....เมื่อดุหยงหลงพลัดจากผืนถิ่น
...ออกสู่สินธุ์ผืนมหาสมุทรใหญ่
...ได้แต่ล่องลอยท่องทะเลไกล
...หวังได้พบถิ่นผืนใหม่ที่แสนงาม....
|
|||||||||||||
ยังพอทึบหาได้ว่างพอพรางอยู่  น้ำสีขุ่นหนุนคลองทั้งสองฝั่ง แดดยังเหลือค้างคั่งคราวครั้งเที่ยง ร้อนลมเบาพัดพามาเรื่อยเรียง กลิ่นเค็มเคล้าโชยเคียงเพียงบางเบา โกงกางกิ่งกางเพรื่อพอเหลืออยู่ ให้ร่มเงาสิงสู่หลายหมู่เหล่า สัตว์ตัวเล็กตัวน้อยพลอยบรรเทา อีกตัวเราผู้เก่าวัยใกล้ชรา ซ่อนเพิงพักพอประทังรั้งอาศัย ลมหายใจเค็มขุ่นคุ้นไหมหวา ตั้งแต่เล็กเคล้าดินกลิ่นโคลนทา พอกหน้าหูหน้าตาไม่น่าดู ก่อนเคยเล่นเร้นหลอกซอกโกงกาง ยังพอทึบหาได้ว่างพอพรางอยู่ ย่ำเล่นเลนน้ำคาหาปลาปู ตามประสาเด็กเก็บกู้ดักปูปลา  ใกล้เพิงพักเสาปักวางไม้ทอด- เป็นสะพานยาวตลอดจนถึงท่า เรือลำเก่าเอาใช้ก็หลายครา ผูกลอยลำพักล้ามาหลายคืน ก่อนนี้มีฝันไว้ใหญ่ไม่น้อย ทุกวันคอยลุ้นเห็นกลับเป็นอื่น แม้สบความร้าวช้ำทำกล้ำกลืน ยังอยากฝืนต่อฝันทุกวันไป พอแดดร่มลมอ่อนตอนเย็นเย็น น้ำเอ่อตลิ่งแลเห็นผิวไหวไหว หามีแล้วเหนือกว่าสุขใดใด เท่าออกเรือไกลไกลไปตกปลา ตระเตรียมน้ำ,ข้าวสวยใส่ห่อพก รวบของใช้หยิบยกเท่าฉวยหา ทั้งน้ำมัน,น้ำแข็ง,เหยื่อ,มวนยา อีกม้วนเอ็น,เบ็ดตาเตรียมให้พอ  สองฝั่งนองคลองหนุนขุ่นสีน้ำ เร่งเท้าย่ำทำช้าพาค่ำหนอ ขนของใส่เรือจอดทอดท่ารอ ปลดเชือกล่ามก่อนถ่อไปกลางคลอง ติดเครื่องยนต์บุโรทั่งดังสนั่น กดหางปั่นผิวน้ำทำฟองฟ่อง บ่ายหัวหันออกสวนทวนน้ำนอง ทอดทิ้งท่าไม่หันมองออกคลองไกล วิ่งลดเลี้ยวเคี้ยวคุ้งมุ่งปากแพรก คลองขุ่นแยกกลับเชื่อมทะเลใส ลมเย็นโกรกยามฉิวเรือลิ่วไป ผ้าผูกเรือปลิวไสวชวนให้มอง งามแก่งเกาะเหมาะวางเหมือนจงใจ ฟ้ายังดูไฉไลยังไม่หมอง เมฆปุยขาวลอยเพรื่อดูเรื่อรอง ค่อยค่อยเคลื่อนลอยล่องจองแสงเย็น  ออกมาไกลไหลเรือเหลือไม่ไกล ตะวันกลับลับไปไม่ให้เห็น คงต้องพึ่งจันทร์หลับทีี่ลับเร้น ออกท้องฟ้ามาเล่นอวดเด่นดวง ดับเครื่องเรือปล่อยให้ล่องตามร่องคลื่น ดาวค่ำคืนบอกทิศไม่ปิดหวง ถึงหมายเก่าเอาสมอออกโยนถ่วง ปล่อยเชือกให้ไหลร่วงดึงถ่วงเรือ คงแต่ความเงียบงันหันรอบข้าง มีเสียงน้ำกระทบบ้างพอหลงเหลือ ลมบรรเลงเบาจังฟังคลุมเครือ โรยสายเอ็นหลังเกี่ยวเหยื่อพ้นเรือไป แรกเรียนรู้ตกปลามากับพ่อ กว่าจะขอมาได้แม่ไม่ให้ ลูกผู้ชายลายร่องต้องตามใจ อ้างสิทธิ์ไว้ใช้สอยได้ห้อยตาม  ทั้งเมาหืนคลื่นเรือเหลือระงับ แดดก็ร้อนลมจับเกือบหาบหาม หย่อนตัวแหย่แช่น้ำเป็นครึ่งยาม ตกค่ำท่ามกลางหาวก็หนาวเกิน " .....สิ่งใดมีส่วนคมหมั่นคมลับ ให้มันขลับเลื่อมไว้ไม่ห่างเหิน คราวจะฉวยใช้คว้านงานเผชิญ ทื่อเท่อพลอยเก้อเขินหากเมินคม... ...มีดเชือดเหยื่อเชื่อได้ไม่ใช่ช้ำ คมเบ็ดต้องแหลมตำใช่จำข่ม ตะขอเกี่ยวเกี่ยวตักปักต้องจม อีกลับลมคมเจ้าหมั่นเหลาลับ... ...ไม่ระวังพลั้งเผลอจะเจอพลาด อยากชนะต้องฉลาดกว่าคู่ปรับ เกมชีวิตมีเหยื่อล่อรอให้งับ จงเตรียมรับมือไว้ไม่ง่ายเชียว "  พ่อยังบอก " เป็นโชคของมือใหม่ " คราวฉันได้ปลาตัวใหญ่ติดเบ็ดเกี่ยว สายเอ็นรูดไหลยาวแบบม้วนเดียว กว่าจะเหลียวไปแบบแทบไม่ทัน รีบฉวยสายคว้าหมับจับกระชาก เบ็ดตวัดเกี่ยวปากเป็นแม่นมั่น กระเทือนสายใต้น้ำเป็นพัลวัน เสียงเอะอะลักลั่นกันทั้งเรือ เป็นของขวัญกำนัลทุกมือใหม่ ให้ติดใจรสซ่านหวานเหลือเชื่อ แม้อ่อนเชิงชาญทางห่างเหลือเฟือ แบมือเพื่อรับมาค่ารางวัล ปลายสายสู้ยักยันหาหวั่นไม่ เร่งแรงฮึดเพียงอึดใจสะบัดหัน ค่อยค่อยผ่อนแรงตึงไม่ดึงดัน ยอมให้ฉันสาวคืนเอาขึ้นเรือ  นั่นมันนานเหตุการณ์ผ่านไปแล้ว หาได้มีวี่แววว่าหลงเหลือ โชคของมือใหม่กลายเป็นเหยื่อ เกี่ยวล่อเผื่อใครหลงอยากลองซ้ำ ณ ใต้น้ำยามนี้ยังแน่นิ่ง แต่ไหวติงใจลางคนแทบครวญคร่ำ หากกับฉันผ่านฝันลวงหลายท่วงทำ ปล่อยลายร่องหมองคล้ำซ้ำยังเลือน โกงกางกิ่งกางเพรื่อไม่เหลือมาก เกมหลายหลากเอ่อนองท้องไพรเถื่อน ทะเลทุนขุ่น-ใสใครคิดเยือน ยากจะรอดรอยเปื้อนติดเตือนใจ สาวเอ็นคืนม้วนเสร็จเบ็ดว่างเปล่า ต้องย้ายหมายจากเก่าสู่หมายไหน ยิ่งขยับตามฝันมันยิ่งไกล อีกสักครั้งได้ไหม?...อยากแก้มือ.  ขอขอบคุณ ภาพสวย ๆ จากโลกออนไลน์ครับ
วันนี้มาเยี่ยมคุณดุหยง โชคดีจริงๆอัพใหม่พอดี หายไปนานเลยนะครับ
โดย: รามาซอตติ IP: 171.98.192.114 วันที่: 30 พฤษภาคม 2556 เวลา:12:08:18 น.
สวัสดีครับคุณ รามาซอตติ
ขอบคุณที่มาเยี่ยม สบายดีนะครับ   โดย: ดุหยง
 วันที่: 30 พฤษภาคม 2556 เวลา:15:32:37 น.อ่านเพลินครับ
โดย: BMW IP: 14.207.138.67 วันที่: 31 พฤษภาคม 2556 เวลา:17:40:03 น.
  ยังมีความทรงจำดีๆ หลงเหลืออยู่เสมอ คิดถึงและอ่านเพลินใจดี ดูแลสุขภาพด้วยนะค่ะ มิเลือนมิลืมค่ะ โดย: Pikake
วันที่: 6 มิถุนายน 2556 เวลา:9:57:14 น.หายไปนานมากๆ เลยนะคะ แวะมาทักทายค่ะ
โดย: มาโซคิส IP: 124.121.189.176 วันที่: 6 มิถุนายน 2556 เวลา:23:02:55 น.
ขอบคุณครับคุณ Pikake ที่แวะมาพร้อมมื้อเช้า
 สวัสดีครับ คุณมาโซ ... ครับนานจนแต่งกลอนไม่ออกเลย  โดย: ดุหยง
วันที่: 7 มิถุนายน 2556 เวลา:8:01:35 น. |
ดุหยง
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 4 คน [?] เจตนาการแต่งร้อยกรองในบล็อคนี้ เพียงเพื่อความเพลิดเพลินด้านอารมณ์ส่วนตัวเท่านั้น หากมีบทหนึ่งบทใดใช้คำ หรือฉันทลักษณ์ที่ผิดพลาด หรือไม่เหมาะสม ผู้แต่งต้องขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วย ทั้งนี้ไม่ใช่มีเจตนาจะไม่รักษาความถูกต้อง ของภาษาไทยและคุณค่าของวรรณกรรมไทย แต่เพราะความรู้ยังห่างไกลเสียมากกว่า Group Blog All Blog Link |
||||||||||||
| Pantip.com
| PantipMarket.com
| Pantown.com
| © 2004 BlogGang.com
allrights reserved.
|
|||||||||||||
หลายคนบอกว่าเชี่ยวยังเลี้ยวเห
มุ่งสู้ฝ่าบากบั่นขยันทุ่มเท
พ่ายเหยื่อเล่ห์เหลิงรส..บทเตือนใจ
.....................................................
สวัสดีอีกครั้งค่ะ ดุหยง