เหนือฟ้า พาไป@FlywithMoM

รร.ทีบาทะ จ.ตาก (วันแรก)



เพราะ...แววตาใสๆ ยิ้มน่ารัก ของน้องๆ บนดอย ทำให้พวกเราคณะสว. แห่งชมรมปันรักให้น้อง ต้องหอบวัยอันใกล้ ....มาเดินขึ้นดอยกันครั้งในวันที 7-9 เมษายน 2550

ครั้งแรกมาเดือนมกราคม ต้องเดินเท้าขึ้นเขา พร้อมแสงแดดร้อนๆ ไป-กลับ แค่ 14 กม. เอง คราวนี้จะมาเล่นสงกรานต์ พร้อมกับช่วยน้องๆ เค้าทำทางขึ้นห้องเรียน เพราะโรงเรียนของนู๋ อยู่บนเขา เลยต้องทำทางขึ้นโดยเอาปูน (มีคนบริจาคให้จ้า...) มาฉาบก้อนหิน กั้นไม่ให้ทางบันไดขึนห้องเรียนพังตอนหน้าฝน ...

คืนวันที่ 6 เม.ย. ตระเวนรับคณะสว. พร้อมได้น้องใหม่ไฟแรงเป็นสาวม.เกษตรฯ และก็ต้องรีบไปเอาของที่บ้านคุณหนุ่ย ( ลืมเล่าความเป็นมา เป็นไปเป็นมา ของการสร้าง รร.ทีบาทะ บนดอย อ.ท่าสองยางเลย....คือ คุณหนุ่ย (หนุ่มรฟท.) เมื่อหลายปีมาแล้วไปเที่ยวทางเหนือ แล้วเพื่อน ก็บอกว่า มีรร.หนึ่ง อยู่นบดอยบนเขา ต้องเดินเท้าเข้าไปอย่างเดียว ขาดแคลนเรื่องอุปกรณ์การเรียน การสอน ห้องเรียนที่จะเรียนก็เก่าและพัง ...คุณหนุ่ยก็เลยแวะไปดู แล้วเกิดอาการ...มองแววตาใสๆ รอยยิ้มน่ารัก จึงเกิดอยากช่วยน้องให้มีที่เรียนหนังสือ ...คุณหนุ่ย เลยเทียวไปทุกอาทิตย์ ช่วงวันหยุด เพื่อไปช่วยสร้างรร. ให้เด็กๆ ส่วนมากจะไปคนเดียว ทำอย่างนี้มาหลายปีแล้ว ..ณ ตอนที่พวกเราไปตอนแรก รร.ก็สร้างใหม่ด้วยน้ำพักน้ำแรงของคุณหนุ่ย ..ทีนี้เหล่าเพื่อนๆ ชมรมปันรัก ก็ได้รับทราบเรื่องราว จึงติดต่อคุณหนุ่ย ...แล้วก็เกิดโครงการนี้ขึ้นมา...)

รอบสองนี้ มีสมาชิกไปทั้งหมด 6 คน ไปเจอที่ อ.ท่าสองยาง อีก 2 คน...คราวนี้เราไปด้วยจิ๊ปอีกเช่นเคย แต่...คันสีขาวแทน เจ้าของคนเดิม..คือน้องบอม (เค้าชอบรถจิ๊ปมาก.. คุณหนุ่ยบอกว่า..คราวนี้เราไม่ต้องเดินเข้าหรอก เดี๋ยวพาไปเส้นทางรถเข้าถึง เพราะช่วงนี้น้ำน้อย รถจิ๊ปน่าจะเข้าได้ แต่ลุยน้ำหน่อย...(อิอิ...ไม่ต้องเดินไป-กลับ 14 ก.ม.... ) แล้วครั้งนี้ของไม่เยอะ ..เลยให้เจ้าของรถทำเบาะนอนด้านหลังสบายๆ ..(ป้าตา จองคนแรก ตามด้วยน้องหญิง...สองเรา) .ค่อยๆ ไปกัน เช้าพอดีที่แถวๆ ค่ายอพยพชาวพม่า มีด่านตรวจตลอด...แวะเข้าบ้านพักของครูในตลาดเพื่อล้างหน้าล้างตา กินข้าวเช้า ...ที่บ้านพักครูมีกล้วยไม้ป่าเยอะมาก เพราะช่วงทางจ.ตากเนี่ยจะมีไฟป่าแทบทุกปี...กล้วยไม้ก็จะทนไม่ไหวล่วงลงมา..ชาวบ้านเข้าป่าก็จะเก็บกลับมาเลี้ยง (เค้าว่ามาอย่างนั้นอ่ะ...) แล้วก็ไปตลาดเพื่อซื้อเสบียงสำหรับพวกเรา และเด็กๆ บนดอย






แล้วเราก็ไปรับลุงสกนธ์ กะพี่ดอน (ประธานและที่ปรึกษาชมรมปันรัก) นัดกันที่ทางเดินเข้าในรอบแรก....และแล้ว...ก็ได้รับข่าวร้ายว่า...จะเอารถเข้าอีกทางหนึ่ง แต่น้ำหนักบนรถต้องจำกัด เพราะฉะนั้น ..ต้องมีการคัดน้ำหนักของและคน...ที่จะต้องนั่งบนรถ สรุป...มีคนนั่งรถไป 3 คน คือ น้องบอม (คนขับรถ) คุณหนุ่ย (ผู้นำทาง) น้องหญิง (น้ำหนักน้อยสุด) ...อีก 5 คน..เดิน คือ ลุงสกนธ์ (มาครั้งแรก ต้องสำรวจเส้นทาง) พี่ดอน (มาแล้ว...ต้องเดินอีก) พี่มะน้ำ (นี่ก็มาแล้ว...ก็ต้องเดิน) น้องอ๋อ (น้องใหม่...แต่อยากเดิน) ป้าตา (น้ำหนักเกิน..จบ)

ระหว่างทางเดิน ไฟป่ากำลังลุกไหม้ ...เฮ้อ




แต่ยังดีมีพระสงฆ์นักพัฒนา ...มาจำพรรษาอยู่ที่วัดของหมู่บ้าน 1 รูป ท่านเพาะเลี้ยงต้นกล้าไว้ปลูกทดแทน...


ครั้งนี้ออกเดินเวลาสาย...เพราะมัวเข้าตลาดซื้อของ จึงทำให้เดินถึงรร.ทีบาทะ เอาเกือบๆ บ่ายสาม ..แต่ใช้เวลา 4 ชม. เหมือนเคย 3 คนที่มากับรถ มาถึงก่อนเราแล้ว...


เนื่องจากมาถึงกันเกือบบ่ายสามกว่าๆ ....เลยยกยอดทำทางขึ้นรร.ให้น้องๆ ไปพรุ่งนี้แล้วกัน วันนั่งคุยวางแผนงาน รวมทั้งสำรวจรอบๆ รร. ดีกว่า..อุปกรณ์การเรียนการสอน อุปกรณ์สร้างอาคารเรียน ได้จากเพื่อนๆ พี่ๆ ทุกคนที่ทราบข้อมูลแล้วอยากมีส่วนช่วยน้องๆ ให้ได้เรียน



เพลงประจำของกลุ่มโรงเรียนแม่ฟ้าหลวง....ที่น้องๆ ร้องกันประจำ


คืนนี้ พวกเราก็นั่งล้อมวงคุยกับเด็กๆ และพ่อแม่น้องๆ มีเล่นดนตรีและร้องเพลงของชาวดอยด้วย สนุกสนานเฮฮา แล้วสาวๆ ก็ขอเข้านอนก่อน...เพราะมาว เฮ้ย ง่วง...ให้หนุ่มๆ เค้าสนุกกันไป

พรุ่งนี้มาดูการทำงาน...ของเหล่าคณะสว. ว่ามีแฮง...กันป่าว




 

Create Date : 06 พฤศจิกายน 2551
11 comments
Last Update : 8 พฤศจิกายน 2551 23:58:39 น.
Counter : 1098 Pageviews.

 

ป้าตาน้ำใจงามมากๆค่ะ
เด็กๆ คงดีใจสุดๆ เลยนะคะ..
บรรยากาศแบบนี้นึกถึงสมัยที่เรียน
เคยไปจัดงานวันเด็กแข่งกีฬาให้เด็กบนดอยค่ะ แต่ที่แม่ฮากเกี๊ยะ จ.เชียงใหม่
เดินไปหลายกิโลแม้วเลย กว่าจะถึงโรงเรียน
ตอนไปก็เหนื่อย แต่พอกลับมาก็กลายเป็นความทรงจำที่ดีๆ เก็บไว้น่าประทับใจค่ะ

ภาพควันไฟนั่น...ไฟป่าใช่รึป่าวค่ะ

 

โดย: Neilnuch_T 7 พฤศจิกายน 2551 13:04:24 น.  

 

ทำไมวันนี้งานยุ่งจัง ...

ขออภัยหากไม่ได้ไปทักทายทุกๆ คน เน้อ..

เดี๋ยวแวะไป...ช่วงเย็นๆ นะ นะ นะ

 

โดย: เหนือฟ้า พาไป 7 พฤศจิกายน 2551 13:19:09 น.  

 

หวัดดีครับผม

 

โดย: พยัคฆ์ร้ายแห่งคลองบางหลวง 7 พฤศจิกายน 2551 14:22:59 น.  

 

ซึ้งใจในป้าเอ๊ยพี่ตา ณ ททท.

ซาบซึ้งในน้ำพระทัยสมเด็จย่ามากค่ะ

พิมถึงรักการทำงานโครงการหลวงเหลือเกิน

หวังว่าอีกหน่อยเมื่อย้ายไปเชียงใหม่แล้ว คงได้มีโอกาสไปสอนหนังสือ ช่วยเหลือเด็กยากจน และเด็กกำพร้ามากกว่านี้ค่ะ

จะหยุดอีกแล้ว พี่ตาตะลุยทัวร์ไปไหนเปล่าจ๊ะ

 

โดย: ม่านฟ้านาคราช 7 พฤศจิกายน 2551 15:55:44 น.  

 

สวัสดีค่ะ ป้าตาผู้มีน้ำใจงดงาม

เหนื่อยแค่ไหน ป้าตาก้อบ่อยั่นเน๊าะคะ

.........................

เดี๊ยวเสาร์ อาทิตย์ขอออกซิ่งก่อนค่ะ อัพแล้วจะมาเคาะบ้านเรียกป้าตาไปซิ่งด้วยกันนะคะ

 

โดย: nLatte 7 พฤศจิกายน 2551 17:37:28 น.  

 

สวยดีนะป้า บรรยากาศแบบนี้อ่ะชอบมาก ๆ


ปอลิง.ป้าตา วันหยุด 31-4 (หยุดปีใหม่)
ไปดอยภูแว บ้านผมป่าวคับ ที่นอนฟรี เอาแต่ค่ารถกะค่ากินไปก็พอ
เดี๋ยวพาขึ้นภูแว เที่ยยตัวเมืองน่าน
ตอนนี้มี 4 คนแล้วครับ มีแค่ไหนก็ไปแค่นั้นคนเดียวก็ไป

 

โดย: อืม...ครับ เชิญตามสบาย 7 พฤศจิกายน 2551 18:45:22 น.  

 

หน้าผมก็เหมือนกับที่พี่เห็นเมื่อวานเลยครับ

อย่างกับแกะกันมาเยย (จริง ๆ นะ)

 

โดย: พยัคฆ์ร้ายแห่งคลองบางหลวง 8 พฤศจิกายน 2551 12:49:18 น.  

 

วู้...นึกว่าไปเป็นครูดอยอ่ะป้าตา

นึกถึงสมัยเรียนเลยนะ ชอบไปเป็นครูอาสา ครูดอย ร.ร.ตชด. อิอิ เคยร่วมโครงการกะเขาไปแถว ๆ ตาก
และก็อีสาน เด็ก ๆ น่ารักมาก สายตาเขาบอกว่าดีใจเลยหละค่ะ

แหมนอกจากเที่ยวเก่งแล้วยังเป็นนักอาสาพัฒนาอีกนะจ๊ะ
ใจบุญจริง ๆ ป้าตาเนี่ย..


เห็นรถรับส่งแล้ว อยากได้ไปนั่งบ้างจังอ่ะ เคยนั่งเกวียนด้วยหละ จำไม่เคยลืมเลย อิอิ

 

โดย: บ้านดินริมสวน 8 พฤศจิกายน 2551 12:57:56 น.  

 

อ้อออ...ลืม

เรื่องรูป ตอนนี้ไม่ได้ออกไปถ่ายเล้ย..

ฝนพรำมา 2 วันแล้วจ้ะ น้ำจะท่วมเอาสิ
ฟังพยากรณ์แล้ว ได้แต่เดินข้าง ๆ บ้านนิดหน่อย
กล้องคงได้หลับไปอีกหลายวันเลย ไฟมอดกันพอดี

 

โดย: บ้านดินริมสวน 8 พฤศจิกายน 2551 13:05:02 น.  

 

คลิกๆๆ รูปสวยๆน่ารักๆไว้ส่งต่อเพียบ...

มาชมกิจกรรมดี ๆ ต่อจากภาคที่แล้ว
วันนี้มีหลายเวอร์ชั่นเลย
ครบรส เปรี้ยว หวาน มัน เค็มเลยนะพี่ตา

 

โดย: ดอกฝิ่นในสายลมหนาว 8 พฤศจิกายน 2551 14:46:05 น.  

 

สวัสดีค่ะพี่ตา

วันหยุดนี้ทำอะไร ไปไหนเปล่าคะ

แถวบ้านพิม วันนี้ฝนก็ตกทั้งช่วงเย็นเลยค่ะ แต่พิมอยู่ในห้าง ออกมาเริ่มซาแล้ว

ส่วนพรุ่งนี้ พิมต้องไปงานแต่งของเพื่อน
เช้าจรดเย็น แทบทั้งวันเลยค่ะ

ถ้าพิมกลับเชียงใหม่ก็คงสอนหนังสือ หรือช่วยเด็กๆที่ด้อยโอกาสแต่อยู่ในเมืองน่ะค่ะ
มีเด็กตาดำๆของเราเองอยู่บ้านด้วย คงยังไม่สามารถขึ้นดอยแบบนั้นได้ ไว้รอ retire ก่อน จะไปกันทั้งมามี้ แดดดี้เลยค่ะ

อีกหน่อยพี่ตาไปทำกิจกรรมดีดีที่เชียงใหม่ ต้องสะกิดบอกพิมนะคะ

มีความสุขมากๆนะคะ

 

โดย: ม่านฟ้านาคราช 8 พฤศจิกายน 2551 21:28:35 น.  

ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
  *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 


เหนือฟ้า พาไป
Location :


[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 12 คน [?]




เมื่อเธอยังอยู่... ทำไมไม่พูดคำว่ารัก
แต่เมื่อเธอจากไป... ทำไมอยากพูดคำว่ารัก
ทุกทุกวัน ทุกทุกชั่วโมง ทุกทุกนาที ทุกทุกวินาที
ณ เวลานี้ ฉันทำได้เพียงพาเธอไปกับฉันทุกทุกที่
เพราะฉันต้องการอยู่กับเธอ... ตลอดเวลา
...ณ ที่เหนือฟ้า ฉันจะพาเธอไปด้วยกัน...

Color Codes ป้ามด



Group Blog
 
<<
พฤศจิกายน 2551
 1
2345678
9101112131415
16171819202122
23242526272829
30 
 
6 พฤศจิกายน 2551
 
All Blogs
 
Friends' blogs
[Add เหนือฟ้า พาไป's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.