เมื่อ 3-4 เดือนก่อน จู่ ๆ ครูSally ส่งเมลมาหาฉันทางมือถือ เพื่อจะขอยืมชุดที่ใส่เต้นฮูล่า+สร้อยคอทำจากเปลือกหอยให้กับนักเรียนใหม่ที่มาสมัครเรียนculture เงื่อนไขคือ หากฉันต้องการจะขาย นักเรียนใหม่ก็จะรับซื้อในราคา 1 หมื่นเยน หากฉันจะให้เช่า ก็จะได้ค่าเช่าราคา 2 พันเยน

อะไรกันเนี่ย! ชุดนี้ฉันตัดมาราคา 2หมื่น5 หรือ 2หมื่น8พันเยน (จำราคาไม่ได้) แล้วฉันใส่เต้นไปไม่ถึง 2 ชั่วโมง เอาไปซักที่ร้านซักแห้งเสียเงินอีก 3 พันเยน แล้วจะให้ขาย 1 หมื่นเยน...ใครจะยอม ฉันนั่งคิด นอนคิด...ทำยังไงดีที่จะปฏิเสธครูแบบบัวไม่ให้ช้ำน้ำไม่ให้ขุ่น เพราะไม่อยากจะขาย และไม่อยากจะให้ยืมด้วย

สุดท้ายก็ปลงตก ฉันโทรไปหาครู บอกครูว่า

This dress has really meant a lot to me. Though I'm not a part of Culture at the moment, I plan to go back there in the near future. I'll lend this dress if you promise to take really really care of it. I don't care to whom you will give this dress. It's you who I trust. I don't want that 2000 yen. I won't lend it for money. It's because you are so special to me...(so I dare not to say no <---แฮ่ะ แฮ่ะ อันนี้ไม่กล้าพูด)etc...etc....

แล้วฉันก็หอบทั้งชุด ทั้งสร้อยไปฝากไว้ที่ครูแซลลี่ ชุดนั้นสะอาดมาก ใส่ไม้แขวนไว้ และหุ้มด้วยพลาสติก แถมที่ชุดยังมีเข็มกลัดซ่อนปลายติดป้ายหราว่าได้นำไปซักแห้งที่ร้านXXX

จากนั้นฉันก็ไม่ได้สนใจอะไรอีกว่าเค้าจะใช้ชุดนี้เต้นแสดงกันวันไหน รู้แต่ว่าเนื่องในงานคริสต์มาส แต่เดือนพฤศจิกายนทั้งเดือนฉันก็ไม่ได้ไปเรียนฮูล่าที่ฟิตเนสอีกเลย จนตาอ้วนไปทำเรื่องขอลาออกให้ฉัน....แล้วฉันก็ฉุกคิดขึ้นมาได้ว่าชุดของฉันยังอยู่ที่ครู ฉันจึงบอกหม่าม้าว่าหากครูใช้ชุดเสร็จแล้ว ให้เอามาคืนฉันด้วย

เมื่อวานนี้(วันพุธ)ฉันไปกินข้าวบ้านใหญ่ตามปกติ หม่าม้าบอกว่าวันพรุ่งนี้(คือวันพฤหัส)คุณชิคาไนจะมากินข้าวกลางวันที่บ้าน พร้อมกับเอาชุดที่ครูยืมไปมาคืน หม่าม้าบอกว่ารู้สึกว่าทางโน้นจะไม่ได้เอาชุดส่งซักให้ แต่ให้เงินมา 2000 เยน(เป็นค่าตอบแทนที่ยืม)

โห...ฉันของขึ้น โกรธมาก...อะไรวะ ตอนยืมไปชุดก็สะอาดเอี่ยมอ่อง พอใช้เสร็จทำไมไม่ซักให้เรียบร้อยก่อนเอามาคืนเจ้าของ แล้วค่าซักแห้งมันราคา 3000 เยน ซึ่งก็หมายถึงฉันต้องควักเงินตัวเอง 1 พันเยน โดยที่ไม่ได้อะไรเลย เนื้อไม่ได้กิน หนังไม่ได้รอง ยังเอากระดูกมาแขวนคออีก

ฉันบ่นๆๆๆ บ่นๆๆๆ บ่นๆๆๆ จนหม่าม้าเกิดอารมณ์

ตอนจะเอาไปให้ยืมก็ไม่เห็นมาปรึกษาสักคำ โอก้าซังน่ะรู้เรื่องที่หลังสุดเสมอ ตอนนี้จะมาพูดอะไรล่ะ หม่าม้าเองก็ไม่อยากจะรับแขกวันพรุ่งนี้ เพราะท่านเพิ่งไปโรงพยาบาลมา เพราะปวดกระเพาะ ทานอะไรไม่ค่อยลง ท่านก็คงคิดว่านี่เพื่อฉัน ท่านถึงต้องนัดเจอคุณชิคาไนเพื่อรับชุดคืน

ออยจัง บางทีเราก็ต้องทำใจ จะเอาอะไรให้ได้ดังใจอย่างที่เราคิดน่ะไม่ได้หรอก ความสัมพันธ์ระหว่างคนมันไม่ง่ายอย่างนั้น ป่าป๊าซึ่งกำลังทำกับข้าวในครัวร้องตะโกนบอกมาเมื่อเห็นศึกครั้งนี้ดูจะไม่หยุดง่าย ๆ

ทั้งป่าป๊า+หม่าม้าเห็นว่าฉันควรจะรับเงิน 2 พันเยนนั้น แล้วให้เรื่องจบไป หากไม่ชอบใจคราวหน้าก็ไม่ต้องให้ยืมอีก พอฉันปรึกษาเรื่องนี้กับตาอ้วนคืนนั้น พี่แกบอกว่าครูทำแบบนี้ไม่ถูก รับปากว่าจะดูแลชุดแล้ว ก็ควรจะรักษาคำพูด พี่อ้วนเป็นฟืนเป็นไฟยิ่งกว่า ถึงขนาดบอกว่าจะโทรไปคุยกับครูให้....

กรี๊ด...ไม่ต้องง่ะ...ครูพูดปะกิตได้เก่ง(ครูเกิดที่อเมริกา และโตที่นั่นจนอายุ 12 ขวบก่อนย้ายกลับญี่ปุ่นตามพ่อแม่)หากจะโทรไปวีนครู ฉันก็ทำเองได้ ไม่ต้องพึ่งตาอ้วนหรอก...แต่ไม่อยากทำน่ะสิ เพราะรักครูง่ะ

หม่าม้า...บางทีเรื่องอาจจะไม่เลวร้ายอย่างที่เราคิดก็ได้นะ ครูอาจจะมีของขวัญเล็ก ๆ น้อย ๆ มาขอบคุณก็ได้ ฉันบอกหม่าม้า พยายามมองโลกในแง่ดี

แต่หม่าม้าไม่เชื่อว่าจะเกิดปาฏิหารย์

วันนี้ฉันจึงไปบ้านหม่าม้าตอนบ่ายโมง คุณชิคาไนมาคนเดียว...หอบเอาถุงกระดาษถุงใหญ่ข้างในใส่ชุดมาให้ฉัน พร้อมกับ แอ่น...แอน...แอ๊นท์....

แยมกระปุกเขื่องจากคุณKoito พร้อมกับคำขอบคุณที่เขียนบนซอง และเงินใส่ซองมา 2 พันเยน

この度は誠にありがとうございました。(Thank you very much for this time.)

แล้วฉันก็ยังได้สร้อยเปลือกหอยเส้นใหม่จากครูแซลลี่อีกด้วย (ครูให้มา 2 เส้น แบ่งกับหม่าม้าคนละเส้น) กรี๊ด.....ดีใจ ชะเอิงเอย...

พร้อมกับการ์ดคริสต์มาสใบจิ๋วเขียนมาขอบคุณเรื่องชุด ครูฉันน่ารักไหมคะ....

เดี๋ยวฉันต้องรีบส่งเมลขอบคุณครูเสียหน่อย...ดีใจซะลิงโลดเลย....

แถมโชคชั้นที่ 3 คุณชิคาไนเพิ่งจะกลับมาจากเที่ยวฮังการี ไปเจอของชิ้นนี้ที่ทำให้เธอนึกถึงฉันขึ้นมาทันที ฉันก็เลยได้ของฝากชิ้นจ้อย แต่มากด้วยคุณค่าทางจิตใจ

เดี๋ยวฉันจะเอาไปแขวนไว้ที่ต้นคริสต์มาสเล็ก ๆ หน้าบ้าน ภาวนาขอให้มีโชค คงไม่ต้องบอกก็รู้ว่าฉันชอบของฝากชิ้นนี้มาก ๆ เลยใช่ไหมคะ

*หากจะฝากข้อความ เชิญที่ guest book นะคะ*

mahalo

Create Date : 20 ธันวาคม 2550
Last Update : 20 ธันวาคม 2550 18:24:21 น.		0 comments
Counter : 1115 Pageviews.
Share Tweet