サラーウット ポーピロム เรื่องของผม ชีวิตของผม
Group Blog
 
 
กันยายน 2548
 123
45678910
11121314151617
18192021222324
252627282930 
 
1 กันยายน 2548
 
All Blogs
 
.. การเดินทางและคำที่ว่า ผมอยากกลับบ้านครับ ...

เวลาส่วนใหญ่ ที่หมดไปกับมัน หลายคนคงพอที่จะรู้ ว่ามีความหมายว่าอย่างไร สำหรับผม มันคือ การงานเพื่อบริษัท ตั้งแต่ตื่นเช้ามา ก็ต้องรีบเอาตัวเองมาให้ทันเวลาที่เร่งรีบ เพื่อให้ทันเวลาตอกบัตรเข้างาน ทำงานทั้งวัน นั่งอยู่หน้าจอคอม วันหนึ่งไม่ต่ำกว่า 8 - 12 ชั่วโมงต่อวัน มาแต่เช้า จะกลับเอาก็ดึกเข้าไปแล้ว รีบๆกลับ รีบๆทานข้าวแล้วเข้านอน เพื่อที่จะตื่นเช้ามาทำงานในวันต่อมา แต่สมองไม่ได้พักเลยทั้งวัน มันยังคิดอยู่แต่เรื่องงาน คิดว่าจะทำยังไง คิดว่าที่ทำไปมันจะใช้ได้ดีไหม จะมีปัญหาอะไรไหม ต่างๆ นาๆ ปีแรกๆที่ทำมันก็สนุกดีมีอะไรให้คิด ให้ผมได้ ลองที่จะทำ แต่พอนานเข้า นานเข้า มันเริ่มรู้สึกว่า ผมทำงานหนักเกินไป มากเกินไปหรือเปล่า ที่ทำไป มันเพื่ออะไร ผมถามตัวเองดู.... และคำตอบมันก็คือ เพื่อการดำเนินชีวิต ชีวิตที่มันต้องกิน ต้องใช้ มันทำให้กลับไปคิดได้ว่า เมื่อตอนที่ผมเรียนจบมาใหม่ ยังหางานไม่ได้ ที่บ้านก็มีกิจการเล็กๆ พอเลี้ยงครอบครัวและส่งผมเรียนจนจบปริญญาได้อยู่แล้ว ที่บ้านก็อยากให้ผมทำ แต่ด้วยไอ้คำว่า ศักดิ์ศรี เรียนมาแล้วไม่ได้ใช้ ทำให้ผมต้องมาเป็นลูกจ้างกินเงินเดือน อย่างทุกวันนี้ มีสิ่งต่างๆที่ได้มาจากการทำงาน บ้าน รถยนต์ และหนี้สินที่ตามมา ทุกวันนี้ยังผ่อนอยู่เลย มันเป็นหนี้ผูกผัน ที่ต้องใช้เวลาในการชดใช้นานมาก สำหรับผม มันอาจจะเกือบมากกว่าครึ่งชีวิต สิ่งเหล่านี้ ผมมาคิดได้ก็ตอนที่อยากจะกลับบ้าน มานั่งคิดรายจ่ายต่อเดือน หนี้สินที่มีอยู่ กว่าจะกลับได้คงอีกหลายปีเลยทีเดียว ถามว่า ผมเลือกทางเดินที่ผิดไหม หลายๆคนอาจจะมองว่าผิด แต่สำหรับผม มองว่าสุดท้ายแล้ว ตอนจบมันก็เหมือนกัน ผมอาจเลือกทางเดินที่ผิด พาชีวิตเดินทางอ้อมโลกไปหน่อย กว่าจะกลับบ้าน ยังอีกหลายปีอยู่ แต่สิ่งที่ผมได้คือ ประสบกรณ์การใช้ชีวิต ที่หลายๆคนใช้กันอยู่ นั้นคือ ชีวิตคนเมือง ที่มีอีกหลายต่อหลายคนเดินล่วงหน้า เดินตามหลังผมอยู่ ไม่รู้ว่าจุดหมายจะเหมือกันไหม แต่สำหรับผม ผมอยากกลับบ้านครับ ขอให้ทุกท่านเดินทางโดยสวัสดิภาพครับผม (อาจจะพบกันระหว่างทาง อย่าลืมทักผมนะ)


Create Date : 01 กันยายน 2548
Last Update : 1 กันยายน 2548 13:44:56 น. 10 comments
Counter : 426 Pageviews.

 
เราเองก็ทำงานหนักเหมือนกันค่ะ

บางทีก็เคยถามตัวเองว่าเราต้องทำงานหนักขนาดนี้เลยเหรอ

บางครั้ง 25 วันติดกันยังไม่ได้พักก็เคย

แต่คิดไปคิดมา บางคนเค้าทำงานหนักกว่าเราตั้งเยอะ เค้าก็ยังทำได้ เราก็สู้ต่อไปได้ค่ะ

สู้เพื่ออนาคตด้วย


โดย: คุณป้ายังปิ๊ง วันที่: 1 กันยายน 2548 เวลา:14:40:43 น.  

 
เพื่ออนาคตไงย้ง ถ้าไม่เพื่ออนาคตที่ทุกคนอยากให้มันดี เราคงไม่ต้องมาเป็น มนุษย์เงินเดือน ทำงานให้คนอื่นรวยอยู่อย่างนี้หรอก

แต่ก็อย่างว่านะ คนเราเกิดมาเพื่อเป็นหนี้ (ถ้าไม่ได้คาบช้อนเงินช้อนทองออกมาด้วยนะ) เป็นหนี้เพื่อที่จะปลดมันออกไปจากตัวให้หมด

แต่ยังไงเราก็คงต้องสู้ต่อไปแหล่ะ ตราบใดที่เรายังมีลมหายใจอยู่
หวังจะมีความสุข สนุกสนาน ผ่อนคลายได้บ้างก็ วันอาทิตย์ ตอน สี่โมงเย็นนั่นแหล่ะ ที่จะทำให้เราได้ปลดทุกอย่างออกไปจากบ่าทั้ง 2 ของเราไง


โดย: สมันน้อย เบอร์ 14 IP: 221.128.89.113 วันที่: 2 กันยายน 2548 เวลา:13:07:38 น.  

 
ลุงแอ็ดแวะมาเยี่ยมและขอให้กำลังใจครับ


โดย: ลุงแอ็ด (ลุงแอ็ด ) วันที่: 3 กันยายน 2548 เวลา:20:20:09 น.  

 
หนักหนาสาหัสเหมือนกัน ย้ง
แต่พี่ว่ามันเป็นทางที่เราเลือกแล้ว ต้องทำให้ดีที่สุด
ตั้งใจว่าอีกไม่เกิน 5-6 ปีจะรีไทร์ตัวเองหาแผ่นดินเล็กๆอยู่แถบๆต่างจังหวัด มีกิจการเล็กๆพออยู่ได้ ก็คงพอแล้วล่ะ
เบื่อและเซ็งกับไอ้คนที่มันมองคนด้วยกันไม่เหมือนคนน่ะ


โดย: พี่โหน่ง PBA IP: 203.152.30.130 วันที่: 6 กันยายน 2548 เวลา:12:25:14 น.  

 
สู้ต่อไปนะคับ สู้ๆๆ


โดย: ทาเคโซ (ทาเคโซ ) วันที่: 7 กันยายน 2548 เวลา:19:54:35 น.  

 


โดย: ithipong IP: 141.209.46.106 วันที่: 11 กันยายน 2548 เวลา:17:02:04 น.  

 
ฮี่ ๆ เกิดมาเป็นลูกจ้างก็เงี้ย ตอนพ่อแม่ลำบาก อยากให้ลูกมีงานประจำ พอทำไปจริง ๆ เราก็มาคิดว่าเป็นเจ้าของกิจการเล็ก ๆ ของตัวเองดีกว่าอีก ฮี่ ๆ


โดย: ultraman seven วันที่: 11 กันยายน 2548 เวลา:19:26:13 น.  

 
ผมก็อยากจะกลับบ้านแล้วครับ... โดนใจจัง...


โดย: wbj วันที่: 13 กันยายน 2548 เวลา:19:54:29 น.  

 
^^ขอให้เดินทางโดยปลอดภัยนะคะ....

เส้นทางนี้ยังอีกยาวไกล....มาเปนกำลังใจให้ค่ะ

แวะมาขอบคุณที่ไปทักทายเปิ้ลนะ


โดย: Mu_in_love วันที่: 17 กันยายน 2548 เวลา:9:58:24 น.  

 
จริง ๆ แล้ว พี่ก็เป็นคนทีสาระนะเนี่ย


โดย: Ple So gOoD วันที่: 19 กันยายน 2548 เวลา:15:24:32 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

D_YONG
Location :
พระนครศรีอยุธยา Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed

ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




นี้ล่ะ ตัวผม ดูมาทุกทาง ฟังมาทุกอย่าง แต่ไม่เคยลงมือทำ
เลยเป็นอยู่อย่างนี้ มาดูกัน ตัวตนที่แท้จริง .....ของผม คนรักแต่ความสบาย คนหนึ่ง ....











สงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ. 2539 ห้ามผู้ใดละเมิด โดยนำ ภาพถ่าย,รูปภาพ, บทความ,งานเขียน รวมถึงข้อความต่างๆ ไม่ว่าจะเป็นส่วนหนึ่งส่วนใด หรือทั้งหมดใน Blog แห่งนี้ ไปใช้เผยแพร่ ไม่ว่าส่วนตัวหรือเชิงพาณิชย์ โดยไม่ได้ รับอนุญาตเป็นลายลักษณ์อักษร จะถูกดำเนินคดี ตามที่กฏหมายบัญญัติไว้สูงสุด
Friends' blogs
[Add D_YONG's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.