใจดีจะช่วยถือไปอังกฤษมอบให้น้องแป้งต่อ วันอาทิตย์ฉันเลยยอมให้ตาอ้วนไปทำงานบริษัทได้ (ต่อให้ไม่ยอม ยังไงพี่แกก็ต้องไปง่ะ ขัดไม่ได้หรอก)

ตื่นมาก็เกือบ 11 โมงแล้ว ตาอ้วนแต่งตัวเตรียมออกจากบ้าน ฉันป็นศรีภรรยาที่แสนประเสริฐมาก พอหาข้าวกินเสร็จ ก็เริ่มจ่อมนั่งหน้าคอมพ์ ดู คือหัตถาครองพิภพอย่างมาราธอนที่สุด (ภายใน 3 วันดูถึงตอนที่ 149 แร้ว คิดดูว่าวันๆไม่ทำอะไรเยย ฮี่ๆๆ) ดูไปดูมาเริ่มมึนหัว ปวดกบาล ก็ไปเอนหลังได้แป๊บนึง ตาอ้วนโทรเข้ามาถามว่าจะให้ซื้ออะไรเข้าบ้าน แหมๆๆ ได้เวลาพอเหมาะพอเจาะ ให้คุณชายไปซื้อผักที่ร้านขายผัก และซื้อนมที่ซุปเปอร์เข้ามาซะเลย ส่วนฉันก็ทำเสียงอ้อนๆหน่อยว่า

ปวดหัวจังเลย นี่กำลังนอนอยู่

อืมๆๆ นอนซะๆ ไม่เป็นไรเดี๋ยวซื้อเข้าไปเอง

แล้วตอนทุ่มกว่าๆ ตาอ้วนก็หอบถุงก๊อปแก๊ปเข้าบ้าน 5 ถุงใหญ่ นอกจากผัก ผลไม้ เนื้อ และนมแล้ว พี่แกยังหอบเอากล่องดูดความชื้นมาด้วยประมาณ เกือบ 20 กล่อง

ฉันก็รีบลุกจากเตียง วิ่งไปรับหน้า รีบเอาผักใส่ตู้เย็น เพราะหน้าตาอ้วนเหนื่อยอิดโรยมากเรย ขืนชักช้าร่ำไรอาจมีโวย แต่เมื่อคืนตาอ้วนน่าร๊าก...ไม่โวยเลย แถมทำอาหารเย็นให้ด้วย พี่แกทำพิซซ่าเกาหลี (chichimi) อร่อยดีเหมือนกัน ฉันก็นอนดูทีวีไป พออ้วนทำเสร็จก็ไปช่วยยกเอามานั่งกินบนเตียงดูทีวีไปกินไป สุขๆๆ

พอกินเสร็จฉันก็ยังนอนพุงอืดอยู่บนเตียงไม่ลุกไปไหน ส่วนตาอ้วนก็เริ่มเก็บกล่องดูดความชื้นเก่าๆทิ้ง แล้วก็แกะกล่องใหม่ออกมาวางตามชั้นในตู้ทั่วบ้าน สักพัก....

ทำไมไม่เอาปลอกหมอนคู่นี้มาใช้อ่ะ หน้าอ้วนเดินถือปลอกหมอนมาหน้าประตูห้องนอนหน้าง้ำเชียว

อ๋อ หม่าม้าเพิ่งให้มาน่ะ รู้สึกว่าสีมันฉูดฉาดไปหน่อย กลัวว่าอ้วนจะไม่ชอบไง จริงๆแอบงก เป็นลูกอีช่างเก็บ

ชอบสิ

เออ..งั้นเอาไว้จะแกะให้อ้วนใช้นะ เวลานอนตาอ้วนหนุนหมอน 2 ใน ส่วนฉันหนุนหมอน 3 ใบ

ก็จริงๆไม่รู้รสนิยมอ้วนน่ะ เห็นไม่ค่อยชอบอะไรลายพร้อย จริงๆฉันกะกั๊กไว้ใช้เองหรอก

...........................................................................

อีกสักพักพี่แกเดินมาใหม่

ทำไมไม่เอารองเท้าแตะคู่นี้มาใช้สักที จะเก็บไปถึงไหน ตาอ้วนชูรองเท้าแตะที่พี่แกซื้อมาให้จากเนเธอร์แลนด์หลายปีที่แล้ว

ฮ่วย...นี่ไปรื้อตู้เสื้อผ้าเค้าทำไม จะหาอะไรเหรอ ฉันหงุดหงิด เพราะตาอ้วนเริ่มขุดกรุสมบัติของฉันออกมาทีละชิ้นๆ

ก็จะเอากล่องดูดความชื้นไปใส่ให้น่ะสิ

ฉันก็นอนหัวเราะกลิ้งไปมาบนเตียง รอดูว่าตาอ้วนจะงัดอะไรจากตู้ฉันขึ้นมาถามอีก ไม่รู้อะไรนั่นน่ะกรุสมบัติฉันเลยหล่ะ ใครให้อะไรมาไม่เคยใช้ จัดยัดใส่ไปในตู้เสื้อผ้าจนหมด จนตู้จะระเบิดอยู่แล้ว แต่สุดท้ายตาอ้วนก็ไม่ได้งัดอะไรมาถามอีก เพราะพี่แกง่วนอยู่กับการเอากล่องดูดความชื้นวางทั่วบ้าน

ฉันมีสวนอยู่ต๊อยนึง จริงๆเรียกว่าสวนไม่ได้หรอก เพราะมันพื้นที่แคบมากๆ แค่วางกระถางต้นไม้ได้นิดหน่อย พื้นที่ระเบียงนี้ก็จะเต็มอยู่แล้ว บ้านฉันมีระเบียงรอบบ้าน (ติดห้องนอน 3 ห้อง และห้องนั่งเล่น 1 ห้อง) ยาวติดต่อกัน แต่ว่ามันแคบมากๆ เนื่องจากเป็นคอนโดสูง (32ชั้น) ระเบียงจึงใช้ประโยชน์ได้เพียงตากผ้า (นิดหน่อย) วางกล่องใส่เครื่องมือทำสวน วางตู้แอร์ (ของ 3 ห้องนอน แอร์ห้องนั่งเล่นเป็นแอร์ฝังที่เพดานติดมากับตอนซื้อคอนโด จึงไม่มีตู้) และกระถางต้นไม้นิดหน่อย

ฉันไม่เคยไปจับต้องกระถางต้นไม้เหล่านี้เลย ทุกอย่างยกให้ตาอ้วนดูแลจนหมด ฉันมีหน้าที่แค่บอกให้ตาอ้วนปลูกพืชผักสวนครัวไทยเท่านั้น ไม้ดอกก็ไม่เอาด้วย เพราะกินไม่ได้ แต่พื้นที่แค่หยิบมือแบบนี้ ไหนเลยจะปลูกผักได้มากเล่า ผักที่ปลูกจึงมีไว้เพื่อเป็นอาหารตาเสียมากกว่า

ตะไคร้ สมัยตอนอยู่บ้านเก่า เอาตะไคร้ลงสวนหน้าบ้าน กอใหญ่ขนาดโอบไม่มิดเลย ใบสูงขึ้นมาถึงอก แต่ตอนนี้แค่ให้มันรอดแต่ละหนาวก็บุญแล้ว ถึงหน้าหนาวทีเหลืองอ๋อย ใบแห้งแก๋งเลย พอเข้าใบไม้ผลิค่อยมีชีวิตชีวาขึ้นมาหน่อย ตะไคร้เป็นพืชที่อึดมาก เอากระถางตั้งไว้ข้างนอกก็ไม่ตาย คอยระวังอย่าให้หิมะหล่นใส่เท่านั้นเอง

แมงลัก ที่รูปฉันเขียนว่าสะระแหน่ จริงๆเพิ่งนึกออกว่าไม่ใช่ แท้ที่จริงแล้วมันคือต้นแมงลักที่เจ๊หลิงให้มาตั้งแต่ปีที่แล้วต่างหาก สงสัยเจ๊หลิงจะจำไม่ได้แล้วด้วยว่าเคยให้มา เจ๊ให้มาเป็นต้นอ่อนที่มีรากติด ตาอ้วนก็จัดแจงเอามาลงดิน ประคบประหงมมันย้ายกระถางเข้ามาไว้ในบ้านตลอดหนาวที่ผ่านมา สรุป ยังรอดคร้าบ...เก่งมั้ยเจ๊

มะกรูดไม่อยากจะพูด เรื่องมันเศร้า มันคือมะกรูดแคระที่ฉันเพาะขึ้นจากเมล็ดเมื่อ 4 ปีกว่าที่แล้ว ทุกวันนี้ก็ยังต้นเล็กลีบเหมือนบอนไซยังไงยังงั้น หน้าหนาวมาทีก็ย้ายเข้ามาในบ้านที ใบก็ร่วงไปเรื่อยๆ แทบจะเป็นต้นตะบองเพชรแน่ะ คือมีแต่หนามคงอยู่ ฮ่า...ใบไม้ผลิปีนี้ใบก็เริ่มแทงขึ้น แต่ลำต้นก็ไม่สูงขึ้นเล้ย

พริก"พริกนี้ท่านได้แต่ใดมา ..." ไม่รู้เหมือนกัน มารู้อีกทีตาอ้วนชี้ให้ดูว่านี่ต้นพริก ใบงี้ขึ้นเป็นพุ่มเขียวปี๋เลย มีดอกสีขาวแซมแระ วันนี้ไปนั่งจ้องมัน ถึงรู้ว่าเม็ดงอกแล้วด้วย เย้ๆๆๆ

ไอวี่ตาอ้วนเพิ่งไปซื้อมาจากshimachu เอามาลงตอนช่วงใบไม้ผลินี่เอง มันช่างแตกยอดได้แตกยอดดี พืชไม้ประดับ ทำไม้มันโตได้โตเอา ผิดกับพืชสวนครัวเสียเหลือเกิน

เฟื่องฟ้า ซื้อมาตั้งแต่ปีที่แล้ว (หรือสองปีก่อนหว่า) ตอนแรกก็ขยันรดน้ำมันดีหรอก แหม..ใบแทงขึ้นงามเชียว ดอกหายโหม้ด คราวนี้พอปลายเดือนกุมภาที่ผ่านมา ก็เลยปล่อยปละมัน ไม่รดน้ำมันเป็นอาทิตย์ๆเลย ปรากฏดอกสีชมพูเข้มจนเกือบม่วงแย้มบานออกมา ตาอ้วนเลยถึงบางอ้อว่าไม่ต้องไปรดน้ำมันบ่อยๆ ปล่อยไว้ตามมีตามเกิดแล้วจะดีเอง

*หากจะฝากข้อความ เชิญที่ ปราศรัย นะคะ*

mahalo

Create Date : 09 มิถุนายน 2551
Last Update : 12 มิถุนายน 2551 23:04:58 น.		0 comments
Counter : 1519 Pageviews.
Share Tweet