รัก สาม เศร้า กับศิลปากร
เรื่องนี้อยากดูตั้งแต่เห็นภาพในกระทู้ห้องเฉลิมไทย
ไม่ได้สนใจด้วยซ้ำว่าเนื้อเรื่องจะเป็นอย่างไร
ที่อยากดูก็แค่ว่าเรื่องนี้มีฉากในศิลปากร ตัวเอกของเรื่องเรียนศิลปากร
เหมือนกันกับผม
แม้จะต่างคณะ และต่างวิทยาเขต
เพื่อนมันบอกว่าผมบ้าที่ไปดูหนังด้วยเหตุผลแค่นี้
แต่ผมว่าผมไม่บ้าหรอก
การได้เห็นฉากในมหาวิทยาลัย ทำให้เรื่องราวเก่าๆ ย้อนกลับเข้ามา
ตั้งแต่ครั้งอยู่ปี1 ได้มาไหว้อาจารย์ศิลป
ได้ลุยโคลน เล่นน้ำร่วมกับตุ๊ดตู่ ตอนวันรับน้อง
ดูไปก็ยิ้มไป
แต่เท่าที่นึกได้ ไม่เคยมีรักสามเส้าเกิดกับผมเลยแฮะ
ถ้าไม่ 2 เส้าก็หลายเส้าไปเลย
คนที่เราชอบ มักไม่ชอบเรา
ขณะที่คนที่ชอบเรา เรากลับไม่สนใจ
คิดถึงเชอร์รี่ เภสัช , ส้มโอ เด็กเด๊ก ,แจน อักษร , เจี๊ยบ วิศวะ ,ตา วิทยา
คิดถึง2 สาวปริศนา ที่เกือบทำให้ผมได้ F ชีวเคมี
คิดถึงอาจารย์ที่เคี่ยวเข็ญจนจบ
ผ่านมาหลายปีแล้ว คำที่อาจารย์สอนก่อนจะจบ ยังดังก้องในหัว เหมือนเพิ่งเกิดขึ้นเมื่อวาน
และสุดท้าย ผมก็ได้รู้ว่า
"พรุ่งนี้ก็สายเสียแล้ว"
เป็นคำสอนที่ไม่เคยล้าสมัย และทิ่มแทงหัวใจผมมาตลอด
ผมรักศิลปากร
ขอบคุณศิลปากรที่สอนให้ผมต่อสู้อยู่ในโลกที่โหดร้าย ได้อย่างมีความสุข
ผมเดินออกจากโรงหนังพร้อมกับน้ำตาที่ไหลอาบรอยยิ้ม
พรุ่งนี้ก็สายเสียแล้ว อยากจะทำอะไรก็รีบทำก่อนจะไม่มีโอกาส
ทำแล้วเสียใจ ดีกว่าเสียใจที่ไม่ได้ทำ
คิดขึ้นมาทีไรก็เหมือนมีดาบหมื่นๆเล่มทิ่มแทงหัวใจ
เฮ้อ
การพยายามที่จะมีชีวิตอยู่ต่อไป มันยากกว่าการพยายามที่จะจบชีวิต
ผมชอบอะไรยากๆซะด้วย ^^
สุดท้ายถ้ามีเพื่อนฝูงที่รู้จักกันหลงเข้ามาอ่าน
มันก็คงจะบอกว่า เออ มรึงยังบ้าได้อีก แค่นี้ยังน้อยไป
Create Date : 06 กรกฎาคม 2551 |
|
5 comments |
Last Update : 6 กรกฎาคม 2551 1:16:22 น. |
Counter : 521 Pageviews. |
|
|
|
เอ่อ แต่มีหลายคิดถึงจัง