 |
 |
 |
 |
 |
|
 |
 |
|
|
| | 1 | 2 | 3 |
| 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 |
| 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 |
| 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 |
| 25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 | 31 |
|
|
| |
|
|
| 25 พฤษภาคม 2557 |
|
|
 |
|
|
|
|
|
| |
|
 |
 |
 |
 |
|
|
|
|
|
| |
3 วันแรกของพี่เธียร์เตอร์ที่โรงเรียน
วันเปิดเทอมวันแรกของพี่เธียร์เตอร์คือ 14 พฤษภาคม 2557 พี่เธียร์เตอร์ดูตื่นเต้นที่จะได้ไปโรงเรียน ตื่นมาเสียแต่เช้า ไม่ค่อยงอแง กินข้าวแต่งตัวเรียบร้อย ตอนไปส่งก็มีพ่อขับรถไปส่งแค่หน้าโรงเรียน เพราะต้องรีบไปทำงานต่อ ก็เหลือแต่แม่กับน้องการ์ตูนเท่านั้น
ไปถึงโรงเรียนก็พาพี่เธียร์เตอร์ไปที่ห้องเรียนเลย เอารองเท้าไปเก็บ พี่เธียร์เตอร์เดินเข้าห้องแต่โดยดี แม่ก็บอกพี่เธียร์เตอร์ว่า กินข้าวกลางวันเสร็จแม่จะมารับนะ ยืนดูพี่เธียร์เตอร์อยู่หน้าห้องสักเดี๋ยว พอพี่เธียร์เตอร์หันมา เรารีบยกมือบาย ๆ แล้วเดินไปเลย ตอนนี้รู้สึกผิดไงไม่รู้ ลูกคงคิดว่าเราทิ้งแน่
หลังจากนี้ก็นั่งรอพี่เธียร์เตอร์เลิกเรียน กับน้องการ์ตูน เราเลือกนั่งม้าหินใต้ต้นไม้ที่อยู่เลยไปทางศูนย์เด็กเล็ก นั่งมองเห็นเด็ก ๆ เดินมากินข้าวที่โณงอาหารอยู่ไกล ๆ แต่ก็มองไม่ออกหรอกว่าคนไหนพี่เธียร์เตอร์ เพราะสายตาสั้น
จน 11 โมง เริ่มเห็นพ่อแม่ เดินไปรับลูกกลับบ้านบ้างแล้ว ก็เลยเดินไปรับพี่เธียร์เตอร์ที่ห้อง ผลคือ ภาพแรกที่เราเห็นลูกคือ ลูกนั่งนิ่ง มองไปนอกห้อง ดูเพื่อน ๆ ที่พ่อแม่มารับกลับบ้าน ทั้ง ๆ ที่ในห้องก็ยังมีเด็กคนอื่น ๆ นั่งอยู่ พอครูเรียนชื่อพี่เธียร์เตอร์ บอกว่าแม่มารับเท่านั้นแหละ พี่เธียร์เตอร์วิ่งมาหาเรา ร้องไห้โหเลย แต่ก็ร้องแค่เดี๋ยวก็หยุดร้อง เรารู้สึกผิดอ่ะ เหมือนมารับลูกช้าไป
แถมคุณครูยังบอกอีกว่า ตอนเด็ก ๆ เดินไปทานข้าวที่โรงอาหาร พี่เธียร์เตอร์มองเห็นเรานั่งอยู่ จะเดินไปหาแม่ บอกจะไปจับมือแม่ เฮ้อ ลูกฉัน ขนาดนั่งอยู่ไกลมาก ยังคอยมองหาแม่จนเจอ น่าสงสารลูกเลย
กลับบ้านพี่เธียร์เตอร์ก็ยังดูโอเค คุยเรื่องโรงเรียนบ้าง ให้จัดของไปโรงเรียนก็ยอมทำ จริง ๆ ก็ไม่มีอะไร แค่ให้เตรียมผ้าเช็ดหน้าเอง ยังคึกคัก เอากระเป๋าเอารองเท้านักเรียนมาใส่ ถามว่าพรุ่งนี้ไปโรงเรียนไหม ก็ตอบว่าไป
วันที่ 2 ของการไปโรงเรียน วันนี้หนักหน่อย เพราะต้องไปกันเอง กระเตงกันไป 3 คนแม่ลูก ไปถึงโรงเรียน พี่เธียร์เตอร์ขอเล่นของเล่นก่อนเดินไปขึ้นห้อง วันนี้ ดูไปค่อยแอคทีฟเหมือนเมื่อวาน กว่าจะพาไปห้องได้ใช้เวลานานอยู่ แต่ก็ยอมเดินไปเก็บรองเท้าเอง
จนพอต้องเดินเข้าห้องเรียน พี่เธียรืเตอร์ก็มากอดแม่ร้องไห้ บอกจะอยู่กับแม่ ให้แม่อยู่ด้วย ครูต้องพาอุ้มเข้าห้องเรียน บอกร้องไห้เป๊ปเดี๋ยว แม่อ่ะ รู้สึกเศร้าเลย โทรหาพ่อ พ่อก็บอกว่า ไม่เป็นไร น้ำตาแม่จะไหล เห็นลูกเป็นแบบนี้ พ่อก็บอกว่า ให้แม่รีบตัดใจ ยังไงลูกก็ต้องไปเรียน
แม่ก็นั่งรอพี่เธียร์เตอร์กับน้องการ์ตูนที่เดิม แต่วันนี้นั่งหลบ ๆ หน่อยกลัวพี่เธียร์เตอร์เห็น พอเห็เด็กเดินกลับจากโรงอาหาร ก็เลยรีบเดินตามไปรับพี่เธียร์เตอร์ที่ห้องเรียนเลย พี่เธียร์เตอร์ก็ยังคงร้องไห้เหมือนเดิมที่เห็นแม่
พอกลับมาบ้านก็ยังดูร่าเริง บอกจะไปโรงเรียน แต่พอตื่นมาก็เริ่มดูซึม ๆ งอแงมากขึ้น แม่ไปไหนไม่ได้เลย จะอยู่กับแม่อย่างเดียว ให้จัดกระเป๋าไปโรงเรียนเริ่มมีอิดออดบ้าง แต่ก็ยอมทำตาม
วันที่ 3 ของการไปโรงเรียนเพื่อปรับตัว พี่เธียร์เตอร์ดูเชื่องช้าในตอนเช้า มีร้องจะไปโลตัส ไปเที่ยว ดูไม่กระตือรือร้นเท่าไหร่ เริ่มโยกเยก ไม่อยากไปขึ้นห้องเรียน แม่ต้องอุ้มไปส่ง ให้เก็บรองเท้าก็งอมทำ แต่พอจะเข้าห้องก็ร้องไห้อีกแล้ว คราวนี้พอครูอุ้ม แม่ก็รีบชิ่งไปเลย รู้สึกผิดแต่แม่ก็ต้องทำ
ไปนั่งรอลูกเหมือนเดิม จนเห็นเด็ก ๆ เดินมากินข้าว ก็ว่าจะไปแอบดูเสียหน่อย เผื่อจะได้ถ่ายรูปพี่เธียร์เตอร์บ้าง จะไปใกล้มากก็กลัวลูกเห็น เพราะน้องการ์ตูนส่งเสียงดัง แล้วก็อึอีก แม่เลยไม่ได้ดู จนเห็นคนเริ่มไปรับเด็ก ๆ กลับบ้าน แม่ก็เลยไปหาพี่เธียร์เตอร์ที่ห้องเรียน
เมื่อไปถึง เห็นพ่อแม่ ผู้ปกครองมารอเต็ม แต่เด็ก ๆ ยังไม่มา แม่ดีใจมาก รีบวิ่งลงมาดักรอพี่เธียร์เตอร์ที่ตึกอนุบาล 2 แอบมองดูพี่เธียร์เตอร์เดินกลับห้อง พี่เธียร์เตอร์จะมองไปทางข้างหลัง ทางที่ไปศูนย์เด็กเล็ก เหมือนมองหาแม่เลย
รอสักพักจนเห็นว่าเด็กเดินขึ้นหมดแล้วก็ไปรับ พี่เธียร์เตอร์ก็วิ่งมาหาแม่ร้องไห้เหมือนเดิม เวลาถามว่าไปโรงเรียนสนุกไหม พี่เธียร์เตอร์ก็ว่าสนุก แถมร้องเพลง ประเทศไทยไชโยให้ฟังอีก ถามว่ากินข้าวกับอะไร ก็ตอบได้บ้าง ไม่ได้บ้าง คิดว่าคงอยากไป แต่ก็เหมือนไม่อยากไป เพราะคงไม่อยากห่างแม่
และทุกครั้งที่พูดเรื่องโรงเรียนก็เริ่มจะมีบอกว่าไม่เอา ทุกวันไปรับก็ถามหาพ่อ จนพี่เธียร์เตอร์พูดว่าให้พ่อไปด้วย คงหมายถึงให้พ่อพาไปโรงเรียนด้วย พอพ่อกลับมาก็ดูลูกร่าเริงมากขึ้น
และตั้งแต่วันที่ 19 พฤษภาคม ไป พี่เธียร์เตอร์ก็ต้องไปเรียนแบบเต็มวันแล้ว ไม่รู้จะเป็นยังไง แต่จนตอนนี้ เราก็ชมพี่เธียร์เตอร์เสมอว่าพี่เธียร์เตอร์เก่งที่สุด ไปโรงเรียน 3 วัน ชุดไม่เปื้อนฉี่ เปื้อนอึเลย กินข้าวก็เก่ง กินนมก็เก่ง
หวังว่าลูกคงจะชองโรงเรียนนี้ที่แม่เลือกให้นะ รักพี่เธียร์เตอร์จัง
| Create Date : 25 พฤษภาคม 2557 |
| Last Update : 25 พฤษภาคม 2557 14:20:25 น. |
|
2 comments
|
| Counter : 1662 Pageviews. |
 |
|
|
|
|
| |
|
|
|
|
|
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 9 คน [
