เสียงวิทยุสื่อสาร สั่งว่าใครไหนต้องจอดตรงไหน ทำอะไรกันบ้าง ....แล้วก็ถึงหน้ารีสอร์ท โดยให้รถของน้องๆ ที่ต้องนั่งวีลแชร์ มาจอดด้านหน้าทางเข้าเลย ...มีรถของมหาวิทยาลัยราชภัฏสวนดุสิต สำหรับผู้พิการมาให้ใช้บริการโดยเฉพาะ ...สะดวกจริงๆ 

ด่านต่อมาก็คือ บันไดขึ้นห้องประชุม ซึ่งเราจะพาน้องขึ้น-ลง ตลอดทั้ง 5 วันที่ทำกิจกรรมกันทีเดียว ต้องขอบคุณน้องๆ จาก มหาวิทยาลัยอุบลราชธานี   และ อุเทนถวาย จะเป็นหน่วยยกขึ้น-ลง  รวมทั้งประจำจุดทางลาดชัน บันได ในแต่ตะเส้นทางไปทำกิจกรรม 

เข้ามาในห้องประชุมก็มาฟัง ท่านประธานของมูลนิธิฯ กล่าวรายละเอียดเกี่ยวกับค่าย การทำกิจกรรมแต่ละวัน ซึ่งอาจารย์ และพี่เลี้ยงที่ติดตามน้องๆ มาด้วย ก็จะเข้าร่วมทำกิจกรรมด้วยทุกคน (ตลอดเวลา ต้องมีล่ามภาษามือ ร่วมสื่อสารด้วยตลอด)  

แบ่งกลุ่ม เพื่อจะได้รู้จักเพื่อนใหม่ๆ ทำกิจกรรมร่วมกัน และดูแลซึ่งกันและกันตลอด 5 วันในค่าย โดยมีพี่อาสาเป็นพี่เลี้ยงกลุ่ม ...

พาน้องๆ ไปเดินดูสถานที่ทำกิจกรรมกันก่อน เริ่มจริงๆ ในวันพรุ่งนี้ ...สถานที่ใหญ่และกว้างมากๆ ...

มีทั้งหมด 18 ฐาน ...ซึี่งในแต่ละวัน น้องๆ จะหมุนเวียนแต่ละกลุ่มเข้าฐานทำกิจกรรมกันไป รวมทั้งอาจารย์ ผู้ปกครอง และชาวต่างชาติทั้ง 5 ชาติ ที่จะมาร่วมทำกิจกรรม (บางวันก็จะเปิดฐานสอนด้วย) 

หน่วยยก ของเราประจำอยู่ทุกจุด 

เดินวนให้เหนื่อยกันมาสักพัก ...ก็ไปทานข้าวเย็นร่วมกัน  ซึ่งจะแบ่งให้น้องๆ นั่งตามกลุ่ม และให้ช่วยเหลือกันเอง (น้องปกติจะรับหน้าที่ไป)  ส่วนพี่อาสา นั่งแยกไปทานอีกส่วนหนึ่ง...

น้องเจี๊ยบ ...พยายามที่จะทานข้าวด้วยตัวเอง (น้องมือเท้าจะเกร็งตลอด แต่ตลอด 5 วัน อยากทำกิจกรรมด้วยตัวเองทุกอย่าง สนุกและมีรอยยิ้มตลอดเวลา) 

แต่ถ้าเป็นผู้พิการที่ไม่สามารถทานข้าวเองได้ พี่อาสา ก็จะดูแลกันเอง (ชัชวาลย์ ...จากเดิมเป็นเยาวชนที่มาเข้าค่ายตั้งแต่ครั้งแรก จนครั้งนี้มาเป็นพี่อาสาแล้ว ...คนนี้ก็จะทำกิจกรรมด้วยทุกอย่าง) 

ปล่อยให้น้องไปเข้าห้องพัก อาบน้ำ แล้วมาเข้าห้องประชุมรวมกันอีกครั้งในเวลา 19.00 น. 

อาจารย์ชาญณรงค์ กำลังแนะนำ อาสา (พิเศษ) ที่เคยเป็นเยาวชนมาเข้าค่าย ตั้งแต่ครั้งแรก ..ตอนนี้มาเป็นอาสาแล้ว ...มารู้จัก 2 คนนี้ก่อน 

เทียนทอง หรือน้องเสือ ...มาครั้งแรกจะนอนตลอด ไม่สามารถยืนได้ จับยืนก็จะล้ม หน้าคว่ำตลอด จนอาจารย์ภัทราวดี ..เห็นก็เลยฝึกให้ยืนให้ได้ โรงพยาบาลทำขาสวมที่เข่า (ลองจับเป็นไม้) จนเวลาหลายปี จึงยืนได้ คนนี้ร้องแหล่เก่ง ตอนนี้กำลังฝึกลิเกอยู่  (เคยเล่นละครให้อาจารย์ภัทราวดีด้วย...ตัวหนอนจ๊ะ )

ชัชวาล์ ...ต้องนั่งบนรถวีลแชร์ตลอด  อารมณ์ดี ถ้าถึงเวลาทำกิจกรรมอยากปล่อยให้ลงพื้น จะใช้ตัวลื่นไถลไปด้านหน้าได้เร็วมากๆ ...

แล้วก็มาร้องเพลง เล่นเกมส์ ทำกิจกรรมด้วยกัน ให้เด็กๆ สนุกสนานเต็มที่ ค่ายนี้เปิดโอกาสให้น้องๆ ได้แสดงออกเต็มที่จริงๆ ใครอยากพูดอะไรก็ให้พูด ใครอยากร้อง อยากเต้น ก็ทำเต็มที่   

แล้วได้เวลาต้องเข้านอน ก่อนนอนก็มานั่งสมาธิทำจิตใจให้สงบ 

พี่อาสาก็ต้องทำสมาธิด้วย เหมือนน้องๆ ...

แล้วก็แจกเสื้อให้น้องใส่ 3 ตัว วันละสี ส่วนพี่อาสาก็ได้ 3 ตัวแต่เป็นสีส้มสีเดียว (เห็นสีส้มที่ไหน เรียกใช้ได้จ้า...555) วันสุดท้าย อาจารย์บอกให้ใส่ซ้ำแล้วกัน ...อืม

ส่งน้องเข้านอนแล้ว....พี่อาสา ก็จะได้นั่งฟังอาจารย์สอน ช่วงเวลา 21.00 - 22.00 น. ในแต่ละคืนก็จะเปลี่ยนหัวข้อไปเรื่อย เช่น การให้  ระมัดระวังการทำดี วัคซีนชีวิต 

22.00 - 23.00 น. พี่อาสาก็ต้องประชุมกลุ่มกันต่ออีก สำหรับงานในแต่ละวัน ใครอยู่แผนกไหนก็แยกย้ายกันไปเข้ากลุ่ม ...

แผนกผู้ช่วยวิทยากรประจำแต่ละฐาน  หน่วยยกทั้งหลาย  

23.00 น. โดยประมาณ ก็แยกย้ายกันกลับห้องนอน แต่ทีมงานบางส่วนก็ยังต้องประชุมกันต่อไป ....

ตามชมตอน ๔ เริ่มทำกิจกรรมแล้ว...