วันนี้เป็นอีกวันหนึ่งที่มีความสุขมาก ลูก ๆ มากันพร้อมหน้าพร้อมตา
เช้าขึ้นมา ก็ไปใสบาตรหน้าปากซอย ก๊อบ กิ๊ก ก้อย /ก้อง กรุ้งกริ้ง เกล้า/ตุ๊ก

ชุมชนเอกชัยจะมีการตักบาตรอาหารแห้ง ที่ถนนเอกชัยเป็นประจำ ส่วนมากคนที่มา ก็จะเป็นคนในชุมชนเสียเป็นส่วนใหญ่ ก็ได้ออกไปทักทาย เพื่อนบ้าน เพื่อนเก่าที่ทำงานอยู่หมู่บ้านเดียวกัน และคนที่เคยเห็นหน้าเคยรู้จัก ซึ่งบางคนอายุมากก็ไม่ค่อยได้ออกไปไหน และก็ไม่ค่อยจะได้เจอกันเท่าไร วันนี้ก็มาพบ มาเจอกัน

ส่วนครอบครัวเราก็ไปกันหมดเกือบหมดบ้าน อยู่แต่คนป่วยเฝ้าบ้านเท่านั้น
พอกลางวันเราก็ทำอาหารกินกัน ลูกสะใภ้เป็นคนภาคอีสาน ก็ชอบทำส้มตำ ลาบน้ำตก ข้าวเหนียว ซึ่งพวกเราก็ชอบกินกันทุกคน น้องก้อยก็จะบอกพี่ตุ๊กว่า ใส่ปลาร้าด้วยนะ แต่ก้อยขอปลาร้าสุก เพราะน้องก้อยเป็นทัยรอย ต้องระวังเรื่องการกินอาหารพอสมควร ส่วนกิ๊กกินได้ทุกอย่างเว้นเนื้อวัว ตุ๊กก็ถามแม่ว่า แม่กินอะไร ก็จะตอบว่าใครกินอะไรได้แม่ก็กินนั่นแหละ แต่ทุกคนก็จะรู้ว่าแม่ไม่กินเนื้อวัว เพราะได้สัญญากับเจ้าแม่กวนอิมไว้ ตอนที่น้องก้อยผ่าตัดหัวใจ ว่าจะไม่กินตลอดชีวิต

พี่ก๊อบก็จะเป็นคนทำอาหาร ทำปลาย่างเกลือ มีพี่ก้อง กับน้องกรุ้งกริ้งเป็นผู้ช่วย น้องก้อยจัดหาเรื่องน้ำ กิ๊กก็จัดการเรื่องการล้างต่าง ๆ พวกผักพวกจานชาม ตุ๊กก็ตำส้มตำ หลาย ๆ อย่าง หลายครกมาก แม่ก็คอยดูแลน้องเกล้า

คุณยายก็จะเป็นคนพากษ์ เป็นความถนัดของคุณยาย แต่พวกเด็กๆ ก็ไม่ค่อยจะฟังเท่าไร เข้าหูซ้ายทะลุหูขวา แกล้งทำเป็นไม่ได้ยินบ้าง แกก็ไม่สนใจหรอกว่าใครจะฟ้งหรือไม่ ก็ขอให้ได้พูดได้บ่น พอใจแล้ว บางทีเด็กๆ ก็จะขำคุณยายกัน

พอกินอาหารเสร็จ พวกเราก็ได้ไปไหว้พระถวายสังขทานกันที่วัดช่องลม ที่นี่เขาจะมีการถวายสังขทานกันเป็นประจำ ซึ่งเป็นอะไรที่เราไม่ค่อยชอบทำกับวัดแบบนี้เท่าไร เหมือนกับเป็นวัดพาณิชย์ เราชอบไปทำกับวัดที่ไม่ค่อยมีคนไปมากกว่า แต่คราวนี้ก็ตามใจลูก ๆ ซึ่งส่วนตัวแล้วก็ไม่เคยขัดใจใครอยู่แล้วความชอบหรือความไม่ชอบ ก็เป็นสิทธิ์ของแต่ละคนอยู่แล้ว จะไม่บังคับให้ใครคิดตามเราอยู่แล้ว

เสร็จจากวัดช่องลม ก็ขับรถไปเรื่อย ๆ แวะตามข้างถนนให้เขาสาดน้ำ ประแป้งรถเล่น ก้องบอกว่าอยากเปียกซักที ก็เลยให้เปิดกระจก เขาก็สาดเข้ามาเต็ม ๆ ก้องเปียก กรุ้งกริ้งเปียก พอไปที่เขาสาดน้ำข้างถนนอีก ก้องไม่ยอมให้เปิดกระจกแล้ว เขาบอกไม่เอาอะเปียก มันหนาว

ก๊อบก็ยุให้ก้องฉีดน้ำคนที่นั่งมอเตอร์ไซด์ ซึ่งเป็นเด็กผู้หญิงประมาณ ห้าขวบก้องบอกไม่เอาหรอก เขาไม่ได้เล่นน้ำนี้ ก็คงหมายถึงเขาไม่ได้ตั้งใจเล่นน้ำเขาคงไม่อยากเปียก ก็ไม่ควรไปสาดน้ำเขา ฟังหลานแล้วก็ทึ่งนำเด็กยังมีความคิดดีกว่าผู้ใหญ่บางคนเสียอีก

แล้วเราก็ขับรถไปทีวัดเจริญไปให้อาหารปลา อาหารเต่า ซึ่งเป็นที่ ที่เด็ก ๆ จะชอบไปมาก

กลับถึงบ้านหกโมง ก็มาทำอาหารกินกัน คราวนี้ ก็เป็นหมูกระทะ ซึ่งทุกๆ คนก็ได้ช่วยกัน่คนละไม้คนละมือ แป๊บเดียวกินและนั่งคุยกันสนุกสนาน

วันแห่งความสุขแบบนี้อยากให้มีทุกวันจัง อยากให้มีสงกรานต์ ทุก ๆ เดีอนเลย

ขอบคุณวันสงกรานต์เป็นที่สุด