|
ป่าอุกกาบาต ตอนที่ 14
ตอนสิบสี่ มีเรื่องบู๊ สู้สนั่น ยกความมันส์ สั่นทั่วจอ รอไม่ไหว ระวังกล่อง ป๊อปคอน ร่อนหนีไป เพราะตกใจ ในความมันส์ ฉันขอเตือน
ฉันตกใจ เหตุใดปิ่น สิ้นเรี่ยวแรง ใยฟ้าแกล้ง แย่งเธอไป ใจป่นผง ตรวจดูใหม่ ใจยังเต้น ฉันเย็นลง แต่ยังคง สงสัย ในเหตุการณ์
หันหัวมอง ต้องแปลกใจ ไร้ภมร จิตเริ่มหลอน คลอนแคลน แสนสงสาร ดอกหญ้าพิษ ทำจิตดับ จึงหลับนาน ฉันลนลาน พาลโกรธบึ้ง ดึงถอนมัน
น้ำรากเหนอะ เฉอะแฉะโดน จนมือร้อน หยดกระดอน ตอนถือไว้ ทำใจสั่น ต้นหญ้าแปลก แตกต่างล้ำ ทำงงงัน คล้ายน้ำมัน ฉันไม่กล้า เอามาดม
เกิดแสงจ้า ฟ้าสว่าง ข้างตัวฉัน ผิวแสนสัน พลันร้อนกาย คล้ายถูกต้ม แสงหายไป เหลือไว้เพียง เสียงสายลม แทบกลิ้งล้ม เห็นปมใหญ่ ไอ้ชุดดำ
ยักษ์ชุดดำ กำกระบอง สิบสองตัว ไฟฟ้ารั่ว ทั่วกระบอง มองไม่ขำ มันพูดจา ว่าอะไร ไม่ได้จำ ตบฉันคว่ำ ถลำลง ตรงหน้ามัน
ชุดที่เรา เอามาใส่ ไม่อาจช่วย ต้องนอนป่วย ด้วยแรงตบ น่าขบขัน การสื่อสาร พานลืมหลง ไม่ตรงกัน จึงทำฉัน พลันผิดแผน แสนเจ็บใจ
ปลวกจู่โจม โหมรุม ตะลุมบอน เปิดฉากก่อน สอนสั่ง หวังผลักไส ยักษ์เยอะจริง แต่วิ่งแน่บ แอบตกใจ ปลวกตัวใหญ่ ไล่ตาม ซ้ำเติมมัน
ยักษ์เริ่มรู้ สู้ไม่ได้ ใช้ทางลัด จึงบีบรัด สกัดยา พาเปลี่ยนผัน รากดอกหญ้า เอามาตำ ทำน้ำมัน แล้วกินกัน ปันแบ่ง แรงกายเติม
ฤทธิ์รากหญ้า พาพลัง สั่งยักษา เหมือนหมาบ้า ถลาสู้ ดูฮึกเหิม ยักษ์แรงมา พาปลวกเฉี่อย เหนื่อยกว่าเดิม พลังเสริม เติมเข้ามา ช่างน่ากลัว
ส่วนด้านฉัน ยักษ์มันจ้อง ตรงท้องน้อย จับค่อยค่อย ปล่อยตัวค้ำ ทำท่ายั่ว ท้องร้อนขึ้น ฝืนไม่ได้ ใจฉันกลัว ไอ้ยักษ์ชั่ว ตัวดำ ทำอะไร
ฉันคิดว่า ถ้าถอนราก จากพื้นดิน ขึ้นมากิน จินตนา ว่าสู้ไหว คงสู้แรง แกล้งมันได้ ไม่หวั่นใจ แต่ทันใด ในเหตุการณ์ พลันเปลี่ยนแปลง
ฝั่งปลวกใหญ่ ใจหาญ นั้นน่าแปลก ยักษ์เริ่มแตก แยกกัน พลันกำแหง เกิดเกรี้ยวกราด สาดหมัดเกลื่อน ใส่เพื่อนแพง ไม่ยั้งแรง เร่งต่อยกัน ไร้ปัญญา
ใจมืดดำ น้ำตาริน ตัดสินยาก ถ้ากินราก จากดิน สิ้นปัญหา แต่ถ้าลอง สมองพัง คลั่งเพราะยา นอนหลับตา ปัญญาวิ่ง ทิ้งรากไป
สตินิ่ง ทิ้งทุกข์ไป ไร้สิ่งกวน คิดเองล้วน กระบวนท่า ฆ่าตัวร้าย เตะตัดขา พาตัวหลบ ตลบไว แล้วจับไหล่ ไขว้มือมัน ไม่หันมอง
มันโหยหวน ครวญคราง อย่างสัตว์ร้าย ล็อคไม่คลาย มันส่ายขา น่าสยอง เจ้าตัวอื่น วิ่งตื่นมา พากระบอง ช่วยพี่น้อง ของมัน ทันท่วงที
แสงแสบตา จากฟ้าสูง พุ่งอีกครั้ง พร้อมพลัง เสียงดังลั่น ฉันวิ่งหนี คล้ายระเบิด เกิดแรงผลัก ยักษ์ราวี ทำฉันนี้ ลอยถลา ตกผาไป
*** โปรดติดตามตอนต่อไป ***
| Create Date : 29 พฤศจิกายน 2556 |
|
0 comments |
| Last Update : 29 พฤศจิกายน 2556 1:57:41 น. |
| Counter : 512 Pageviews. |
|
 |
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 9 คน [