โอว งานนี้ป้าตาได้บุญทันตาเห็นเลยเน๊าะคะ

ก้อได้เจอขวัญใจงัยล้า

น้องๆทางนั้นเค้าน่าจะแข็งแรงดีนะคะ ใช้เวลาเดินแค่ 2 ช. เอง อย่างนี้ดีไปอย่าง สุขภาพดีน่ะค่ะ

อิ่มบุญ อิ่มใจ ไปกับพี่ตาด้วยนะคะ

ซาบซึ้งประทับใจมากค่ะ

พิมเคยเดินเท้าไปโรงเรียนตำรวจตระเวนชายแดน 45 นาที ว่าหิน โหดแล้ว แต่ของพี่ตาตั้งเกือบสี่ชั่วโมง
นับถือมากเลยค่ะพี่ตา

วันนั้นพี่คงปลาบปลื้มน่าดูเลยนะ

อ๊ายยย.. เด๋วเข้ามาอ่านอีกทีป้าตา

ตอนนี้ไปช่วยงานและฟังสวดตอนค่ำก่องค่ะ
งานพ่อของพี่เขยอ่ะ .... ฟิวววส์

ไปป์...ซ๊ะม๊ะเท่ห์แม๊ะ


หนูตา...เห็นแล้วอยากไปผูกเปลมั่งเด๊


กลัวแต่ว่า



ตื่งๆๆๆ เกิก เรื่องใหญ่แล้วววว


ป้าแหม๋วไปตื่งในบ้างกาเหรี่ยงงงง

พี่ตาจะบินจริงเหรอ
แต่ก่อนบินนะ
ฝิ่นว่าพี่ตาไปเข้าคอรส์ฝึกบินก่อนดีกว่า
พอได้ปีกแล้ว
ฝิ่นจะบินเป็นเพื่อน
ถ้าไม่มีปีก บินไม่ได้
ผิดกฎหมาย ตำรวจจับค่ะ

หวัดดีตอนเย็นครับ

กินข้าวหรือยัง

ตามมาเล่นกีฬาด้วยคน

อ้อ........ลืมบอกไปว่า ทริปกินที่พิจิตร ไปกัน 4 คนหมดไปเกือบพัน..............

อยู่ตากค่า แต่อยู่คนละอำเภอกับท่าสองยาง

แต่ แฮะๆ ดอยเหมือนกัน

น่าสนุกจัง น้องน่ารักดีค่ะ
แต่ถ้าไปเองคงยอมแพ้ตั้งแต่ 500 เมตรแรก อิอิ
ขอบคุณที่แวะไปเยี่ยมนะคะ

สวัสดีเช้าวันใหม่ค่ะ น้องตา
พี่รัตน์แวะมาเยี่ยม....คืนนี้ฝันดีนะคะ

ทักทายกันยามเช้ากับวันสดใส
และขอบคุณสำหรับน้ำใจไมตรีที่มีให้กันเสมอมา

ปล.หกคะล้มเป็นอย่างไรบ้างพี่ตา
มีใครทายาให้อะยัง
ถ้ายังไม่มี
นู่ฝิ่นทาให้ได้นะค่ะ

ไปไต่เขา สู้ๆ เหนื่อยๆ
พอถึงจุดหมาย หัวใจพองโตแน่เลย
ใช่มั้ยคะ ป้าตา
ดูภาพแล้วรู้สึกแบบนั้นค่ะ
ดีจังเลยนะคะ กิจกรรมดีๆ แบบนี้