|
1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 |
8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 |
15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 |
22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 |
|
|
|
|
|
|
|
เลขเบิ้ล
เลขเบิ้ลคืออะไรไม่ต้องสงสัย มีคำเฉลยให้ทันทีดังนี้
สืบเนื่องจากเมื่อวานเป็นวันเกิดปีที่อายุเราครบเลขเบิ้ล ตัวเราไม่ชอบเลขนี้เท่าไร เพราะถึงแม้ว่าเราจะอายุล่วงเลยมาจนป่านนี้แล้ว แต่ความรู้สึกของเรายังคงรู้สึกเสมอว่า ตัวข้านี้ยังอายุน้อย และอีกอย่างเราเลิกตื่นเต้นกะวันเกิดมาหลายปีแล้ว แต่สำหรับเลขเบิ้ลในปีนี้ เพื่อนที่แสนดีบางคนบอกว่า เลขนี้เป็นลัคกี้นัมเบอร์ ฟังแล้วก็ มันก็เข้าท่าดีน่ะ เอาว่ะ ลัคกี้ก็ลัคกี้
วันเกิดสำหรับเราอาจจะไม่ค่อยเหมือนหลายคนตรงที่ เราไม่ค่อยอยากจะลุกมาใส่บาตรพระตอนเช้าเหมือนคนอื่น ๆ เท่าไร [เคยสงสัยเหมือนกันน่ะว่าทำไมต้องใส่บาตรตอนวันเกิด เหมือนเป็นธรรมเนียม ใครทำคนแรกเนี่ยอยากรู้ เอ่อ อันนี้เราหมายถึงเฉพาะคนที่ใส่เฉพาะวันเกิดน่ะ อาจจะมีหลายคนที่ใส่บาตรเป็นกิจกวัตรอยู่แล้ว] เราเป็นคนพุทธ แท้ ๆ ร้อยเปอร์เซนต์ ตอนเด็ก ๆ ก็เคยใส่บาตรอยู่ทุกวัน เพราะแม่ให้ใส่ แต่พอโตมาก็ห่างหายกันไปนาน
จากเริ่มโตจนเริ่มแก่ การใส่บาตรกะเรามันห่างกันไปไกลมาก ประจวบกับการได้ยินข่าวคาวในวงการพระสงฆ์มากขึ้น ๆ ตามสื่อต่าง ๆ ทำให้เราคิดเองเออเองอยู่คนเดียว ว่าการทำบุญ การใส่บาตรนั้น มันต้องทำด้วยใจ เราว่าถ้าเรายังทำต่อไปแต่ในใจเรายังคลางแคลงกับพระสงฆ์รูปที่เราใส่บาตรด้วยนั้น เราคงไม่ได้บุญเป็นแน่แท้ แทนที่จะได้บุญ กลับจะได้บาปสะมากกว่า คือเรากลัวบาปทางมโนกรรมน่ะ
การทำบุญอย่างเดียวในวันเกิดสำหรับเรา คือการทำบุญซื้อโลงศพให้ ศพไร้ญาติเท่านั้น
วันเกิดหลายปีที่ผ่านมา เราไม่ตื่นเต้นไม่ฉลอง คือไม่รู้จะฉลองไปทำไมกับการที่ตัวเองแก่ขึ้นอีกปี เมื่อก่อนก็อาจจะมีการชวนเพื่อนหลาย ๆ คนไปกินข้าวด้วยกัน ทั้ง ๆ ที่เพื่อนบางคนที่ชวนไปก็ไม่ได้สนิทอะไรมาก แต่แค่อยากให้มีคนเยอะ ๆ จะได้สนุก ๆ เลยชวน ๆ กันมา แต่พอหลังจากนั้นล่ะ เพื่อนที่ไม่ค่อยสนิท ก็ยังไม่ค่อยสนิทต่อไป ไม่มีข่าวคราวไม่มีการพบปะเหมือนเดิม
แต่กิจวัตรอย่างนึงในหลายปีหลัง ๆ มานี้ ที่เราต้องทำทุกปี คือการกราบเท้าแม่ ขอบคุณแม่ที่ทำให้เราได้เกิดมา และก็จะซื้อของที่แม่ชอบกินมาให้ [ปกติก็ซื้อน่ะ ไม่ใช่ซื้อให้เฉพาะวันเกิด] ถึงแม้ว่าครอบครัวเราจะไม่ได้ร่ำรวย ไม่ได้อบอุ่นเหมือนหลายครอบครัว แต่แม่ของเราก็คือแม่ที่ดีที่สุดในโลก เป็นพระในบ้าน พระในใจของเรา ซึ่งเราคิดว่าอันนี้ลูกทุกคนก็คงคิดเช่นนี้กับแม่ของตัวเองน่ะ แม่ใคร ใครก็รักน่ะ
เรื่องการกราบเท้าแม่เราว่า วันไหน ๆ ก็ทำได้น่ะ ไม่จำเป็นต้องทำเฉพาะวันแม่หรือวันเกิด สำหรับเรา ทุกเดือนที่เราให้เงินแม่ เราจะกราบแม่ด้วยทุกครั้ง แรก ๆ ก็เขินบ้าง แต่หลัง ๆ ทำทุกเดือนก็เป็นเรื่องปกติน่ะ ไม่ค่อยเขินเท่าไร
ที่เล่า ๆ มาเหมือนจะเป็นคนดีน่ะ อิอิ มันก็ไม่ใช่อย่างนี้ตลอดเวลาหรอกน่ะ บางครั้งแม่กะลูกมันก็มีปัญหากันบ้าง บางทีก็มีบทดราม่าใส่กัน ซึ่งส่วนมากจะเป็นเราใส่แม่มากว่า ใครไม่เคยเล่นบทดราม่ากะแม่ ยกมือขึ้นสิ จะปรบมือให้
ส่วนเมื่อคืนนี้ หลังจากเล่นโยคะเสร็จ เราเลือกที่จะกินข้าวกับเพื่อนกลุ่มเล็ก ๆ ที่รู้จักกันมาเนิ่นนาน 20 17 16 นี่คือจำนวนปีที่เรารู้จักคนเหล่านี้ เราเป็นคนมีเพื่อนน้อย แต่ทุกคนเป็นคนที่เราสามารถเรียกว่าเพื่อนได้เต็มปากเต็มคำ ถ้าเราลำบาก เราเสียใจ เรามีปัญหา เพื่อนพวกนี้ก็จะยังเป็นเพื่อนเราเสมอ หนึ่งในนั้น เรายังจำได้ ตอนที่เราอกหัก ร้องไห้กับมัน มันถึงกะร้องไห้ไปกะเรา และถามเราว่าทำไมเราถึงรักคนอื่นมากกว่าตัวเอง นั่นทำให้เราคิดได้ว่า เราทำให้เพื่อนคนหนึ่งทุกข์ไปกะเราด้วย [หลังจากนั้น ก็ยังร้องไห้น่ะ แต่แอบร้อง ไม่ให้เพื่อนเห็น อิอิ] เลยได้สติเพราะเพื่อนคนนี้ แต่ตอนหลังมันดันมาร้องไห้กะเราเอง
ส่วนของขวัญ เราก็จะบอกเพื่อนก่อนเลยว่าไม่ต้องซื้อให้ ถ้าอยากซื้อให้ ก็ให้มาถามว่าอยากได้อะไร คือบอกพวกเค้าอย่างนี้มาหลายปีล่ะ หลายคนคงมีประสบการณ์กับของขวัญวันเกิดที่ได้มา แต่ไม่รู้จะเอาไปทำไร เราไม่อยากให้เสียของ สู้บอกเพื่อน ๆ ไปเลยว่าอยากได้อะไร อิอิ ส่วนมากเราอยากได้แต่หนังสือ ชอบอ่านหนังสือน่ะ แนวโปรดก็วรรณกรรม เยาวชนน่ะ วันหลังจะมาเล่าสู่กันฟังอีกทีเกี่ยวกับหนังสือ
เอาเป็นว่าสำหรับปีนี้ ปีที่เรามีอายุเป็นเลขเบิ้ล บางคนคงอยากรู้ บางคนคงเดาถูก นั่นไม่สำคัญน่ะ ที่สำคัญก็คือ เมื่อคืนเรามีความสุขมาก ๆ กับเพื่อน ๆ และพอกลับบ้าน เปิดบล็อกก็เจอคนอวยพรให้วันเกิดเรามากมาย ขอบคุณเพื่อนทุก ๆ คนมากน่ะครับ และปีนี้ถ้ามีเรื่อง ลัคกี้ ๆ ก็จะเอามาเล่าให้ฟังน่ะครับ
เก็บตกวันเกิด เรามีเพื่อนคนนึงที่เกิดวันเดียว เดือนเดียวกัน ปีเดียวกัน แต่ไม่เหมือนกันตรงที่เธอเป็นผู้หญิง เพื่อนคนนี้อยู่ กทม. ตอนเช้ามัน[ต้องใช้มันเท่านั้น สำหรับเพื่อน] ส่งข้อความมาอวยพรวันเกิด เราสองคนจะจำวันเกิดของกันและกันได้อย่างดี
เราโทรกลับไปอวยพรวันเกิดเธอเช่นกัน และ คุยสัพเพเหระ ดังนี้ เรา:อยู่ไหนเนี่ย ทำงานหรอ มัน:อยุ่บ้าน เรา:อ้าว ไม่ทำงานหรอวันนี้ มัน:ไม่ทำ วันเกิดก็ต้องหยุดสิมึง เรา:แล้วทำไรอยู่เนี่ย มัน:ต้มข้าวโพดเอาไว้ทำข้าวโพดคลุกเนย ขายตอนเย็น
มันอายุเท่าเรา แต่ตอนนี้มันสองศูนย์ไปแล้ว [เคยมีผัวและลูกสอง] เซ็ง
ป.ล.เพื่อนคนนี้ถูกหวยด้วย มันเอาอายุไปซื้อ สองตัวบนเต็ม ๆ ส่วนเราไม่ได้ซื้อ
Create Date : 05 กุมภาพันธ์ 2552 |
Last Update : 5 กุมภาพันธ์ 2552 0:05:03 น. |
|
32 comments
|
Counter : 1733 Pageviews. |
|
|
|
โดย: ป้าหู้เองจ่ะ (fifty-four ) วันที่: 5 กุมภาพันธ์ 2552 เวลา:1:33:16 น. |
|
|
|
โดย: บ้าได้ถ้วย วันที่: 5 กุมภาพันธ์ 2552 เวลา:10:39:17 น. |
|
|
|
โดย: แป๋วภูเก็ต วันที่: 5 กุมภาพันธ์ 2552 เวลา:11:07:57 น. |
|
|
|
โดย: pinkyrose วันที่: 5 กุมภาพันธ์ 2552 เวลา:11:39:59 น. |
|
|
|
โดย: มาดามอุ้ย วันที่: 5 กุมภาพันธ์ 2552 เวลา:12:14:10 น. |
|
|
|
โดย: ป้าแก่ (elastigirl ) วันที่: 6 กุมภาพันธ์ 2552 เวลา:13:59:29 น. |
|
|
|
โดย: byonya วันที่: 7 กุมภาพันธ์ 2552 เวลา:0:06:27 น. |
|
|
|
โดย: น้ำตา (น้ำตาค้างฟ้า ) วันที่: 7 กุมภาพันธ์ 2552 เวลา:11:45:58 น. |
|
|
|
โดย: jubejaa วันที่: 7 กุมภาพันธ์ 2552 เวลา:20:14:33 น. |
|
|
|
โดย: นะโม (ทานะ ) วันที่: 7 กุมภาพันธ์ 2552 เวลา:22:28:52 น. |
|
|
|
โดย: รัตนลาวัณย์ วันที่: 7 กุมภาพันธ์ 2552 เวลา:22:55:52 น. |
|
|
|
โดย: เราอุ้มนะ วันที่: 7 กุมภาพันธ์ 2552 เวลา:22:56:53 น. |
|
|
|
โดย: Mega-Batt วันที่: 9 กุมภาพันธ์ 2552 เวลา:17:38:52 น. |
|
|
|
โดย: อีชีส (ladycake ) วันที่: 10 กุมภาพันธ์ 2552 เวลา:19:12:20 น. |
|
|
|
โดย: ...สิ่งมีชีวิตเล็กๆ ที่รู้จักกัน (ปลาเค็มน้อย ) วันที่: 12 กุมภาพันธ์ 2552 เวลา:17:35:48 น. |
|
|
|
|
|
|
|
ตกลงคุณพล...เบิ้ลเท่าไรล่ะจ๊ะ...
รีบมา..และรีบไปนอนและ..หลับฝันดีนะจ๊ะ...จู๊ฟ...จู๊ฟ...