|
|
|
|
|
|
|
|
|
| 1 | 2 |
3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 |
10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 |
17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 |
24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 |
|
|
|
|
|
3 กันยายน 2549 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ความสนุกราคาสี่เหรียญ
ชูจังกับเอริชอบกินอาติโช้กส์มากๆ โดยเฉพาะชูจัง.... เคยกินครั้งแรกในร้านอิตาเลี่ยนไฮโซแถวนอร์ธเอนด์ .... นับจากนั้นเป็นต้นมา คราใดที่เห็นเมนูมีคำว่า artichoke hearts เป็นส่วนประกอบในจาน เป็นต้องสั่งมาโซ้ยทุกที ไม่มีพลาด
หลายวันก่อนดูทีวีช่อง Food Networks เห็น เอ็มเมอรัล ลากาซซี่ (Emeril) สังหารอาติโช้กส์สด .... เราสองคนนั่งดูด้วยความตื่นตาตื่นใจ .... แล้วเห็นพ้องต้องกันว่า ไว้ไปซื้อแบบสดมาลองทำกินดูมั่งท่าจะดี .... ที่ผ่านมา เรากินแต่อาติโช้กส์ดองน้ำมันมะกอก (marinated hearts of artichokes) กัน เพราะมันใช้ง่าย และสังเกตว่าร้านอาหารก็ใช้แบบนี้มาทำให้เรากิน
พอไปถึงตลาด ก็ตกใจนิดนึงเมื่อเห็นราคา (ความจริงเอริตกใจมากเลยล่ะ) เพราะว่ามันหัวนึงตั้ง $1.99 แน่ะ! ... นับว่าแพงไม่ใช่เล่น เพราะส่วนที่กินได้จริงๆมีแค่นิดเดียว .... มองไปมองมาก็ไม่แปลกใจที่ทำไมตั้งนานเราไม่เคยคิดจะซื้อมันไปลองทำกินดูเลย .. อ่อ .. เพราะมันแพงเช่นนี้นี่เอง แถมต้องเอาไปทำอีท่าไหนถึงจะกินได้ เราก็ไม่รู้อีกด้วย!
สรุปว่า ซื้อมา 2 หัว .... แล้ววันนี้ก็มาลองต้มน้ำ กะจะสังหารมันตามวิชาที่ ทั่นเอมเมอรัลได้สอนเอาไว้ .....
ต้มน้ำไป ... น้ำเดือดใส่เกลือ... โอเค .... แล้วก็เอาอาติโช้กส์ ล้างๆๆๆๆ แล้ว จับยัดลงหม้อไป ปิดฝา
ฉับพลันเราก็นึกขึ้นได้ ... เวงกำ มันต้องต้มนานเท่าไหร่กว่าจะสุกเนี่ย... รีบมาเปิด ยาฮู่ หาวิธีกินอาติโช้กส์
โอ้โห ดีใจจัง! เจอแล้ว เค้าบอกว่า blanch แค่ 5 นาทีก็เสร็จ .... โอเคๆ ตั้งเวลา 5 นาที
แล้วก็ไปตักออกมาปอกเปลือก .... เอ ทำไมมันปอกยากจังหว่า .... ชูจังเห็นเอริปอกยาก ก็เลยมาช่วยปอก ...
สนุกมากค่ะท่าน ปอกกันคนละหัว .... ปอกไปก็คุยกันไป ...
(เอริ) เอ แค่นี้มันสุกแล้วจริงเร๊อ ...? (ชูจัง) นั่นสิ ... เอ๊ ... ตรงส่วนไหนน้า ที่เราจะเอามากินได้ ... (เอริ) รู้สึกวันนั้น เค้ากินส่วนที่แดงๆ ได้ด้วยนะ (ชูจัง) อืม แต่ทำไมของเราไม่มีไอ้แดงๆนั่นเลยล่ะ?
(เอริ) นั่นสิ ... อ๋อ คิดได้แล้ว..
ว่าแล้วเอริก็เอามีดผ่ากลาง ออกมาดูว่าไอ้แดงๆที่ว่านั่น มันอยู่ไหน (ขนาดผ่าแล้วก็ยังไม่ค่อยเจอ) .... ชูจังก็ปอกต่อไป ... ต่อไป... จนหมดเปลือก (หมดเลยจริงๆท่านผู้ชม เหลือแต่ใจมันจริงๆเลยค่ะ)
(ชูจัง) นี่ เจอไอ้แดงๆแล้ว .... ตรงกลางมันมีปุยๆด้วยนะ (เอริ) จริงด้วย กินได้ไหมเนี่ย .. แล้วทำไมรอบๆมันแข็งจัง เวลาเรากินแบบแมริเนดมันยังก้อนใหญ่กว่านี้เลยนี่ (ตอนนี้ปอกจนเหลือจิ๋วเดียวแล้วค่ะท่าน)
ระหว่างที่พูด เอริก็ดึงเปลือก ดึงใบออกมาแทะๆ กินดูว่ามันเป็นไง .... ฮ่วย แข็งมากๆเด้อ เคี้ยวไม่ลง
ชูจังเริ่มเห็นท่าไม่ดี ก็เดินไปเปิดยาฮู่อีกรอบ ....
(ชูจัง) นี่ไง เจอแล้ว (รีบเรียกเอริมาอ่าน) (เอริ) โห ... มันต้องต้มตั้ง 30 นาที นี่นา ..... เวงกำ รีบเอาไปต้มต่อดีกว่า ....
เอริก็จับหั่นสี่ แล้วเอาลงหม้อที่ต้มน้ำเดือดใส่เกลือไว้เรียบร้อย ....
(เอริ) แล้วถ้าต้มตอนนี้ ไอ้ปุยๆมันก็หายไปหมดน่ะสิ ? (ชูจัง) นึ่งมันดีมั้ย ปุยๆจะได้ไม่หายไป
ด้วยความขี้เกียจหยิบซึ้ง ... เอริก็เลยตัดสินใจต้มไปก่อน อีก 15 นาที ... เดี๋ยวก็รู้....
ระหว่างนั้นก็ไปหาหนังสือทำอาหารฝรั่งมาเปิดดูว่า มีสอนวิธีจัดการอาติโช้กส์ มั่งมั้ย (ตำราอาหารฝรั่งมีเล่มเดียวทั้งบ้าน ได้แถมมาจาก supermarket ไม่เคยเปิดเลยอีกตังหาก)
(เอริ) เธอ .... ทำไมมันบอกให้ตักส่วน fuzzy center (ไอ้ปุยๆนั่นเอง) ออกทิ้งไปล่ะ? หรือว่าเป็นเพราะสูตรนี้เค้าจะยัดชีสลงไป?
(ชูจัง) เออใช่! จำได้แล้ว วันนั้นเอมเมอรัลก็บอกให้เอาช้อนตักออกทิ้งไปเหมือนกัน
(เอริ) (คิดในใจ) ... (ฮ่วย แล้วไม่บอกเร็วกว่านี้)
ชูจังช่วยหายาฮู่ให้ต่อไปอีก ...พบว่าต้องตักส่วนปุยๆนั่นทิ้งไปจริงๆ (5555)
พอครบ 15 นาที ... เราสองคนก็กลับไปยืนเล่นหน้าเตากันต่อ
(ชูจัง) นี่ไง ... รู้แล้ว ... เราก็หั่นไอ้ฟัซซี่เซ็นเตอร์ทิ้งไป แล้วถ้ากินไม่ได้ ก็อย่าเอาไปผัดรวมกับของอื่นๆ จะได้ไม่เสียของ
กว่าชูจังจะพูดจบ เอริก็ ...
(เอริ) เธอลองกินสิ อร่อยนะ นี่ไงๆ (แทะกินอย่างเอร็ดอร่อย ทั้งส่วนที่ฟัซซี่ และไม่ฟัซซี่ แม่ชิมเรียบ... ก็อยากรู้นี่นา ว่าของสดๆ มันรสชาติยังไง แล้วทำไมเค้าถึงไม่กินไอ้ฟัซซี่เซ็นเตอร์นี่กัน)
ชูจังหันมาอีกที ... อึ้ง.. แล้วรีบบอก..
(ชูจัง) หยุดกินได้แล้ว! เห็นว่าอร่อยก็กินไม่หยุดเลยนะ ... เอาฮาร์ทสมันไปผัดกินได้แล้วนี่ไง ฯลฯ
(5555555)
แค่นี้แหละ .... ความสนุกราคาสี่เหรียญของเราสองคน 5555
ล.ป. เอริลองแทะใบมันกินแล้วล่ะ พบว่า ส่วนที่กินแล้วโช้ก (choke = ติดคอ) จริงๆเลยก็คือ ปลายใบ ที่แหลมๆ
ด้วยความสงสัยใคร่รู้ เอริก็จับมากัด มาชิม มาเคี้ยวไปเลยทีละส่วนๆ แล้วก็แทบติดคอตายกับไอ้ปลายใบนี่แหละ ... ไม่ว่าใบอ่อนขนาดไหน มันก็ปลายคม แทงคอได้ไม่ย่อท้อกันเลย .... คราวหน้าจะรู้ดีกว่านี้แล้ว ตัดปลายใบที่คมๆ ออก แล้วก็ต้มนานกว่านี้ ตั้งแต่แรก จะได้ไม่ปอกไปจนเหลือแต่ใจกลาง ทิ้งไป 95% ไฮโซสุดๆ อย่างวันนี้ ฮ่าฮ่า
Create Date : 03 กันยายน 2549 |
Last Update : 3 กันยายน 2549 6:16:11 น. |
|
12 comments
|
Counter : 792 Pageviews. |
|
|
|
โดย: NSY วันที่: 3 กันยายน 2549 เวลา:7:05:04 น. |
|
|
|
โดย: เอริ...จัง (เอริ...จัง ) วันที่: 4 กันยายน 2549 เวลา:0:47:34 น. |
|
|
|
โดย: NSY วันที่: 4 กันยายน 2549 เวลา:6:57:59 น. |
|
|
|
โดย: เด้กน้อยคนเดิม (เด็กน้อยคนเดิม ) วันที่: 4 กันยายน 2549 เวลา:11:47:31 น. |
|
|
|
โดย: N-Bankk วันที่: 5 กันยายน 2549 เวลา:14:46:50 น. |
|
|
|
โดย: karn IP: 138.25.50.221 วันที่: 5 กันยายน 2549 เวลา:18:38:13 น. |
|
|
|
โดย: terry IP: 58.9.149.121 วันที่: 5 กันยายน 2549 เวลา:21:55:27 น. |
|
|
|
โดย: เอริ...จัง IP: 24.63.175.159 วันที่: 6 กันยายน 2549 เวลา:10:45:41 น. |
|
|
|
โดย: เอริ...จัง IP: 24.63.175.159 วันที่: 6 กันยายน 2549 เวลา:11:25:06 น. |
|
|
|
โดย: the Vicky วันที่: 7 กันยายน 2549 เวลา:18:47:55 น. |
|
|
|
โดย: ตาลเอง IP: 161.200.255.164 วันที่: 11 กันยายน 2549 เวลา:13:35:31 น. |
|
|
|
โดย: ชาอาร์ติโช๊ค Artichoke Tea บำรุงตับไตถุงน้ำดี IP: 183.89.51.252 วันที่: 16 พฤษภาคม 2553 เวลา:9:49:11 น. |
|
|
|
| |
|
|
|
|
|
|
|
|