เรื่อยเรื่อย....เรียงเรียง...ชีวิตเอียงเอียงที่ใกล้สี่สิบของเรา
.....................
ฉันนั่งนิ่งมองดูรอบกาย อยากทำอะไร....ไม่รู้หรอกนะ คิดอะไรก็....ไม่มีหรอกนะ แต่จะว่าว่างเปล่า....มันก็ไม่ใช่ น้ำตาก็ไม่ไหล....หัวเราะก็ไม่ออก บางอารมณ์.....คนเราก็เป็นอย่างงี้กันใช่ไหม
....................... ไม่รู้จะทำอะไร...ไม่อยากจะขยับกาย แขนจะยก...ก็ไม่มีแรง ขาจะก้าว...ก็ล้าเกินไป พยายามจะใช้สมอง....เดี๋ยวมันจะฝ่อ แต่ใช่มากเกิน....มันจะระเบิดมั้ยอะ
........................ จากนั่งก็ค่อยค่อยเอนเอนลงหน่อย...หมอนนิ่มดีนะ ตากลับมาจับจ้องจอสี่เหลี่ยมที่มีตาแป๋วมองกลับมา
แพนด้า....แพนด้า.....เอ....ชอบแพนด้าเพราะอะไรหว่า ตั้งแต่เด็กได้ตุ๊กตาแพนด้ามาก็ชอบเลย..... ....ดำดำขาวขาว....กลมกลม.... เออเนอะ....ใครจะคิดว่าจนจะสี่สิบก็ยังชอบมากมายอยู่
........................ สมองเริ่มได้ใช้งาน.....แต่ตัวยังนอนกอดหมอนสบาย หืม....สรุปว่า.....ขี้เกียจมากนะเราเนี่ย... ไม่ไหวจะเคลียร์เลย....หึหึหึหึหึหึหึหึหึ
Create Date : 21 ธันวาคม 2554 |
|
4 comments |
Last Update : 22 ธันวาคม 2554 15:55:18 น. |
Counter : 794 Pageviews. |
|
|
|