เมื่อไส้กรอกมีน้อง
กันยายน 2549แม่ : บ้านมีหมานี่ดีนะ ไม่เงียบดี (มีเสียงไส้กรอกเห่าเป็น soundtrack ประกอบการสนทนา)เรา : อื้อ ไม่มีหมา บ้านคงเงียบ...สงบ...แม่ : เดี๋ยวแม่ย้ายไปอีกบ้านนึง ไส้กรอกอยู่บ้านนี้ บ้านแม่น่าจะมีหมาอีกตัวเนอะ เรา : ก็ดีนะ (ในใจ : เย จะมีลูกหมาแล้ว เย เย คิดถึงสมัยไส้กรอกเด็กๆ ติงต๊องๆ) โทรศัพท์หาพ่อ.................เรา : พ่อๆ แม่เค้าอยากได้หมาอีกตัว เอาไว้ที่บ้านใหม่ หาดัชชุนให้หน่อยจิ เอา miniature นะ ไม่เอาตัวใหญ่1-2 อาทิตย์ต่อมา..............พ่อ : เอ้อ พ่อถามดูให้แล้ว ไม่มีใครเลี้ยงพันธุ์นี้เลย มีแต่ขนาดธรรมดา เอามั้ยเรา : นั่นสิ หลานก็ลองหาดู มีคนเค้าประกาศขาย แต่อยู่ยโสธรแน่ะ ไกลไป พ่อ : แล้วเอาไงล่ะเรา : ขอคิดก่อน ระหว่างนั้น.............ที่รักดูเรื่อง Cats & Dogs แล้วหลงรักพระเอกของเรื่องเข้าอย่างจัง จากการศึกษา ค้นคว้า อ่านรายละเอียดสายพันธุ์ สรุปว่าบีเกิลนี่แหละ นิสัยเหมือนดัชชุนมาก ไม่ว่าจะเป็น ความดื้อ เอาแต่ใจ เห่า และชอบขุด เอาละ เอาพันธุ์นี้แหละเรา : พ่อๆ เอาบีเกิลแทนก็ได้ มีมั้ยพ่อ : เออ มี เพื่อนพ่อมีพอดี เพิ่งคลอดไม่นาน เดี๋ยวจองให้ตัวนึง อีกซัก 2 เดือนคงได้พฤศจิกายน 2549เพื่อนพ่อ : ลุงมีข่าวร้ายจะบอก เด็กที่บ้านเค้าไม่รู้ เปิดให้คนเข้าไปจับลูกหมา เลยติดเชื้อโรค ลูกหมาตายทั้งครอกเรา : เพื่อนพ่อ : เพื่อนลุงเค้ามีคู่นึง ประมาณ 4 เดือน เอามั้ย แบ่งกันคนละตัว เรา : 4 เดือน ก็ยังเด็กเนอะ เอาก็ได้ค่ะการพบกันครั้งแรก...................................เรา : ว้าย 4 เดือน เหรอคะ ทำไมตัวโตนักล่ะเพื่อนพ่อ : ลุงเข้าใจผิดน่ะ จริงๆ 7 เดือนแล้วเรา : ตั้งแต่วันนั้น ไส้กรอก ก็มีน้อง ที่ตัวโตกว่า 2 เท่า แม่ตั้งชื่อให้เจ้าตัวโตว่า "เบคอน"
เวลาสงบศึก
จากที่ดู อาจจะคิดว่าไส้กรอกโดนรังแก แต่จริงๆ แล้ว ไส้กรอกฟันคมกว่าค่ะ วันแรกๆ กัดเบคอนเลือดไหลเลยค่ะ แต่พอซักพัก ก็รู้แรงซึ่งกันและกัน เล่นกันแบบเบาๆ เอาเขี้ยวมาชนกันเฉยๆ ไม่กัดกันจริงๆ ค่ะ แม่บอกว่าเราลำเอียง เบคอนโดนกัด เลือดไหล เราบอกว่า โอ๊ย แผลนิดเดียว เอายาแดงทาก็หาย แต่พอไส้กรอกโดนเบคอนเขี่ยกลิ้งไปกลิ้งมา ผื่นขึ้นพุง เราพาไปหาหมอทันที อิ อิ ตอนกลางคืนไส้กรอกนอนที่บ้าน เบคอนนอนบ้านแม่ พอเช้า ไส้กรอกก็จะเตรียมตัว ขึ้นรถไปบ้านแม่ ชอบเล่นกับน้องค่ะ พอเย็นก็กลับมาบ้านอีกที (ยังกะเอาลูกไปส่งโรงเรียนก่อนไปทำงาน)
วันนี้เล่าซะยาวเลย ขอบคุณที่ติดตามจนจบ เอาไว้จะเอามาเล่าใหม่นะคะ