ทรัพย์ชีวิต

ชายคนหนึ่งกำลังนอนพงาบๆอยู่บนเตียงในโรงพยาบาล สายระโยงระยางเชื่อมต่ออวัยะร่างกายกับอุปกรณ์ไฟฟ้า สายตาทอดนิ่งมองแสงไฟจากเพดาน เสียงเข็มนาฬิกากระดิกเบาแต่กลับได้ยินชัด

ชายผู้นี้แทบจะไม่มีเส้นผมอยู่บนหัว หน้าดูซูบผอม ร่างกายเหี่ยวเฉา นิ่งและเหมือนไม่มีลมหายใจ หากไม่เห็นสายที่ต่อเชื่อมคงจะคิดว่าเป็นศพ

เขาเข้ามารับการรักษาตัวเมื่อหกเดือนก่อน ลูกชายเป็นผู้พาเขามาที่นี่และยื่นเจตนาจะให้พ่อของตนเองเข้าการรักษา แม้อาการที่พ่อเขาเป็นจะอยู่ในระยะสุดท้ายแล้วก็ตาม

เขาเป็นโรคมะเร็งขั้นสุดท้าย

ลูกชายเขาบอกกับผมว่า เขาต้องการให้ผมรักษาพ่อของเขาให้หายจากโรคนี้ แม้ว่าจะต้องใช้เงินเท่าไหร่ก็ตาม เขามีเงินพอจะจ่ายทุกอย่างให้กับผม

น่าเสียดายที่เงินรักษาชีวิตคนไม่ได้

ผมพยายามปฏิเสธหลายครั้งที่จะไม่รับบุคคลที่นอนเวลารอความตายแบบนี้ แต่เขาก็อ้อนวอนขอร้องให้รับพ่อของเขาไว้รักษาตัวที่นี่ด้วย

เดิมทีผมก็ปฏิเสธเหมือนทุกทีจนกระทั่งเขาบอกตัวเลขเงินที่จะให้ ผมจึงเปลี่ยนใจรับรักษาตัวเขา

แรกๆที่เขาเข้ามารับการรักษาตัว ผมดูประวัติคนไข้และบรรเทาอาการให้นานที่สุด เพราะหากเขายิ่งอยู่นาน กำไรของที่นี่จะดีขึ้น ผมจะมีเงินจากการบรรเทาคนชราผู้นี้

บุตรชายยังคงส่งเงินให้ทุกครั้งเมื่อผมส่งบิลเก็บค่ารักษา จำนวนเงินมากเอาการอยู่แต่เขาก็มีเงินเพียงพอที่จะส่งให้ผมรักษาพ่อของเขาต่อไปเรื่อยๆ

ตอนนี้ผมมองคนป่วยทำเงินผมอีกครั้ง หวังว่าเขาจะหายใจอยู่ แม้ลมหายใจจะแผ่วเบาเหมือนกบจำศีล ในทางกฎหมายแล้ว ก็คือสิ่งมีชีวิตและผมมีหน้าที่ต้องยืดชีวิตเขา

และทุกครั้งที่ต่อลมหายใจของเขาได้ นั้นหมายถึงโบนัสและกำไรของบริษัท

ลูกชายเขาไม่ได้มาเยี่ยมเขาอีกเลยนับตั้งแต่วันที่มาส่งตัวพ่อ ดูเหมือนเขาจะมีครอบครัวใหม่และหน้าที่การงานที่สร้างเงินจำนวนไม่จำกัด คงจะไม่มีเวลามาดูแลท่าน

ส่วนของชายชรา ในวันแรกที่พบก็ทราบได้เลยว่า อีกไม่กี่วันคงจะอยู่เมรุเผาศพ เขาไม่พูดหรือพูดไม่ได้กันแน่ เพราะผมไม่เคยเห็นเขาปริปากอะไรเลย ยกเว้นแต่สายตาเขาที่มองไปทั่วๆ

นี่ก็ผ่านหกเดือนแล้ว เขาก็ยังพงาบๆเหมือนปลาที่ถูกจับขึ้นมาหายใจในอากาศและถูกปล่อยลงหน้า เป็นอย่างนี้ครั้งแล้วครั้งเล่า อะไรเป็นแรงบันดาลใจให้ชายชราผู้นี้ดำเนินชีวิตต่อได้

เขาคงจะรู้สึกเหมือนตัวเองเป็นขยะ เป็นขยะที่กองไว้ที่บ้านและเหม็นต่อคนในครอบครัว ลูกเขาก็เลยส่งมาที่นี่ แต่สำหรับที่นี่แล้วตัวเขาก็คือลูกค้าชั้นเลิศ เป็นดั่งเครื่องทำเงินได้ดีทีเดียว

เขาอาจจะไม่อยากมีชีวิตอยู่แล้วก็ได้ หลังจากลูกเอาเขามาทิ้งไว้ที่นี่ หลายครั้งผมเห็นเหมือนมีน้ำตาไหลลงมาอาบแก้มและพยาบาลต้องเข้ามาเช็ดทุกครั้ง

ครั้งนี้ก็เป็นอีกครั้ง ผมเดินเข้ามาตรวจดูอาการเหมือนที่เคยทำ จู่ๆก็มีสัญญาณดังขึ้นที่เครื่องช่วยหายใจ ผมรีบเข้าช่วยเหลือ พยาบาลหลายคนเข้ามาช่วยเหลือผมด้วยเมื่อได้ยิน

เสียงพยาบาลคนหนึ่งพูดขึ้นในสถานการณ์คับขัน

"อย่าเพิ่งตาย"

Create Date : 25 พฤษภาคม 2551		2 comments
Last Update : 6 กันยายน 2551 17:35:28 น.
Counter : 625 Pageviews.
Share Tweet