เดินแค่..4 hours..สบม.(จริงเหรอ?)..ตอนที่ ๑
กำลังใจจากเธอเป็นแรงขับเคลื่อนให้ฉันก้าวเดิน..ต่อไป 4 hours for the trip.
สวัสดีครับเพื่อนๆ.. ห่างหายไปจากบ้านดอยงามไปตั้งสองวัน วันนี้ก็กลับมาทักทายเพื่อนๆกันอีกเหมือนดั่งเช่นเคยนะครับ...ก็เพิ่งกลับมาจากการเดินทางไปออกหน่วยแพทย์เคลื่อนที่มา และในวันนี้ผมก็มีภาพเหตุการณ์ต่างๆเก็บมาฝากให้เพื่อนๆได้ชมกัน อยากจะชวนเพื่อนๆไปดูกันว่าหน่วยแพทย์เคลื่อนที่ของจังหวัดแม่ฮ่องสอน เขามีการทำงานและการเดินทางเข้าไปในหมู่บ้านที่ทุรกันดารกันอย่างไร ผมคิดว่าเพื่อนๆหลายคนอาจจะยังไม่เคยเห็นและยังไม่เคยได้ออกไปสัมผัสกับการทำงานนอกสถานที่ อีกทั้งการเดินเท้าเข้าไปทำงานอย่างนี้มาก่อน ผมก็เลยเก็บเอาภาพเหล่านั้นมาฝากให้ได้ชมกันนะครับ แต่ถ้าได้เห็นภาพแล้วเพื่อนๆก็อย่าเพิ่ง"ท้อ"และคิดว่าการทำงานอย่างนี้มัน"เหนื่อย"นะครับ ผมคิดว่าการที่ได้ทำงานอย่างนี้มันทำให้ได้รับรู้รสชาดของชีวิตใหม่ๆขึ้นมาได้อีกหลายด้านเลยนะ ทั้งได้เจอกับสิ่งแวดล้อมใหม่ๆได้พบปะกับเพื่อนร่วมเดินทางคนใหม่ ได้สัมผัสกับความยากลำบากเพื่อค้นหาหนทางสู่ความสำเร็จ..และยังได้แบ่งปันน้ำใจให้ซึ่งกันและกันในระหว่างการเดินทาง ทำให้การเดินทางไปทำงานในครั้งนี้เป็นไปด้วยความราบรื่นและก็มีความสุข ถึงแม้ว่าทุกๆย่างก้าวที่เดินจะมีความยากลำบากแอบแฝงอยู่ทุกฝีก้าวก็ตาม ..ผมจึงอยากจะพาเพื่อนๆได้ติดตามไปชมกับภาพบรรยากาศการเดินทาง และก็ชมภาพธรรมชาติสวยๆตลอดการเดินทางของทริปนี้ ไปพร้อมๆกันเลยนะครับ....
...ก็อย่าที่ได้เกริ่นเอาไว้ตั้งแต่ต้นละว่า การไปออกหน่วยครั้งนี้จะต้องเดินเท้าเข้าไปจนถึงหมู่บ้านเป้าหมาย ฉะนั้นพอรถที่มาส่งถึงปากทางเข้าหมู่บ้านปุ๊บก็จะต้องเริ่มต้นเดินกันแล้วละ..ลำพังเป้ที่แบกเอาไว้ที่ข้างหลังก็หนักอยู่แล้ว ยังต้องมาเดินลุยน้ำไปอีกและน้ำที่จะต้องเดินลุยไปเนี่ยลำน้ำบางที่ถ้าตื่นๆยังพอว่า นี้เกือบเลยหัวเขาไปก็มีอ่ะ...ทำเอาเกือบแย่แต่ก็ยังสบม.คร้าบบบ เหอๆ...
...เดินทางกันมาได้สักระยะหนึ่ง..ท้องก็เริ่มหิวขึ้นมาบ้างแล้วละซิ สงสัยคงจะได้เวลารับประทานอาหารกลางวันกันแล้วเนาะ..ทางกลุ่มที่เดินมาด้วยกันก็เลยลงความเห็นกันว่าควรจะเติมแรงกันซะก่อน แล้วค่อยไปลุยกันใหม่..ว่าแล้วก็พากันกินข้าวกลางวันกันตรงริมลำห้วยที่เพิ่งจะข้ามกันมาตรงนั้นเลย..อิอิ ถึงแม้ว่ากับข้าวมื้อนั้นมันจะไม่หรูสักเท่าไรแต่ก็อร่อยได้รสชาดไปอีกแบบ..อิอิ ลำแต้ๆเจ๊า
...กินข้าวกลางวันเสร็จหนังท้องตึงหนังตาเริ่มหย่อน..อิอิ ธ่อ..ไม่ใช่อย่างที่คิดซะหน่อย..พอดีรู้สึกว่ารูปที่เอาลงมันจะเยอะไปแล้วอ่ะ..ก็เลยกะว่าจะขอพักทริปการเดินทางเอาไว้แค่นี้ก่อนละกัน..เอาไว้คราวหน้าค่อยกลับมาเดินทางต่อด้วยกันใหม่นะครับเพื่อนๆ....ตอนนี้ขอไปหายามากินแก้ปวดตามลำตัวก่อนละ..แบกเป้มาตั้งไกลสังขารชักจะสู้กับงานลุยๆไม่ไหวแล่ว..เหอๆ
Create Date : 07 พฤศจิกายน 2552 |
|
21 comments |
Last Update : 7 พฤศจิกายน 2552 0:04:07 น. |
Counter : 765 Pageviews. |
|
|
|
สบม.อยู่แล้วอะเนาะ