เวอะมาทักทายค่ะ

ต้องให้เลือกเลยเหรอ ??

ไอ้เรื่องตายเนี่ย ป้าคิดมาตั้งแต่เด็กแล้วนะ แบบว่า...ทำไมชีวิตชั้นมันถึงได้ระทมทุกข์เงี้ย ตายซะดีมั้ง

แต่อีกใจนึงก็คิดว่า ถ้าชั้นตายตอนนี้ ชีวิตบัดซบที่เกิดมานี่ก็จะยังไม่เคยพานพบความสุขกับเค้าเลยนะ

ความอยากรู้มั้ง มันทำให้ใจสู้ที่จะมีชีวิตอยู่ต่อไป

ให้ตายตอนนี้ ก็โอเคนะ ชั้นมีชีวิตที่โอเค ได้พบความสุขตามสมควร นอนตายตาหลับได้แล้ว

คงไม่คิดไปว่า อยากตายก่อนหรือหลังใคร อะไร ยังไง ชีวิตเราก็ชีวิตเรา ชีวิตเขาก็ชีวิตเขา อย่าเอามาผูกติดกัน


นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า อัพบล็อกเครียด ๆ ก็จะได้เม้นท์เครียด ๆ อย่างนี้แล 5555

แวะมาทักทายค่ะ

อย่าเครียดมากค่ะ

ตูนคิดว่ายิ่งอายุมากขึ้น ยิ่งไว้ใจคนยากขึ้น ทำให้ไม่ค่อยมีเพื่อนสนิทกันด้วยแหละ ส่วนใหญ่เพื่อนสนิทมักมาจากเพื่อนที่รู้จักกันสมัยยังแบ๊ว

ประสบการณ์สอนให้เรารู้จักความเจ็บปวด เรียนรู้จากมัน ประสบการณ์สอนให้หนูหาความสุขง่ายๆให้ได้ด้วยตัวเอง เพียงลำพัง

เพื่อนสนิทหนูเคยบอกว่า "วันนี้ยังยืนอยู่ข้างกันได้ มันเป็นเรื่องอัศจรรย์ เหมือนของขวัญ พรุ่งนี้จะเป็นยังไงก็ช่างมัน และขอบคุณพระเจ้าซะที่เราเคยมีความสุขด้วยกัน"

เพราะอีเพื่อนสนิทหนูนี่กวนตีนมาก ทะเลาะกันประจำ

อ้อ ถ้าเลือกที่จะตายก่อนคนที่รัก หรือตายทีหลังดี

ตูนขอเลือก...ยังไงก็ได้ขอตายเร็วๆได้มั๊ยคะ ตายเดี๋ยวนี้ ตายให้ไว ตูนเบื่อแล้วค่ะ

^_^

อย่าลืมแต๊ะเอียหนูนะคะ ตรุษจีนแล้ว

โอ๊ะโอ๋...รู้สึกเป็นเกียรติจังที่ได้รับการกล่าวอ้างถึงในบล็อกข้างบน อิอิ

...

การคิดถึงความตายบ้างก็เป็นเรื่องดีครับ แต่คิดถึงความสุขมากหน่อยชีวิตก็รื่นรมย์ขึ้น
ถ้าเลือกได้ก็ไม่รู้ว่าจะตายก่อนคนรักดีไหม ถึงจะตัดช่องน้อยตายก่อนเพราะไม่อยากเสียใจ แต่ความจริงก่อนจากกัน เราก็ต้องเสียใจอยู่ดี
ครั้งจะให้คนรักตายก่อน เพื่อเราจะได้อยู่ดูแลเขาถึงวินาทีสุดท้ายนั้น พอเอาเข้าจริงก็กลัวว่าตัวเองจะดูแลแต่ตัวเองจนลืมดูแลเขาเสียมากว่า
เอาเป็นว่าไม่เลือกละกัน แล้วแต่ดวง ที่แน่ๆ ตอนนี้ขอเดินเดินบนโลกมนุษย์ให้นานหน่อยก็พอ

...

ในอดีตมีคนบอกว่า พอเราอายุมากขึ้น เราจะมีเพื่อนน้อยลง ตอนนั้นผมไม่รู้หรอกว่าจริงไหม จนวันที่อายุมากขึ้น เพื่อนเราน้อยจริง ที่จริงปริมาณเพื่อนไม่ได้ลดลงครับ แต่คนที่อยู่เคียงข้างเราทุกเมื่อต่างหากที่น้อยลง

เพื่อนเป็นสัตว์ประเภทหนึ่งที่รักกันได้สุดหัวใจ แต่ห้ามมีเพศสัมพันธ์...

ทิ้งท้ายกวนทีนนิดๆ พอให้ยิ้มครับ 555

เพื่อนเป็นสัตว์โลกประเภทหนึ่งที่รักกันได้สุดหัวใจ แต่ห้ามมีเพศสัมพันธ์...

เอ่อ คุณนะโมเนี่ยแผ่นเสียงตกร่องอ๊ะป่าวค่ะ แถมมาตกร่องตอนเด็ดซะด้วย

แหม ไปทิ้งท้ายบล็อกป้าได้น่ารัก น่าตีมาก

"เดี๋ยวนี้ชอบเล่นอย่างอื่น ???"

ต้องของนอกด้วยใช่ปะ ถึงจะถูกสเป็ค

ขอบคุณที่แวะไปอวยพรให้เช่นกันคะ

สวัสดีครับไว้ว่างๆจะมารีวิวประสบการณ์การลดน้ำหนักให้ฟังนะครับคุณพล

อ่านแล้วหดหู่ชะมัด

น้องพลขา.. ถ้าเลือกได้ ป้าขอเลือกว่า อยู่กะเพื่อนนานๆดีกว่า ส่วนใครตายช้า หรือเร็ว มันขึ้นอยู่ที่กรรมของแต่ละคน.. กำหนดมิได้หรอกนะ..

ทำวันนี้ให้ดีที่สุดก็พอ.. จะได้ไม่เสียใจทีหลัง.. อยากทำอะไรให้ใคร ก็รีบๆทำ ชีวิตคนเราสั้นนัก..

ผมเป็นคนชอบดูหนังมากครับ จริงๆ ดุได้ทุกแนว ยกเว้นหนังอึกทึก

หนังที่ชอบมากๆ จะเป็นหนังบทดีๆ ดึงอารมณ์ เพราะบางทีการร้องไห้ในโรงหนัง เป็นการทำความสะอาดดวงตาได้โดยไม่มีใครเห็น

วันนี้เพิ่งมีน้องช่างภาพถามว่า พี่ชอบหนังไทยเรื่องไหน คิดนานเหมือนกันครับ

สุดท้ายก็เลยตอบไปว่า แฟนฉัน ไม่มีเหตุผลหรอก รู้แต่ว่า ช้อบ..ชอบ

หวัดดีจ้าพล อยากกินขนมเทียนไส้เค็ม


พลบอก 'แล้วมาบอกอะไรกรูเนี่ย ??'

ป๊าด... เพิ่งเห็นบล็อกของท่านวันนี้เอง

แต่จริง ๆ แล้วผมก็เคยถามแบบนี้มาแล้วนะ แต่เสียดายเลิกกันก่อนเลยไม่รู้คำตอบ

กรู...ยังไม่ตายเฟ้ย...เรายังต้องอยู่ใช้เวร-กำ กันอีก นานสองนาน