Bloggang.com : benzmkt : อดีต

อดีต

ณ ตอนนี้เป็นเวลาใกล้จะเช้าแล้ว เสียงหมาเห่าหอนทุกครั้งเมื่อใกล้รุ่งสาง แสงแดดเช้าอ่อนๆทอประกายขึ้นบนท้องฟ้า อีกไม่นานก็เช้าแล้วสินะ

เมื่อคืน ผมรู้สึกไม่สงบใจเอาเสียเลย ไม่รู้ว่าเป็นเพราะอะไร ทุกครั้งที่ผมนอนไม่หลับมักจะกระสับกระส่ายอยู่เสมอ เมื่อนึกถึงสิ่งนั้นขึ้นมา ก็เหมือนทุกอย่างในโลกนี้เปลี่ยนไปทันที

วินาทีที่ผมเอนตัวลงนอนนั้น ผมรู้สึกเหมือนตัวเองได้จมอยู่กับอีกโลกหนึ่ง มันเป็นโลกที่อยู่ในจินตนาการและความคิดของผม อยู่ในซอกเล็กๆในมันสมองและถูกนำมาใช้ทุกครั้งเมื่อผมหลับตาลงในเวลากลางคืน

เมื่อเปลือกตาปิดสนิทก็เหมือนจะเห็นภาพเก่าๆที่เกิดขึ้นในอดีตผุดขึ้นมาอีกครั้ง บางครั้งก็เป็นเรื่องที่ซ้ำกันอยู่ทุกคืน บางเรื่องแม้จะลืมไปนานเสียแล้วแต่ก็ยังขุดและแคะเรื่องเก่าๆนั้นขึ้นมาได้อีกครั้ง และนั้นเป็นสิ่งที่ทำให้ผมต้องทบทวนความจำของตัวเองทุกครั้งร่ำไปเมื่อนึกถึง

เรื่องราวนี้ถูกลืมไปนานเสียแล้ว มันเป็นเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อสามปีก่อน ตอนนั้นผมยังเรียนอยู่ในมหาวิทยาลัยแห่งหนึ่งในกรุงเทพ ผมไม่ได้เป็นเพียงนักศึกษาธรรมดาเท่านั้นแต่ผมยังมีตำแหน่งในสถาบันอีกด้วย

ตัวอย่างนักศึกษาดีเด่นปีสี่เจ็ด ผู้นำนักศึกษา หัวหน้าทางกิจกรรมและชมรมของมหาวิทยาลัย เป็นตำแหน่งที่ผมได้รับความไว้วางใจจากรุ่นพี่คนเก่า พวกเขาเชื่อใจและมั่นใจประสิทธิภาพการทำงานของผม

ก่อนได้แต่งตั้งผมถามกับเขาไว้ ทำไมจึงเลือกผมเป็นหัวหน้าด้านนี้ รุ่นพี่บอกกับผม ผมเป็นคนที่มีความตั้งใจในการทำงานสูง อดทนดีเลิศ ขยัน ที่สำคัญมีความคิดเป็นของตัวเอง พร้อมทั้งผลงานหนึ่งที่ผมเคยทำไว้ตอนยังมีลูกกระจอกรับคำสั่ง

เฮ้ย ไปรอตรงหน้าปากประตูทางเข้านะ ถ้าเห็นรถกระบะสีน้ำเงินวิ่งเข้ามาให้เปิดประตูรั้วได้ ถ้าไม่ใช่ไม่ต้องให้เข้ามา ตอนนี้มีคนเยอะมากแล้ว พื้นที่รองรับไม่เพียงพอ - เป็นคำสั่งที่ผมได้รับจากหัวหน้า ผมนั่งรอหน้าประตูรั้วตั้งแต่เที่ยงวันจนถึงประมาณบ่างสองโมง รถคันนั้นถึงจะมา

เมื่อรถมาถึง ผมก็ทำหน้าที่ของผมทันที เดินไปลากประตูรั้ว โบกให้รถกระบะเข้าไป ปิดประตูและลงกลอนเมื่อเดิม เมื่อจบงานรุ่นพี่ก็บอกกับผมว่า นายทำหน้าที่นี้ได้ดีมาก

ผมแอบยิ้มอยู่ในใจ รุ่นพี่คนนี้เป็นคนที่ผมเคารพมาก เขาเป็นนักจัดกิจกรรมตัวยง มีความสามารถ กล้าคิด กล้าทำ กล้าแสดงออก ความคิดเฉียบขาด เจรจาต่อรองกับสปอนเซอร์ได้เก่ง และยังคิดรูปแบบงานได้อย่างเหลือเชื่ออีกด้วย

และ ณ บัดนี้ ผมกำลังจะได้รับการแต่งตั้งในตำแหน่งที่พี่เขาเคยดำรงอยู่ มันเป็นตำแหน่งที่ใครๆก็อยากเป็น เป็นหน้าตาของสถาบัน เป็นเกียรติยศในการเรียนระดับอุดมศึกษา

ผมลืมตาขึ้นมา พยายามสะบัดความทรงจำเก่าๆออกไป มันเป็นเรื่องที่เกิดขึ้นมานานแล้วและไม่ควรจะนึกถึงมันอีก ตอนนี้ผมตกงานอยู่และต้องไปสัมภาษณ์งานในวันตอนบ่าย ถ้ายังหลับตาลงไม่ได้แล้วล่ะก็อาจจะทำให้ผมไม่ตืนก็ได้

ฝืนใจหลับตาลงอีกครั้ง เรื่องราวใหม่ได้ถูกก่อเรื่องขึ้นมา เป็นเรื่องราวเก่าในเวลาที่ผมเรียนในระดับมัธยมตอนปลาย ผมเห็นภาพละเอียดและจดจำเรื่องราวได้แม่นยำเพียงนี้เลยหรือ

ชุดนักเรียน เสื้อขาวกางเกงสีดำ รองเท้าผ้าใบสีดำ นั้นก็คือตัวผมกำลังเดินไปห้องน้ำที่ชั้นล่างของโรงเรียน หลังจากเข้าแถวเคารพธงชาติเสร็จ ผมหยิบโฟมล้างหน้าขึ้นมาปีบโฟมใส่มือ ละเลงกับหน้าและถูเบาๆที่ใบหน้าตนเอง

แวบเดียวผมก็รู้สึกว่ามีอะไรมากระแทกที่แก้มอย่างแรง ผมหยุดตัวเองอยู่กับที่ไม่ได้จนลงไปนอนกองกับพื้น ลืมตาขึ้นทั้งๆที่ยังมีโฟมติดอยู่เต็มหน้า รุ่นพี่คนหนึ่งกำลังยืนมองต่ำที่ใบหน้าผมอยู่ ผมมึนงงค่อยๆลุกตัวขึ้น แต่ก็โดนฝ่าเท้าเข้าที่ลำตัวเต็มๆ

นอกจากฝ่าเท้าแล้ว ยังมีไม้ม็อบถูพื้นของห้องน้ำ คิดว่าแม่บ้านน่าจะวางไว้ตั้งใจจะมาทำความสะอาดตอนชั่วโมงเรียน แต่ตอนนี้มันเป็นอาวุธทำร้ายนักเรียน รุ่นพี่อีกคนหนึ่งคว้าไม้ถูพื้นมา หมายจะฟาดที่ตัวผม

ครั้งแรกผมเห็นเขาจับที่ปลายไม้ คงจะเอาส่วนด้ามจับตีผม เปล่าเลย เขาจับปลายไม้แต่ใช้เหล็กที่บีบผ้า เข้ามาฟาดหน้าผมต่างหาก โชคดีที่ไม่โดนลูกตาแต่ก็เฉี่ยวไปโดนที่ปาก ปากผมสีแดงฉานผสมกับสีโฟมล้างหน้า ดูสวยบาดตานักแลสำหรับคนที่มองเห็น

ผมถอยหนีจนไปติดกับผนังห้องน้ำสุดท้าย ปากถามว่ากูทำอะไรผิดจึงทำร้ายกันด้วย รุ่นพี่บอกกันผมว่าที่ทำไปก็เพราะเป็นความพอใจส่วนตัวเท่านั้น ไม่ได้มีความแค้นอะไรเป็นการส่วนตัว อารมณ์ไม่ดีจึงมาทำร้ายผมก็เท่านั้นเอง

ผมลืมตาขึ้นจากความคิดอีกครั้ง เหงื่อแตกจนเหมือนอยู่ในเหตุการณ์จริง เวลาผ่านไปกว่าแปดปีแล้วแต่ยังคงฝังลึกอยู่ในจิตใจ ความทรงจำนี้พร้อมจะถูกหยิบขึ้นมารื้อฟื้นทุกครั้งที่ผมเอนตัวลงนอนf

ขยี้ตาตัวเอง เหมือนตัวเองจะฝันถึงเรื่องเมื่อสักครู่ เอื้อมมือไปหยิบน้ำขวดที่วางไว้ตรงหัวเตียง เปิดฝาและยกขึ้นกรอกกับปาก สะบัดหัวตัวเองแรงๆเผื่อความคิดบางอย่างจะหลุดออกจากหัว ให้มันอยู่ไกลๆมัน หันไปมองนาฬิกา เวลาบอกใกล้รุ่งเช้าแล้วในไม่กี่ชั่วโมงนี้

หลับตา เอนตัวลงนอนอีกครั้ง ครั้งนี้ผมเชื่อว่าน่าจะหลับได้ลง ครั้นแล้วความคิดหรือความฝันก็แทรกเข้ามาให้มันสมองของผมอีกครั้ง เหมือนซาตานที่ไม่ปล่อยให้หลับไหลอย่างเป็นสุข

เรื่องราวนี้เกิดขึ้นเมื่อไม่นานนี้เอง เมื่อหกเดือนที่แล้ว ผมยังมีสาวน้อยน่ารักอยู่เคียงข้างกายผม เธอเป็นผู้หญิงในอุดมคติของผมเลยทีเดียว ผมได้เจอเธอเมื่อหกเดือนก่อนที่หน้าร้านหนังสือ เธอกำลังอ่านนิตยสารดารา ส่วนตัวผมกำลังอ่านหนังสือเกี่ยวกับรถ

ผมฟอร์มเข้าไปคุยกับเธอ แกล้งถามถึงดาราคนไหนที่ถูกนินทาบ้าง แม้ผมจะไม่รู้เรื่องแต่เธอก็อธิบายด้วยอัธยาศัยดี เราสองคนพูดคุยกันสนุกพอควร ไม่นานนักเราสองคนก็รักกัน

เธอเป็นนักศึกษาที่มาจากต่างจังหัวด มาพักอยู่ที่คอนโดในกรุงเทพ ห้องของเธอเป็นห้องที่มีราคาเสียหน่อย จนผมอดสงสัยไม่ได้ว่าครอบครัวของเธอทำงานอะไรจึงมีเงินมาเลี้ยงดูลูกและซื้อคอนโดให้อยู่ได้ขนาดนี้ ช่างมันเถอะยังไงเธอก็รักผมอยู่แล้ว และนั้นคือสิ่งที่สำคัญในการใช้ชีวิตคู่

วันหนึ่งผมได้ออกไปเที่ยวผับ และเพื่อนได้ขับรถตระเวนตามซื้อสาวบริการ ผมก็มองสนุกไปกับเขาด้วยแต่ไม่คิดจะซื้อบริการผู้หญิงจริง จนกระทั่งเพื่อนผมไปถูกใจสาวคนหนึ่งและเรียกเธอขึ้นรถเพื่อนไปทำกิจกามที่โรงแรมข้างหน้า

ผู้หญิงที่ขึ้นมาบนรถ เป็นเธอ แฟนผมนั้นเอง

ลืมตาตื่นมาอีกครั้ง มีน้ำตาอาบแก้มอยู่เล็กน้อย เรื่องนี้เพิ่งเกิดขึ้นไม่นาน อาจจะยังไม่ชินชาในความรู้สึกและความคิด ปาดน้ำตาทิ้ง ลุกขึ้นมองนาฬิกาที่ข้างฝา หกโมงแล้วสินะ

เดินเท้าไปเปิดหน้าต่างที่ท้ายเตียง เปิดแสงสว่างดวงอาทิตย์ให้เข้ามาในห้อง ข้างล่างมีพระออกบิณฑบาตร แม่กำลังจูงลูกไปโรงเรียน ร้านค้ากำลังทำความสะอาดหน้าร้าน ผู้สูงอายุออกมารำมวยจีน และมีสภากาแฟกัน

ลุกขึ้น ติดปีกไว้ที่หลัง มองฟ้า เตรียมจะกระโดดออกทางหน้าต่าง

Create Date : 11 พฤษภาคม 2551

Last Update : 7 กันยายน 2551 1:58:36 น.

0 comments

Counter : 449 Pageviews.