BlogGang.com : : Eeyore : วิทยาศาสตร์ ไม่ประหลาดแต่ซึ้ง

วิทยาศาสตร์ ไม่ประหลาดแต่ซึ้ง

เคยอ่านเจอว่า การตั้งครรภ์นั้นทำให้สายตา (ของแม่) เสื่อมลง
ที่เสื่อมนี้ก็มักจะเสื่อมแล้วเสื่อมเลยเสียด้วย
ไม่ใช่ว่าคลอดลูกแล้วก็จะหายดีเหมือนเดิม

จำไม่ได้ว่าที่อ่านเจอนั้นอยู่ในหนังสือเล่มไหน
หรือมีข้อยืนยันทางวิทยาศาสตร์อย่างไร
แต่ก็สงสัยว่าอาจจะจริง เพราะก็ออกจะป้ำ ๆ เป๋อ ๆ ขนาดนี้
เรื่องจับอะไร (ที่ไม่ใช่ลูก) แล้วตกหล่นแตกกระจาย เป็นคล้าย ๆ กิจวัตรประจำวัน
เดินเตะขอบโต๊ะ หน้าแข้งเขียวช้ำ ก็เป็นเรื่องธรรมชาติ

อันนั้นเราไม่แปลกใจ

แต่ในทางกลับกัน (เอ๊ะ.. หรือจะพูดว่าเพราะฉะนั้น?)
ตั้งแต่ตั้งครรภ์ เรากลับสังเกตเห็น
และชื่นชมสิ่งที่เรารับรู้ผ่านประสาทสัมผัสได้มากขึ้นกว่าเดิม
แม้ว่าสิ่งนั้นจะเล็กน้อยแค่ไหนก็ตาม

อ่านมาจากที่หนึ่ง (สักแห่งนั่นแหละ)
ว่าเสียงร้องไห้ของลูกมีผลโดยตรงกับหัวใจแม่
นักวิทยาศาสตร์เขาจับได้ว่าในวินาทีที่ลูกร้อง
หัวใจของแม่จะเต้นรัวขึ้นทันที
ขณะที่ของคนอื่น ๆ จะเฉย ๆ
(หรืออาจผิดจังหวะนิดหน่อยเพราะรำคาญ.. ฮา)

อันนี้เรายืนยันจากประสบการณ์ได้ว่าจริงที่สุด

* * *

บางเรื่อง แม้วิทยาศาสตร์จะไม่มาพิสูจน์ เราก็พอรู้ได้
บางครั้ง วิทยาศาสตร์ว่าไว้อย่างหนึ่ง เรากลับรู้สึกอีกอย่าง ก็ไม่เห็นจะเป็นไร

เคยคิดว่าการเลี้ยงลูกน่าจะเป็นเหมือนซื้อเครื่องเล่นดีวีดี
คือมาพร้อมหนังสือคู่มือ
ผิดพลาดประการใดก็พลิกหน้าหนังสือดูว่าต้องแก้ที่ตรงไหน
แต่จริง ๆ แล้วไม่ใช่เลย

ไม่มีเด็กคนไหนเหมือนกันทุกประการ แม้กระทั่งฝาแฝด
ไม่มีคู่มือไหนใช้ได้กับเด็กทุกคน
เพราะต่างก็ผลิตออกมาต่างถิ่นต่างเวลา ต่างวัตถุดิบด้วยกันทั้งนั้น

คงต้องใช้ trial and error กันเรื่อยไป
เพราะถึงแม่ถามยายก็ไม่แน่ว่าจะได้คำตอบที่ถูก
หึหึ
...

ยังไงก็ทน ๆ กันต่อไปแล้วกันนะคะลูก.