....เมื่อดุหยงหลงพลัดจากผืนถิ่น
...ออกสู่สินธุ์ผืนมหาสมุทรใหญ่
...ได้แต่ล่องลอยท่องทะเลไกล
...หวังได้พบถิ่นผืนใหม่ที่แสนงาม....
|
|||||||||||||
ก่อนจุมพิตหอมเอยบุษบา  ช่างสุขใจเหลือเกินเป็นเพลินเช้า ได้ชวนกันสองเราเอารถถีบ ฉันคนปั่นเธอคนซ้อนไม่ร้อนรีบ เกี่ยวเก็บคีบสุขไว้ตามรายทาง แวะลงสูดหายใจตรงไหล่เขา สดชื่นกันสองเราคราวก้าวย่าง จูงมือกันหันมองละอองบาง ละมุนหมอกหยอกกันบ้างพอบางเบา เห็นท้องทุ่งรุ่งระวีมีสีสด แปลงไม้ดอกยาวจรดสุดทิวเขา เร่งบานกลีบรีบบานขานแสงเช้า คงเร่งคลายความเหงาจากเมื่อคืน เธอก้มเด็ดดอกดอมไม้หอมดอก กระซิบบอกอะไรหนาท่าระรื่น ฉันลอบมองลองใกล้กระเถิบยืน กลับหันศอกออกยื่นถ้าขืนมา  คงเอ่ยปากฝากใจใครคนหนึ่ง เปรียบเขาซึ่งหมายมาดปรารถนา ก่อนจุมพิตหอมเอยบุษบา แอบเห็นเธอยิ้มร่าเหลือบตามอง ก่อนมีบ้างคราวบึ้งเราตึงรัก ต่างก็ปัดไสผลักระแหงระหอง เธองอนฉันงอนตอบชอบทดลอง ใครจะครองใจแข็งงอนแข่งกัน ริปลูกรักถักร้อยอย่าคอยเร้น แต่ปลูกเล่นปลูกทิ้งอย่าเชียวนั่น แรกช่วยเพาะพรวนขยันเนิ่นนานวัน พันธุ์รักนั้นแพร่ขยายสยายงาม จึงฉุกคิดผิดนักจำจักง้อ ส่งสายตาวอนขอเธอร้องห้าม แสนเจ็บแปลบแสบทรวงอยู่ช่วงยาม เธอกลับถามไหนล่ะยิ้มไม่เห็นมี  เห็นผีเสื้อครองคู่ดูสินั่น บินยั่วเย้าเคล้ากันสุดหรรษา แม้ไร้เสียงออดอ้อนให้ยินมา และไร้สีหน้าสมอารมณ์ใด กลับได้รับรับรู้ความรู้สึก ความรักลึกลึกยิ่ง"คุณว่าจริงไหม?" ไม่ต้องมอบปลอบปลอมมาย้อมใจ ไม่ต้องการยิ้มใดคราวสบตา เย็นลมไล้โลมลูบมาวูบหนึ่ง พาลทำฉันนึกถึงในวันหน้า หากรักร้อนอ่อนลมไม่ห่มมา เราจะแก้ปัญหากันอย่างไร จะร้อยไว้โซ่คล้องทองทั้งเส้น กลับจะเป็นบ่วงบาศยิ่งพลาดไหม แค่คล้องรักไม่ยักคล้องด้วยสองใจ กลับคิดใช้เส้นทองคล้องบังคับ  แล้วชวนกันหย่อนก้นใต้ต้นไม้ แสงรำไรลอดใบไหวขยับ เป็นเส้นส่องร่องกะพริบดูยิบยับ สวยสอดรับกับเช้าเช้า ดูเข้ากัน ฉันเขยิบใกล้เธอเธอกระถด จะคว้ามือ เธอหดไม่ให้ฉัน ไม่ยอมเผลอเธอรีบปัด พัลวัน ก่อนจะหันหลังให้ไม่หันมา ฉันทำชี้ นี่ดูนก "ตลกแล้ว" โน่นแน่ะแมวลายเสือ "เชื่อก็บ้า" งูตัวใหญ่"ไหว้ซะอย่าชักช้า" อ๊ะ!นั่นหมาหน้าทู่ "นี่แน่ะ!อย่าอยู่เลย" เธอทุบค้อนกลับมาช่างน่ารัก วันแรกครั้งรู้จักฉันเฉยเฉย แต่ทำไปทำมาท่าไหนเอย ตกหลุมรักยากเงยติดหล่มตม  ก่อนพากันเดินกลับ ท่าอ้อนออด คว้าเอวคอดกอดแนบแบบคู่สม ได้ดอกไม้กำใหญ่ไปชื่นชม ฉวยรถปั่นรับลมตลอดทาง สายไปหน่อยแดดแรงหมายแซงปั่น เธอกอดฉันปั่นฉิวผมปลิวหาง ช่อดอกรักบานจัดถูกจัดวาง ในที่ว่างกลางร่อง ใจสองเรา มีเรื่องไหนให้ทำมักทำคู่ กางแปลงหรูบ้านนาติดป่าเขา ก็นัดแนะแวะรับจับเสื่อเอา ไปอยู่เฝ้าก่อนฉายไม่อายใคร บทจะกินกินแบ่งไม่แย่งดอก แต่เรื่องเงินฉันออกเธอบอกไว้ สม่ำเสมอแบบนี้ทุกทีไป หามีไม่จะผิดใจในสักครั้ง  ฉันปั่นไปให้ระวังอย่างยิ่งยวด ถนนกรวดขรุขระกระเทือนนั่ง เธอกอดแน่นแขนรอบฉันชอบจัง จะไม่ให้พลาดพลั้งฉันตั้งใจ วางใจเถิดแต่แรกที่ได้พบ ขอประคบเราสองประคองให้ จะหนักหนาสาหัสสักปานใด ฉันปกปักรักไหวใช่ว่ายอ ระยะทางห่างไกลยังไกลก้าว สาวเท้ายาวคนก้าวสั้นทันไหมหนอ แม้ปั่นถีบรีบได้ยังไม่พอ เจอะหลุมบ่อล่อขวางจะยังไง แม้รักคู่ชู้ชื่นระรื่นบอก ปัจจัยนอกหลอกไว้จะไหวไหม ต้องคอยหลบหลีกเป็นยามเห็นภัย ก็ไหนไหนเธอให้ใจมาซ้อนคัน  พอพ้นโค้งวงเลี้ยวท่าเอี้ยวโค้ง ชายกระโปรงโป่งทำขำกันลั่น แสร้งส่ายรถไปมาท่ายักยัน เสียงขบขันลั่นทุ่งทำพุงรวน นานแล้วหนอทวนทบครบขวบรัก เย็นวันนั้นหลังพักจากเพลินสวน สามสิบเอ็ดธันวา เราพาชวน รับแสงฟ้ารัญจวนอัสดง แล้วแอบคำว่ารักพาไปฝาก เพียงหนึ่งเดียวไม่มากหากประสงค์ อาจไม่สวยโดดเด่นเช่นธำมรงค์ แต่บรรจงมอบค้ำคำธรรมดา " ต่อหน้าดวงตะวันขอหมั้นเจ้า จะซื่อตรงจงรักเท่านานนักหนา ต่อมืดค่ำดำผืนเช้าฟื้นมา จวบสิ้นกาลแห่งข้าสัญญาเอย. "  ขอขอบคุณภาพสวย ๆ จากโลกออนไลน์
ขอบคุณครับ คุณ มาโซคิส ที่แวะเยี่ยม
ได้เลยจ้า... ผมก็เอาของเค้ามา  โดย: ดุหยง
 วันที่: 29 ธันวาคม 2555 เวลา:13:59:50 น.ก่อนจุมพิตหอมเอยบุษบา
ณ ต่อหน้าดวงตะวันชวนฝันหวาน คำสัญญาพาสะท้อนย้อนวันวาน ยินเสียงขานเหมือนยังดังในใจ ช่อดอกไม้ในมือถือส่งมอบ ดวงใจตอบสัญญาอย่าเลือนหาย ยื่นมือรับส่งยิ้มพริ้มเอียงอาย สื่อหัวใจผ่านดอกไม้ให้ดมดอม .............................................. บทกลอนพร้อมภาพประกอบน่ารักมากมาย ขออนุญาตต่อ.เล่นสนุกๆนะคะ และถือโอกาสนี้..สวัสดีปีใหม่..ด้วยค่ะ โดย: อนตมน IP: 171.6.170.107 วันที่: 1 มกราคม 2556 เวลา:8:42:13 น.
สวัสดีวันปีใหม่คร๊าบ
แอบอ่านมาสักพักแล้ว เลยถือโอกาสปีใหม่ ทำความรู้จักครับคุณดุหยง โดย: รามาซอตติ IP: 171.98.51.40 วันที่: 1 มกราคม 2556 เวลา:20:42:21 น.
สวัสดีปีใหม่ย้อนหลังครับ คุณ อนตมน และ คุณ รามาซอตติ
ยินดีที่ได้รู้จักเช่นเดียวกันครับ  โดย: ดุหยง
วันที่: 5 มกราคม 2556 เวลา:12:50:01 น.เก็บเกี่ยวชื่นรื่นรักสลักจิต
แทนนิมิตตราตรึงคนึงหวน มืออุ่นไอไล้แนบแอบแก้มนวล ซ่านแทรกส่วนซึมซึ้งถึงดวงใจ กลอนบทนี้ อ่านแล้วสดชื่นทุกครั้งค่ะ ดุหยง โดย: นานา IP: 14.207.119.135 วันที่: 31 มกราคม 2556 เวลา:8:59:17 น.
ช่างสุขใจเหลือเกินเพลินอักษร
ห่วงนิวรณ์ถวิลหาคนพาฝัน นับเวลาล่วงผ่านนานหลายวัน แวะเวียนหันหมายเห็นใยเร้นกาย ................................................... แวะเข้ามาอ่าน..อีกครั้ง..และอีกครั้งค่ะ โดย: อนตมน IP: 183.89.156.43 วันที่: 10 มีนาคม 2556 เวลา:14:37:27 น.
ดวงตะวันเจิดจ้าทิวาสว่าง
บนเส้นทางยาวไกลให้ถวิล ทั้งห่วงหาอาทรสะท้อนจินต์ คืนฐานถิ่นปลอดภัยไร้กังวล คนว่างเหงาเข้าอ่านกลอนย้อนอดีต กลอนจากมิตรคนเดิมเสริมสุขล้น ชุ่มชืนใจคล้ายดื่มด่ำน้ำหวานปน เจือสุคนธ์หอมรื่นฟื้นเหงาคลาย ............................................................. คิดถึงกลอน..ดุหยง..ค่ะ โดย: นานา IP: 14.207.104.20 วันที่: 14 มีนาคม 2556 เวลา:12:24:12 น.
:'( อ่านแล้วแอบเศร้านะคะ
โดย: ลูกสาวเบอร์ 2 IP: 27.55.14.49 วันที่: 30 มีนาคม 2556 เวลา:23:32:56 น.
|
ดุหยง
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 4 คน [?] เจตนาการแต่งร้อยกรองในบล็อคนี้ เพียงเพื่อความเพลิดเพลินด้านอารมณ์ส่วนตัวเท่านั้น หากมีบทหนึ่งบทใดใช้คำ หรือฉันทลักษณ์ที่ผิดพลาด หรือไม่เหมาะสม ผู้แต่งต้องขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วย ทั้งนี้ไม่ใช่มีเจตนาจะไม่รักษาความถูกต้อง ของภาษาไทยและคุณค่าของวรรณกรรมไทย แต่เพราะความรู้ยังห่างไกลเสียมากกว่า Group Blog All Blog Link |
||||||||||||
| Pantip.com
| PantipMarket.com
| Pantown.com
| © 2004 BlogGang.com
allrights reserved.
|
|||||||||||||
ภาพน่ารักค่ะ ชอบๆ จะว่าอะไรไหมหากจะเซฟเก็บไว้ แหะๆ