เจ็บ ๆ คัน ๆ อย่างที่แม่ว่าไว้เลย ใกล้สองขวบเมื่อไหร่ ไอ้หนูลูกครึ่งเซาธ์แอฟริกันไทย ต้องพูดได้ช้ากว่าใครเพื่อนแน่ ๆ ก็เดี๋ยวจะให้พูดภาษาไทย เดี๋ยวจะให้สปีคอิงลิช เด็กมันก็ต้องสับสนกันมั่งซี่ แต่ถึงกระนั้น นีลก็ฝอยได้ตลอดเวลา โดยที่มีแต่แม่และป้าแหม่มเท่านั้นที่ฟังรู้เรื่อง แปลได้ออก คำคำไหนที่เพิ่งรู้ใหม่ ๆ เธอก็จะใช้บ่อย ๆ ถูกบ้างผิดบ้างก็ไม่เห็นเป็นไร หนูเห่อนี่นา ใช่ไหม บางทีนีลก็จะโมโหกล่องแป้งโดว์ได้ตั้งนาน แม่เห็นนีลกระทืบเท้าชี้ ๆ แล้วบอก "ปิด ปิด ปิด" แม่ - ก็ปิดไงลูก กล่องมันปิดอยู่ ใช่แล้ว นีล - โน่! ปิด! ปิด! ปิด! แม่ - ก็มันปิดอยู่แล้วไง ถ้านีลจะปิด นีลต้องเปิดก่อน นีล - ฮ่า! เปิด! เปิด! เปิด! แม่ - อ๋อ จะเปิด.. หรือเวลาที่ตื่นเต้นกับอะไรสักอย่าง นีลก็จะวิ่งอย่างเร็วจี๋ไปที่อะไรสักอย่างนั้น แล้วก็สะดุดขาตัวเอง ล้มป้าบ (ดีว่าพุงใหญ่ ที่ป้าบนั่นเลยไม่ใช่หน้า หรืออก แต่เป็นพุง) แง ๆ ได้สักพักก็จะหันมาบอกแม่ว่า นีล - โอ๊ย คัน แม่ - ไม่ช่าย! นั่นเจ็บ! (นึกอารมณ์ประมาณตลกคาเฟ่ ที่ต้องมีคนนึงพูดผิด อีกคนคอยตบมุข) นีล - โอ๊ย เจ็บ (ก็ได้วะ) ซึ่งอีกประเดี๋ยวนีลก็จะใช้คำว่าเจ็บให้พร่ำเพรื่อไปหมด อย่างเช่นรำคาญป้ายยี่ห้อตรงหลังคอเสื้อ ก็บอกเจ็บเจ็บ แล้วทำหน้าเจ็บมาก เอารางวัลออสการ์ไปเลย หรือมดกัด เจ็บเจ็บอีกแล้ว แม่สงสารก็ต้องบอกว่าไม่เจ็บหรอกลูก แค่คัน ๆ นะ มาม่าทายาแล้วนะ เดี๋ยวก็หาย เอาแว่นแม่มาใส่ ทำหน้าเครียดเข้ากับแว่นด้วย ไม่กี่วันก่อน นีลป่วยหนัก ป่วยแบบแม่คิดว่าจะต้องนอนโรงพยาบาลกันอีกซะแล้ว และหลังจากที่ไม่ยอมกินยาใด ๆ เลยมาสามวันเต็ม ๆ ก็งอมแงมได้ที่ ชนิดลืมตาแทบไม่ขึ้น คุณหมอลงความเห็นว่าต้องพ่นยาขยายหลอดลม และฉีดยาปฏิชีวนะด้วย ยังดีที่ไม่ต้องแอดมิต การพ่นยาผ่านไปอย่างทุลักทุเล ตอนแรกพยาบาลให้นีลนั่งตักแม่บนเตียง แม่กอดรวบแขนไว้ แม่ก็คอยแต่จะห่วงและใจอ่อน เพราะนีลร้องและดิ้นตลอด จนแขนหลุดออกมากระชากหน้ากากได้ทุกที เลยโดนนางพยาบาลไล่ออกจากหน้าที่ ต้องให้ป้าแหม่มขึ้นมาเอานีลนั่งตักแทน นีลร้องจนหมดแรง หลัง ๆ เลยไม่ดิ้นแล้ว ได้แต่ครางว่า "มาม้า มาม้า มาม้า.." ทีนี้ก็ถึงเวลาฉีดยา พยาบาลเดินเข้ามารุมเตียงอีกสามคน มีหัวหน้าจัดแบ่งหน้าที่ เอ้า คุณแม่จับหัว คุณป้าจับแขน พยาบาลสองคนจับขา อีกคนเป็นคนฉีด แม่คอยคุยไม่ให้นีลเสียขวัญ แต่นีลคงรู้ เพราะเริ่มตัวเกร็งอีก คุณพยาบาลไม่รีรอ จับต้นขาปุ๊บ แทงปั๊บ แป๊บเดียวเสร็จ นีลร้องไห้เสียงดัง แม่ก็ใจหาย บอกลูกไม่เป็นไรแล้วนะ ไม่เป็นไร พอนีลพูดได้ก็บอกแม่ว่า "โอย คัน" โถ แม่หัวเราะก๊ากทั้งน้ำตาเลยลูก.   Create Date : 09 กรกฎาคม 2548 10 comments Last Update : 9 กรกฎาคม 2548 22:57:56 น. Counter : 796 Pageviews. Share Tweet

โดย: rebel - ไม่ได้ล็อกอิน IP: 202.183.157.154 9 กรกฎาคม 2548 23:29:30 น.

ฮาจริงๆเลย ลูกคนนี้ น่ารักมากๆ ถ้าถ่ายวีดีโอไว้ได้ก็คงดีนะคะ   โดย: mungkood 9 กรกฎาคม 2548 23:50:14 น.

ความสุขในความเศร้าแบบคนมีลูก...เป็นอย่างนี้นี่เองนะคะ   โดย: เพื่อนหนู จ. IP: 202.57.140.81 12 กรกฎาคม 2548 15:15:23 น.

55555 น่ารักมากๆ   โดย: a_kookai IP: 221.128.74.62 15 กรกฎาคม 2548 17:43:17 น.

เดี๋ยวซัก 3 ขวบจะมันส์ๆ เจ็บๆ คันๆ มากกว่านี้อีกคุณอียอร์ คิคิคิ พูดมาแต่ละอย่าง ทั้งอึ้งทั้งขำ ดุก็ไม่ได้ซะด้วย เด็กสมัยนี้เค้ามีความคิดเป็นของตัวเองจริงจริ๊งงง   โดย: sunnine 21 กรกฎาคม 2548 15:35:59 น.

"อย่างที่แม่ว่าไว้เลย ใกล้สองขวบเมื่อไหร่ ไอ้หนูลูกครึ่งเซาธ์แอฟริกันไทย..." ขอถามว่า แม่ นี่ แม่ไอ้หนู หรือแม่ของแม่ไอ้หนู คะ   โดย: เปียดื้อ IP: 61.90.81.209 21 กรกฎาคม 2548 23:45:27 น.

ฮั่นแน้ มีแซว ๆ แม่ของไอ้หนูสิจ๊ะ แม่ของแม่ไอ้หนูน่ะ เห็นมันเป็นเทวดา อะไร ๆ หลานยายก็เก่งไปโม้ด .. อิอิ คุณ sunnine ไม่อยากคิดถึงตอนสามขวบเลย แม่มันต้องตายแน่ ๆ ฮือ...   โดย: Eeyore 22 กรกฎาคม 2548 21:19:01 น.

ขอคุยด้วยคนค่ะ เห็นคุณอียอร์ในเว็บพี่แก้วบ่อย ๆ พอดีตามลิงค์ช่วยคุณเก๋มาค่ะ จะมาบอกว่าพอจะใกล้สี่ขวบอย่างลูกสาวพี่จะยิ่งปวดหัว ขึ้นไปอกค่ะ วัยต่อต้าน(แม่ )อย่างเด่นชัด แม่พูดอะไรเธอไม่ฟัง ต้องให้แม่งอนก่อนเธอถึงจะมาง้อและพอจะฟังบ้าง ปวดหัวกว่าเดิม ๆ ค่ะ อ้อ ลูกสาวพี่ชื่อคล้าย ๆ น้องนีล เลยค่ะ ของพี่ชื่อ นีร ค่ะ   โดย: อ้อย IP: 161.246.1.33 27 กรกฎาคม 2548 16:05:08 น.

พี่อ้อยคะ น้องนีร ชื่อเก๋และสวยจังเลยค่ะ แปลว่าอะไรคะ ชื่อเจ้านีลเนี่ย ตั้งตามคุณอาค่ะ พอดีคุณอาเสียไปแล้ว เลยนำชื่อมาใช้ ชื่อสะกดว่า Neill ค่ะ เวลาใครถามว่าสะกดยังไง ก็บอกว่า as in Eugene O'Neill ไงคะ อิอิ นี่ก็ว่าจะหัดงอนลูกไว้ก่อนค่ะ ลูกจะได้หัดมาง้อไว้แต่เนิ่น ๆ   โดย: ยอร์ IP: 210.213.53.78 29 กรกฎาคม 2548 21:45:25 น.

พี่เปิดตำราตั้งชื่อลูกค่ะ นีร แปลว่าน้ำ ชื่อจริงชื่อนีรา มาจากคำเดียวกัน ตอนแรกก็ไม่อยากจะให้ชื่อเล่นแบบนี้ เพราะกลัวจะมีคนบ่นว่าอ่านยาก แต่พ่อเค้าเชียร์ ก็เลยเอาก็เอา นี่ครูประจำชั้นใหม่ของลูก ก็เรียกไม่สะดวกปาก เลยเรียกชื่อเต็มเอา (ทั้ง ๆ ที่ถ้าเขียน นีล ก็รู้ว่าอ่านว่า นีน กันนะคะ) ของพี่เป็นลูกสาวด้วยมังคะก็ทะเลาะกันบ่อย ง้อกันบ่ยอ โดยเฉพาะช่วงปีนี้(เค้า 3 ขวบ 10 เดือนค่ะ) ตำราว่าจะมีช่วงที่ต่อต้านแม่ แล้วก็จริง ๆ เรื่องเดียวกัน แม่สั่ง ไม่ทำ แต่ถ้าพ่อสั่งได้เลย แม่บ่น แม่ดุ เดินไปอ้อนพ่อ ..พ่อ พ่อ แม่อ้อยแกล้ง เลยต้องหัดนับ 1..10 เอาไว้สะกดใจตัวเองไม่ให้ว๊ากอยู่ บ่อย ๆ เลยค่ะ   โดย: อ้อย IP: 161.246.1.32 4 สิงหาคม 2548 15:30:08 น.