|
| 1 | 2 | 3 | 4 | 5 |
6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 |
13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 |
20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 |
27 | 28 | |
|
|
|
|
|
|
|
รักวัวให้ผูก รักลูกให้กอด
เป็นความกังวลฝังลึกตั้งแต่ยังไม่มีลูก กลัวจะเลี้ยงมันแล้วเสียคน ยิ่งเห็นลูกใครดื้อ ๆ ซน ๆ แล้วยิ่งกลัว เพราะเคยแอบนินทาในใจไว้ไม่น้อย กลัวตัวเองก็จะทำได้ไม่ดีไปกว่าเขาหรอก
หลัง ๆ แค่หวังว่าโตขึ้นมันไม่ไปติดยาก็เอาแล้ว
การสร้างยานอวกาศนั้นเป็นศาสตร์และศิลป์อย่างไร การเลี้ยงเด็กซักคนให้เติบโตแข็งแรง เป็นคนดี และมีความสุข ก็เป็นการผสมศาสตร์และศิลป์ให้ลงตัวเยี่ยงนั้น หรืออาจจะยิ่งกว่าด้วยซ้ำ
แล้วแม่จะทำได้หรือนี่...
นีลกำลังเริ่มกบฏ เพราะเข้าขวบห้าเดือนแล้ว จำอะไรได้มาก เมื่อก่อนถ้าจะไม่ให้ทำอะไร จะใช้วิธีเบี่ยงเบนความสนใจ หาอะไรใหม่ ๆ มาให้แทน จะได้ยอมทิ้งสิ่งที่กำลังทำอยู่ แต่เดี๋ยวนี้ไม่ได้เพราะจำได้หมดว่าอยากได้อะไรบ้าง
เมื่อตอนบ่ายให้เล่นรดน้ำต้นไม้ด้วยสายยาง พ่อคุณก็เล่นจนเปียกโชกไปหมด ต้องถอดเสื้อผ้าให้ ปล่อยให้เล่นได้สัก 15 นาทีก็กลัวจะเป็นหวัดไปซะก่อน เลยจะให้เลิก โอย ทีนี้เป็นน้ำหูน้ำตาขึ้นมาทันที ร้องแบบเอาจริงเอาจังมาก จูงมือพาเข้าบ้านด้วยกันก็ไม่ยอม ขืนตัวจนจะไปกองกับพื้น
ไม่ยอมนีลหรอกคราวนี้ แม่ตั้งใจจะเป็นแม่ที่ดี อะไรที่เกินไปก็จะไม่ตามใจแล้ว เซ็ทหน้าใหม่ ทำเป็นไม่สนใจ แล้วบอกนีลว่า บ๊ายบาย.. มาม่าไปรอในบ้านละนะ แล้วหันหลังกลับ ไปยืนรอในบ้านจริง ๆ แต่ยังมองเห็นผ่านประตูมุ้งลวด เจ้านีลก็เรียกมาม่า..มาม่า.. แล้วร้องไห้ไปด้วย ตอนนี้เริ่มมีสะอื้น คนทำงานบ้านอยากจะเข้าไปอุ้มมาก แต่ต้องบอกว่าอย่าเข้าไป ให้เดินออกไปเลย
งานนี้ไม่สนุกเลย รู้สึกตัวว่าใจร้าย สงสารลูกมาก แต่ต่อหน้าต้องคอยพูดเย็น ๆ คอยบอกว่ามาเถอะ มาม่ารออยู่ ต้องรอให้เขาเข้ามาเอง เราต้องไม่โกรธ ไม่ขึ้นเสียง ไม่บังคับ ค่อย ๆ ชวนไป เดี๋ยวก็เข้ามา
ทุกก้าวที่นีลเดินเข้ามาใกล้ แม่บอกให้รู้ว่านีลเก่งจัง เก่งมากเลย เลิกเล่นเองได้ ก่อนถึงก้าวสุดท้าย นีลทิ้งสายยางแล้วโผเข้ามากอด แม่ก็อยากร้องไห้ ได้แต่กอดนีลแน่น ๆ กอดให้อุ่น แล้วบอกนีลว่ามาม่าภูมิใจจังเลยลูก มาม่ารักที่สุดเลย
ยกนี้เราชนะกันทั้งคู่ แต่จะมีอีกกี่ครั้งที่เราจะแพ้ เพราะแม่รู้ว่า บางทีแม่ก็ท้อ แล้วบางทีนั้นเราก็ต้องมานั่งร้องไห้ข้างกัน
แต่บางทีอื่น เราก็ขำกันจนได้หัวเราะกลิ้ง และอยู่ดี ๆ นีลก็เดินเข้ามาจูบแม่ที่หน้าผาก..
Good times, bad times, give me some of that..
Create Date : 23 กุมภาพันธ์ 2548 |
Last Update : 23 กุมภาพันธ์ 2548 21:17:18 น. |
|
9 comments
|
Counter : 1155 Pageviews. |
|
|
|
โดย: แม่แอมเบอร์ วันที่: 23 กุมภาพันธ์ 2548 เวลา:19:59:34 น. |
|
|
|
โดย: Eeyore วันที่: 23 กุมภาพันธ์ 2548 เวลา:21:10:53 น. |
|
|
|
โดย: ดาหาจิ IP: 203.172.51.6 วันที่: 23 กุมภาพันธ์ 2548 เวลา:22:52:45 น. |
|
|
|
โดย: ตี๋265 วันที่: 23 กุมภาพันธ์ 2548 เวลา:23:01:28 น. |
|
|
|
โดย: prncess วันที่: 23 กุมภาพันธ์ 2548 เวลา:23:08:25 น. |
|
|
|
โดย: เอกเอง IP: 202.57.143.124 วันที่: 1 มีนาคม 2548 เวลา:11:39:51 น. |
|
|
|
โดย: mufc` (ดช.ภูผา ) วันที่: 1 มีนาคม 2548 เวลา:22:16:12 น. |
|
|
|
โดย: Eeyore วันที่: 2 มีนาคม 2548 เวลา:13:09:15 น. |
|
|
|
โดย: หยดน้ำ ;) (หยดน้ำ ;) ) วันที่: 2 มีนาคม 2548 เวลา:16:52:35 น. |
|
|
|
|
|
|
|
เราเองก็ฝันอยากจะมีลูกกับเค้าสักวัน (แต่ยังหาคุณพ่อไม่ได้เลย แหะๆ) อยากเป็นแม่ที่ดีของลูก กลัวเหมือนกันว่าจะไม่ดีพอ แต่ว่าไม่มีสูตรสำเร็จของแม่ที่ดี และก็ไม่มีแม่คนไหนที่ไม่เคยทำอะไรพลาดเลย
พยายามเข้าค่ะคุณแม่ สู้ๆ