Keeping the Dream Alive 2
(ความเดิมตอนที่แล้ว -- โปรดกลับไปอ่านตอนที่แล้ว)
เรื่องของเรื่องก็คือพยายามเขียนบล็อกวันนี้มาเป็นครั้งที่สามแล้ว ตอนแรกมันเป็นครึ่งหลังของบล็อกเมื่อวาน แต่เห็นว่ามันยาวไป เลยยกไว้วันนี้ เขียนครั้งแรกจวนจบก็พอดีทรูตัด ต่อเข้าไปใหม่แล้วมันดันเปลี่ยนเป็นเว็บเพจทรู ก็เลยหายไปหมด ไอ้ที่เขียนกำลังจะเสร็จ เช้านี้มาเขียนใหม่ อาการเดียวกันเปี๊ยบเลย
Shame on you if you fool me once, shame on me if you fool me twice..
เฮ้อ....
อยากเขียนให้เสร็จภายในวันนี้ด้วย มันจะได้ดูต่อกันดี มีเวลาอีก 40 นาทีจะเที่ยงคืน.. ทันไหม ทันไหม
เอ้า เข้าเรื่องดีกว่า
ได้ฟัง Keeping the Dream Alive ครั้งแรกเมื่อสัก 15 ปีก่อน ตอนนั้นยังเป็นสาวใสวัยเอ๊าะ หนังฝรั่งที่นิยมกันก็เป็นหนังวัยรุ่นแบบ John Hughes จำกันได้ไหม ที่มีพี่ จอห์น คูแส็ค ท่านยืนชูวิทยุง้อสาวนั่นไง ถึงตอนนี้ก็จัดได้ว่าเป็นหนัง cult แห่งยุค 80's ไปแล้ว
เพลงของเราปรากฏมาตอนท้าย ๆ เรื่อง แต่เป็นเพลงที่ฟังครั้งแรกก็จำได้ทันที ฟังครั้งแรกก็อยากรู้ว่าเนื้อเพลงเต็ม ๆ มันเป็นยังไง ทำไมทั้งดนตรี ทั้งท่วงทำนอง ทั้งความหมายคำร้อง มันช่างเต็มอิ่ม และปลุกหัวใจให้พร้อมสู้ได้ขนาดนี้ เป็นบทสรุปที่ดีเหลือเกินสำหรับหนังสักเรื่อง
เพลงนี้ไม่ธรรมดา
Keeping the Dream Alive ปรากฏอยู่ในอัลบั้ม Fantasy ปี 1988 ถือเป็นอัลบั้มภาษาอังกฤษชุดแรก และชุดเดียว ของวง Freiheit (แปลว่า Freedom) ซึ่งถึงแม้จะโด่งดังในเยอรมนีเพียงใด ก็ไม่อาจประสบความสำเร็จในระดับนานาชาติ
จนกระทั่ง Keeping the Dream Alive -- ซึ่งได้ London Symphony Orchestra มาเล่นสนับสนุนให้ -- ได้เข้าไปประกอบใน Say Anything Freiheit จึงได้ชื่อว่า เป็น One-hit Wonder กับเขาเหมือนกัน
แต่ก่อนหน้านั้น Freiheit ทำเพลงออกมาแล้ว 6 ชุด ในช่วงเวลา 6 ปี นักวิจารณ์ยอมรับนับถือว่าเป็น ยูโร-ป๊อป ที่โดดเด่น เห็นได้ชัดว่าพวกเขาไม่ระย่อต่อความล้มเหลวนอกประเทศ เพราะหลังจาก Fantasy ก็ยังทำอัลบั้มออกมาอีก 6 ชุด ในช่วงเวลา 6 ปีเช่นกัน มีรวมเพลงฮิตอยู่ 1 อัลบั้มด้วย
ครั้งล่าสุดที่ได้ยิน Keeping the Dream Alive คือเมื่อวานนี้เอง
American Idol 4 กำลังเข้าสู่รอบรองสุดท้าย เป็นรอบที่สำคัญ เพราะผู้ผ่านเข้าไปในรอบนี้จะเป็นไทแก่ตัวเอง นั่นคือไม่ถูกตัดสินชะตาโดย ไซม่อน, พอลล่า, และ แรนดี้ อีกแล้ว (แม้จะยังต้องโดนวิจารณ์อย่างหนักแน่นอน) แต่อเมริกาจะเป็นผู้ลงความเห็นจากการโหวตเอง
จากแสน ๆ คนที่มาสมัครตั้งแต่รอบแรก ถึงตอนนี้ เหลือพื้นที่ให้เพียงแค่ 24 คน หลายคนที่ตกรอบก็ร้องห่มร้องไห้ บางคนเดือดดาลว่าทำไมนะ ทำไม ขอแค่ผ่านไปให้อเมริกาตัดสินใจยังไม่ได้อีกหรือ
ตอนใกล้จบรายการ ทั้งเสียงหัวเราะ และคราบน้ำตา จากคนเป็นแสน เขาเล่าเรื่องโดยร้อยเรียงต่อกัน ด้วยเพลงนี้ Keeping the Dream Alive..
"The hopes we had were much too high Way out of reach but we have to try No need to hide no need to run 'Cause all the answers come one by one The game will never be over Because we're keeping the dream alive ..."
ผิดหวังแต่ยังไม่แพ้ ถ้าใจยังสู้ เกมก็ยังไม่สิ้นสุด เป็นบทสรุปที่ดีไม่ใช่หรือ?
Create Date : 20 กุมภาพันธ์ 2548 |
|
4 comments |
Last Update : 20 กุมภาพันธ์ 2548 14:27:59 น. |
Counter : 1127 Pageviews. |
|
|
|
อิอิอิ ชื่นชมตัวเอง
สามารถทำตามอินสตรัคชั่นที่น้องยอร์ให้ไว้ถูกต้อง
ปกติทำไม่ได้หรอก