เป็นกำลังใจให้นะคะ สู้ สู้ สู้ นะคะ

เป็นกำลังใจให้นะคะ สู้ๆค่ะ

พี่ชื่ออะไรหรือคะ ขาวมณีเปนเพื่อนได้ไหม อยากคุยให้เปนกำลังใจพี่ต่อสู้นะคะ สู้ๆๆค่ะ

ขาวมณีชื่อ วีค่ะ เราเปนเพื่อนกันนะคะ จะคอยให้กกำลังใจค่ะ

สู้ๆนะคะเป็นกำลังใจให้คะ....ขอแนะนำนิดนึงนะคะ เคยมีคนบอกว่าทุเรียนน้ำช่วยรักษาให้อาการดีขึ้นคะ...รองดูนะคะ...แล้วอีกอย่างนึงก็คือการทำจิตใจไม่ให้เครียดคะ

ผ่านมาให้กำลังใจ สู้สู้นะคะ

Stay healthy.

สวัสดียามเย็นค่ะ ก่อนอื่นต้องขอขอบคุณที่แวะไปเยือนบ้านของต้อยและนำบทความไปลงใน FaceBook

ได้อ่านเรื่องราวของคุณแล้ว น่าจะเรียกว่า
"เพื่อนมะเร็งชน" นะ เพราะเราเป็นโรคเดียวกันเลย เพียงแต่ว่าคนละแห่งเท่านั้น และก็ได้รับการไต่ถามจากเจ้าหน้าที่โรงพยาบาลหรือแม้แต่พยาบาลเอง เวลาที่ต้อยไปติดต่อชำระเงินหรืออะไรก็แล้วแต่ว่า "คนไข้อยู่ไหนค่ะ"
ต้่อยต้องชี้ที่ตัวต้อยและบอกว่า นี่ไงค่ะ คนไข้ และอีกอย่างที่เราเหมือนกันคือ
เรื่องน้ำหนักตัว แบบว่าไม่เคยลดลงเลยมีแต่ขึ้น แปลกดีนะ ถ้าจะลดก็แค่ช่วงที่เราให้คีโมและกินอะไรไม่ได้ ลดไปอย่างมากแค่ 2 กิโลจากนั้นก็จะขึ้นมาเท่าเดิม
เรื่องอาหารการกิน ต้อยก็กินทุกอย่างที่อยากจะกิน เพราะคิดว่า ตายไปก็ไม่ได้กิน กินมันตอนมีชีวิตอยู่นี่แหละ อิอิ
ยินดีที่ได้รู้จักนะค่ะ ว่าแต่จะให้เรียกชื่อว่าไรเอ่ย

เป็นกำลังใจให้ค่ะ สู้ สู้นะคะ

สวัสดีค่ะ....

แวะมาส่งกำลังใจค่ะ

ขอเป็นกำลังใจให้ในการต่อสู้กับมะเร็งนะคะ
สุขภาพจิตดี มีผลต่อสุขภาพกายไปด้วย ขอให้การรักษาได้ผลทุกอย่าง
ขอบคุณที่แวะมาชมภาพจากภูเก็ตค่ะ

สู้ๆนะค่ะ พี่ของนู๋บุญมีก็เป็น เค้าสู้สุดๆ ยิ้มตลอด หายแล้วด้วยค่ะ ตอนนี้ดูแข็งแรงกว่านู๋บุญมีอีก

แต่ก็ดูแลสุขภาพตลอดค่ะ

สู้ๆนะค่ะ

ให้กำลังใจนะครับ ต่อสู้กับมัน อย่าไปกลัว เพื่อนบล็อกผมอีกคนคือคุณต้อย แม้เราไม่เคยพบกัน แต่เท่าที่คุยกันทางบล็อก เธอเป็นคนที่สู้กับโรคนี้ ผมคิดว่าแบบยิ้มได้เลยทีเดียว

ขอบคุณมากค่ะ

นั่นสิคะ ในวันที่เราไม่สามารถทำได้จะมานั่งเสียดายและเสียใจอีก

เอาชนะใจตัวเองมาได้หลายครั้งแต่ก็กลับไปแพ้เป็นระยะๆ

จะพยายามนะคะ

พี่เองก็คงไม่ตอ้งบอกว่าให้พี่สู้ๆแล้ว เพราะพี่เป็นนักสู้สุดๆอยู่แล้วนี่นา

ขอบคุณที่แวะมานะคะ..

สู้ๆ เป็นกำลังใจให้ด้วยอีกคนค่ะ

สวัสดีครับ แวะมาเยี่ยม blog ครับ

ขอบคุณสำหรับคอมเม้นและ like ที่ิ blog ครับ

ขอเป็นกำลังใจให้ด้วยอีกคนนะครับ

สวัสดีค่ะ กินข้าวหรือยังคะ ขาวมณีกินละกักับจับฉ่าย อิอิ

แวะมาให้กำลังใจ สู้ๆนะคะ

อ่านแล้วมีกำลังใจสู้ชีวิตขึ้นอีกเยอะ สู้ๆ นะคะ คุณเป็นคนที่เข้มแข็งมากค่ะ ขอบคุณที่แวะทักทายกันที่บล็อกค่ะ

กร๊่กกกกกกกกกกกกก ที่ไหนมีผมขาว...ไม๊..ไม่..มีนะ 555

ก่อนอื่นต้องขอบคุณนะค้าบที่แวะไปเยี่ยม
ยังไงก็ขอเป็นกำลังใจให้นะค้าบ สู้ สู้นะครับ

แวะมาส่งกำลังใจให้สู้ ๆ นะคะ

ตอนแรก ตั้งใจเพียงแค่มาขอบคุณที่แวะไปเยียมเยือน แต่พอมาถึง ก็รู้ว่าได้มาพบหญิงนักสู้คนเก่งอีกหนึ่งคนแล้ว ขอชื่นชมในกำลังใจที่กล้าหาญ และขอร่วมเสริมกำลังใจให้อีกคนนะคะ

หลานคนหนึ่ง เป็นเนื้องอกในสมองตั้งแต่เล็ก ต้องทรมานกับอาการข้างเคียง เวลาเนื้องอกกำเริบ ต้องปวดหัวมาก อาเจียน ทานอาหารไม่ได้ และต้องเข้ารับการผ่าตัดเนื้องอกเป็นระยะ ๆ สมัยก่อน 10 ปีเนื้องอกค่อยโตขึ้น ต่อมาเร็วขึ้น เป็น 7 ปี และล่าสุดระยะเริ่มสั้นลงกลายเป็น 5 ปี สมองถูกผ่าจนช้ำ เส้นประสาทบางส่วนถูกกระทบ ล่าสุดเมื่อ 2-3 เดือนเพ่ิงเจอกัน เข้าไปทัก เขาบอกว่า คุณอาคะ ตุ๊กไม่ได้ยินเสียงนะคะ ขอโทษค่ะ ตุ๊กต้องอ่านปากช่วยค่ะ รู้สึกสงสารหลานมาก แต่ตุ๊กก็ยังมีหน้าตาร่าเริงอยู่ พูดคุยทักทายญาติ ๆ อย่างสนุกสนาน สมเป็นหลานนักสู้ตัวยงจริง ๆ

ไม่ใช่ว่าหลานไม่ทุกข์ แต่หลานรู้จักจัดการกับความทุกข์ ใช้ชีวิตให้เป็นสุขกับสิ่งดี ๆ หลายอย่างที่มีอยู่มากมายในชีวิต พอความทุกข์ทรมานจากโรคมาเวียนมาอีก หลานก็ยอมรับเขา บริหารให้เขาอยู่ในที่ที่ควรอยู่ เพราะหลานมั่นใจว่า เขามาได้ เขาก็ไปได้ เนื้องอกโตได้ ตุ๊กก็ตัดได้ ไม่กลัวหรอก คุณอาคนนี้ชื่นชมและนับถือหลานรักคนนี้จริง ๆ ค่ะ

และก็มาเจอ deco_mom คนเก่งคนนี้อีกคน เชื่อค่ะว่า โรคเขามาได้ เขาก็จะไปได้เหมือนกัน และเชื่อที่สุดว่า กำลังใจที่เก่งกาจของคุณ deco_mom จะเอาชนะทุกสิ่งได้ สมัยนี้ การแพทย์ก้าวหน้ามากนะคะ เชื่อมั่นเถอะค่ะ ต้องหายแน่

จะคอยเชียร์ให้สู้ ๆ ค่ะ

ตอนนี้เป็นไงบ้างคะเอาใจช่วยนะคะ อยากแชร์ประสบการณ์คุณพ่อเป้ฯมะเร็งกระเพาะปัสสาวะแต่ไม่ตัดกระเพาะปัสสาวะ และไปรักษาทางสมุนไพรเพราะกัลยาณมิตรแนะนำมา ลองหาข้อมูล หมอเจน นะคะ อยู่นครนายก อาจมีอะไรดีๆเพื่อคุณที่เป็นมะเร็งทุกคน แล้วก็มีคนแนะนำอีกว่าใบทุเรียนน้ำช่วยรักษามะเร็ง ลองหาข้อมูลดูนะคะ หายเร็วๆ ทุกคนนะคะ